Οι σημερινοί νέοι είναι οι πιο
μορφωμένοι, οι πιο ευνοημένοι, οι πιο προικισμένοι νέοι από κάθε άλλη περίοδο
στην ιστορία. Γιατί όμως νιώθουν τόσο ανασφαλείς, τόσο δυστυχισμένοι και
ανικανοποίητοι; Τί είναι αλήθεια, αυτό που τους λείπει; Τέτοια ερωτήματα
επαναλαμβάνονται σαν ηχώ από αμέτρητους ανθρώπους σε κάθε μέρος του κόσμου,
κι οι απαντήσεις που δίνονται είναι διαφορετικές.
Κάποιος ηγέτης μιας οργάνωσης νέων,
ένας νεαρός καθηγητής πανεπιστημίου, είπε με συγκλονιστική ειλικρίνεια: «Σκοπός
μας είναι να γκρεμίσουμε μια για πάντα το κατεστημένο». Όταν του ζητήθηκε να
πει τί θα 'βάζε στη θέση της κοινωνίας που ήθελε να γκρεμίσει, απάντησε, «Προς
το παρόν δεν έχουμε τίποτα. Μα ο,τιδήποτε άλλο, είναι προτιμότερο απ' αυτή που
έχουμε τώρα».
Για τους περισσότερους, αυτά τα
λόγια φαίνονται τελείως αφύσικα. Αλλά κάνουμε ένα σοβαρότατο λάθος αν
πιστεύουμε ότι τέτοιες φιλοδοξίες δεν απαντιούνται παρά μόνο σ' ένα ελάχιστο
ποσοστό της νεολαίας.
