Οι μέρες μας

Ένα πολύ σοβαρό γνώρισμα των ημερών μας είναι η άρνηση των ανθρώπων να ταπεινωθούν μπροστά στο Θεό και να αναγνωρίσουν τη δικαιοσύνη Του, αν και ταπεινώνονται καθημερινά από τα ίδια τους τα επιτεύγματα και την απόλυτη χρεωκοπία τους.

Τα αδιέξοδα στην εποχή μας είναι θεόρατα, η απελπισία όλων τόσο φανερή. Όμως, όσο αβοήθητος κι αν νιώθει ο άνθρωπος και προδομένος από τα ίδια του τα κατορθώματα, έχει αποστραφεί τον Θεό και δεν θέλει να επιστρέψει, αναγνωρίζοντάς Τον σαν Κύριο.

Το βιβλίο του Αβδιού

“έθνος Ανάδελφο”

ο Θεός κυρίαρχος της ανθρώπινης ιστορίας

1. Εισαγωγικά

Το βιβλίο του προφήτη Αβδιού είναι το μικρότερο της Π.Διαθήκης και συχνά συνδέεται με το λόγο του προφήτη Αμώς: «διά να κληρονομήσωσι το υπόλοιπον του Εδώμ και πάντα τα έθνη, επί τα οποία καλείται το όνομά μου, λέγει Κύριος, ο ποιών ταύτα» (Αμώς θ:12).

Στα 21 εδάφια της όρασης του Αβδιού εξιστορούνται συγκεκριμένα γεγονότα της ιστορίας του λαού του Θεού, το τελευταίο κεφάλαιο των «αδελφικών σχέσεων» μεταξύ του Ισραήλ/Ιακώβ και του Εδώμ/Ησαύ.

Το θέμα του ωστόσο κάθε άλλο παρά ασήμαντο και πεπερασμένο είναι καθώς μιλά και σήμερα για: Κρίση και Σωτηρία. Κρίση και Αποκατάσταση, με μέτρο τον ιστορικό ορίζοντα των σχεδίων του Θεού.

Η καρδία του μηνύματος του Αβδιού μοιάζει να συμπυκνώνεται στα λόγια «καθώς έκαμες θέλει γείνει εις σέ...» (εδ.15). Αυτός ο παροιμιακός σχεδόν λόγος αποτελεί και τη βάση κρίσης-δικαιοσύνης του Θεού.

Ύβρις

Ένα πολύ σοβαρό γνώρισμα των ημερών μας είναι η άρνηση των ανθρώπων να ταπεινωθούν μπροστά στο Θεό και να αναγνωρίσουν τη δικαιοσύνη του, αν και ταπεινώνονται καθημερινά από τα ίδια τους τα επιτεύγματα και την απόλυτη χρεωκοπία τους.

Τα αδιέξοδα στην εποχή μας είναι θεόρατα, η απελπισία όλων τόσο φανερή. Όμως, όσο αβοήθητος κι αν νιώθει ο άνθρωπος και προδομένος από τα ίδια του τα κατορθώματα, έχει αποστραφεί το Θεό και δεν θέλει να επιστρέψει, αναγνωρίζοντάς Τον σαν Κύριο.

Ύβρις, είναι να θέλεις να είσαι πιο δυνατός απ’ τους θεούς, έλεγε ο Ευριπίδης. Να μη δέχεσαι να υποταχτείς μέσα στα όρια της φύσης σου, τα καθορισμένα από το Θεό, αλλά να ενεργείς με στόχο να τα ξεπεράσεις, ή να Τον ξεπεράσεις, το ίδιο είναι.

Είτε στα έντυπα, είτε στα ψηφιακά ΜΜΕ ακούς και διαβάζεις πράγματα που καταδείχνουν ακριβώς αυτό το γεγονός. Ίσως είναι μια ένδειξη πανικού. Οι μέρες μας, όσο καμιά άλλη εποχή στην ιστορία μας, είναι κυριευμένες από ταραχή και πανικό.

Η πορεία του ανθρώπου πάνω στη Γη, ήταν μια συνεχής ύβρις και πρόκληση. Η προσκόλληση στην πίστη της δύναμής του, τον οδήγησε έστω και πρόσκαιρα σε παραμόρφωση της ψυχής του. Η φιλαυτία του, άνοιξε το δρόμο στην απληστία και την εκμηδένιση κάθε λογικού φραγμού. Τον στέρησε ακόμα κι από τις στοιχειώδεις ένστικτες αντιδράσεις.