Εμείς μπορεί να μην έχουμε, αλλά η γυναίκα από το Σουνάμ και η οικογένειά της είχαν.
Η ιστορία βρίσκεται στη Β’ Βας.δ:9-10. «Καί είπεν η γυνή πρός τόν άνδρα αυτής, Ιδού τώρα, γνωρίζω ότι είναι άγιος άνθρωπος τού Θεού ούτος, όστις πάντοτε διαβαίνει πρός ημάς άς κάμωμεν, παρακαλώ, μικρόν υπερώον επί τού τοίχου καί άς βάλωμεν εκεί δι' αυτόν κλίνην καί τράπεζαν καί καθέδραν καί λύχνον, διά νά στρέφη εκεί, όταν έρχηται πρός ημάς».
