Υπάρχουν δύο πόλεις στη Βίβλο,
γνωστές ακόμη και σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για αυτές. Αυτές
είναι οι δίδυμες πόλεις Σόδομα και Γόμορρα.
Μπορούμε να βρούμε πολλά
κηρύγματα βασισμένα στην καταστροφή αυτών των πόλεων καθώς και στη μεσολαβητική
προσευχή του Αβραάμ για την απελευθέρωση του Λωτ.
Αυτό το κήρυγμα βασίζεται στα ίδια, αλλά θέλω να μοιραστώ μερικές διαφορετικές σκέψεις.
1. Ο
Θεός αξίζει την αμέριστη προσοχή μας
Γέν.ιη:17-22 Και
είπε Κύριος, Θέλω κρύψει εγώ από του Αβραάμ ό,τι κάμνω; ο δε Αβραάμ θέλει
εξάπαντος γείνει έθνος μέγα και δυνατόν· και θέλουσιν ευλογηθή εις αυτόν πάντα
τα έθνη της γής· επειδή γνωρίζω αυτόν ότι θέλει διατάξει προς τους υιούς αυτού
και προς τον οίκον αυτού, μεθ' εαυτόν, και θέλουσι φυλάξει την οδόν του Κυρίου,
διά να πράττωσι δικαιοσύνην και κρίσιν, ώστε να επιφέρη ο Κύριος επί τον Αβραάμ
τα όσα ελάλησε προς αυτόν. Είπε δε Κύριος, Η κραυγή των Σοδόμων και των
Γομόρρων επλήθυνε, και η αμαρτία αυτών βαρεία σφόδρα· θέλω λοιπόν καταβή και
θέλω ιδεί αν έπραξαν ολοκλήρως κατά την κραυγήν την ερχομένην προς εμέ· και
θέλω γνωρίσει, αν ουχί. Και αναχωρήσαντες εκείθεν οι άνδρες υπήγον προς τα
Σόδομα· ο δε Αβραάμ ίστατο έτι ενώπιον του Κυρίου.
Ήταν ο Θεός σε δίλημμα; Ασφαλώς
όχι. Είναι κυρίαρχος και δεν θέλει την άδεια του ανθρώπου για να εκπληρώσει το
σκοπό Του:
Ης.μς:10 όστις απ'
αρχής αναγγέλλω το τέλος και από πρότερον τα μη γεγονότα, λέγων, Η βουλή μου
θέλει σταθή και θέλω εκτελέσει άπαν το θέλημά μου·
Ο Θεός μάλλον λέει ότι δεν θα
κρύψει τις προθέσεις του από τον Αβραάμ, επειδή ο Θεός τον έχει επιλέξει καλώντας
τον έξω από τον κόσμο:
Γέν.ιβ:1 «Έξελθε εκ της
γης σου, και εκ της συγγενείας σου, και εκ του οίκου του πατρός σου, εις την
γην την οποίαν θέλω σοι δείξει».
Ο Αβραάμ ήταν για τον Θεό το πιο εκλεκτό
πρόσωπο πάνω σ’ όλη τη γη και τώρα γίνεται θεματοφύλακας των σκέψεων Του και
των σχεδίων Του σχετικά με τα Σόδομα.
Αν και το θέμα δεν αφορά προσωπικά τον
Αβραάμ, επειδή είναι κοντά στο Θεό, τον πληροφορεί για τις προθέσεις Του
σχετικά μ’ αυτή την πόλη.
Μιλάει ο ΕΛ ΣΑΝΤΑΪ στον Αβραάμ σαν σε φίλο
Του. Του ανοίγει την καρδιά Του για να ξέρει ο Αβραάμ.
Αν θέλουμε να μάθουμε τις προθέσεις του Θεού
όσο αφορά στον παρόντα πονηρό αιώνα, πρέπει να είμαστε ολοκληρωτικά
ξεχωρισμένοι απ’ αυτόν και να μην μετέχουμε στους σκοπούς και τους αγώνες του.
Όσο πιο κοντά στο Θεό μένουμε, υποτασσόμενοι
στο λόγο Του, τόσο περισσότερο θα γνωρίζουμε τις σκέψεις Του για όλα τα ζητήματα.
Επειδή είμαστε ο εκλεκτός λαός του Θεού, μας
μιλάει και μας φανερώνει τα μέλλοντα για να μας βεβαιώσει ότι είναι μαζί μας.
Δεν θέλει να κρατάει τίποτα κρυφό από μας που
να έχει σχέση με τη σωτηρία και την πνευματική μας πρόοδο.
Αν ο Αβραάμ πήγαινε στα Σόδομα για να μάθει
το μέλλον της πόλης, τί θα άκουγε;
Αν ρωτούσε κάποιον από τους πιο έξυπνους
άρχοντες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα του έλεγε για τις γεωργικές και
αρχιτεκτονικές επιτυχίες και επιχειρήσεις των συμπατριωτών του, για τα τόσα
πολλά μέσα που διέθετε ο τόπος τους, θα του έδειχνε το πλήθος των πωλητών και
των αγοραστών, εκείνους που έκτιζαν, φύτευαν, έτρωγαν, έπιναν, πάντρευαν και
παντρευόταν.
Όλοι αυτοί οι κάτοικοι των Σοδόμων δεν θα
είχαν ποτέ φανταστεί μια κρίση. Αν κάποιος τους μιλούσε για κάτι τέτοιο, θα
έβλεπε στα χείλια τους το γέλιο της απιστίας.
Όμως επειδή
Θεός δεν ήθελε να βρεθεί ο Αβραάμ ξαφνικά μπροστά σ’ αυτή την
καταστροφή, έρχεται και του το λέει πριν γίνει.
Ο Αβραάμ εξακολουθούσε να
στέκεται ενώπιον του Κυρίου, μετά την αναχώρηση των δύο επισκεπτών του.
Σε αυτό το πλαίσιο, το ρήμα
«ίστατο» χρησιμοποιείται για να πει ότι ο Θεός είχε την αμέριστη προσοχή του
Αβραάμ.
Εδώ φαίνεται καθαρά ότι οι δύο “άνδρες” ήταν
άγγελοι και ο τρίτος ήταν ο άγγελος του ΓΙΑΧΒΕ.
Γέν.ιθ:1 Ήλθον δε οι δύο άγγελοι εις τα
Σόδομα το εσπέρας· και εκάθητο ο Λωτ παρά την πύλην των Σοδόμων· ιδών δε ο Λωτ,
εσηκώθη εις συνάντησιν αυτών και προσεκύνησεν επί πρόσωπον έως εδάφους·
Ο Αβραάμ στέκεται ενώπιον του Κυρίου!
Πώς χρησιμοποίησε ο Αβραάμ αυτό που του
αποκάλυψε ο Θεός και τη θαυμαστή θέση που απολαμβάνει; Με τί ασχολείται στην
παρουσία του Κυρίου;
Μεσιτεύει για άλλους. Αυτός που μπορεί να
πλησιάζει το Θεό “εν πληροφορία πίστεως”,
αυτός που έχει τέλεια ειρήνη μέσα στην καρδιά του και τη συνείδησή του, θα
είναι σε θέση να ικετεύει και υπέρ των άλλων.
Αυτός που έχει ενδυθεί την “πανοπλία του Θεού” μπορεί να
προσεύχεται “υπέρ πάντων των αγίων”
(Εφεσ.ς:18).
Ο Αβραάμ λοιπόν βλέποντας τους δύο αγγέλους
να φεύγουν για να φέρουν την κρίση του Θεού στα Σόδομα και τα Γόμορρα και
ξέροντας ότι μέσα εκεί είναι ο Λωτ και η οικογένειά του, αρχίζει “να κάνει
παζάρια” με το Θεό.
Δεν κρίνει το Θεό, ούτε προσπαθεί να Του πει
τί θα κάνει. Απλά προσεύχεται και ικετεύει γνωρίζοντας τη φύση Του:
Γέν.ιη:25 μη γένοιτο ποτέ συ να πράξης
τοιούτον πράγμα, να θανατώσης δίκαιον μετά ασεβούς, και ο δίκαιος να ήναι ως ο
ασεβής μη γένοιτο ποτέ εις σε ο κρίνων πάσαν την γην δεν θέλει κάμει κρίσιν;
Όμως όσο ευλογημένη κι αν ήταν αυτή η ικεσία
του Αβραάμ, ήταν περιορισμένη. Ενώ ήξερε ότι η οικογένεια του Λωτ ήταν τέσσερα
άτομα, σταμάτησε να ζητά στα δέκα.
Για τον Θεό δεν υπάρχει πρόβλημα, σ’ Αυτόν
υπάρχει αφθονία χάρης και υπομονής ώστε να ακούσει τα αιτήματα του αγαπητού Του
φίλου.
Όμως ο Αβραάμ απέφυγε να το κάνει. Ίσως
φοβήθηκε μήπως υπερβεί το ποσό της πίστωσής του.
Σταμάτησε να ζητά και ο Θεός σταμάτησε να
δίνει.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον Κύριό μας!
Αυτός, δύναται να σώζει εντελώς...(Εβρ.ζ:25).
Μακάρι να μπορούσαμε να μένουμε συνδεδεμένοι
μαζί Του σ’ όλες τις ανάγκες μας, τις αδυναμίες μας και τους αγώνες μας.
Λέγαμε ότι ο Αβραάμ στεκόταν
μπροστά στον Κύριο.
Η καλή ακρόαση είναι όπως όταν ακούς
ραδιόφωνο. Για να έχεις ένα σωστό αποτέλεσμα, πρέπει να είσαι συντονισμένος
μόνο σε ένα σταθμό κάθε φορά.
Προσπαθώντας να ακούσω τη γυναίκα
μου ενώ κοιτάζω κάτι σημαντικό στον υπολογιστή μου, ή ενώ μιλάω στο τηλέφωνο με
κάποιον άλλο, είναι σαν να προσπαθώ να λάβω δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς
ταυτόχρονα.
Καταλήγω σε διαστρέβλωση και
απογοήτευση. Η ακρόαση απαιτεί την επιλογή του πού θα στρέψω την προσοχή μου.
Για να συντονιστώ με την σύντροφό
μου, πρέπει πρώτα να επιλέξω να βάλω στην άκρη όλα όσα θα διχάσουν την προσοχή
μου.
Όταν αναγεννήθηκα, συχνά
αναρωτιόμουν τι εννοούν οι άνθρωποι λέγοντας ότι ο Θεός τους μίλησε;
Ρώτησα αν ο Θεός πραγματικά μιλάει
και γιατί δεν μιλάει σε μένα.
Καθώς περνούσε ο καιρός, όμως,
συνειδητοποίησα ότι ο Θεός μου μιλούσε πράγματι, αλλά δεν άκουγα γιατί δεν
έδινα προσοχή.
Αυτή η περικοπή δείχνει την
επιθυμία του Θεού να μοιραστεί τις βαθύτερες σκέψεις Του μαζί μας. Ας μάθουμε
να δίνουμε στον Θεό την αμέριστη προσοχή μας.
2. Ο
Θεός είναι Κριτής με διορατικότητα
Ίσως σκεφτεί κάποιος, γιατί ο
Θεός έπρεπε να κατέβει στα Σόδομα και τα Γόμορρα για να επαληθεύσει τα
γεγονότα, επειδή η Αγία Γραφή λέει ότι είναι παρών παντού και γνωρίζει τα πάντα:
Γέν.ιη:21 θέλω λοιπόν
καταβή και θέλω ιδεί αν έπραξαν ολοκλήρως κατά την κραυγήν την ερχομένην προς
εμέ· και θέλω γνωρίσει, αν ουχί.
Αλλά αυτό το εδάφιο δεν πρέπει να
κατανοηθεί κυριολεκτικά. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί στην πραγματικότητα
μεταφορική γλώσσα για να πει ότι ο Θεός είναι ο δίκαιος κριτής του οποίου οι
κρίσεις είναι άψογες επειδή διακρίνει και αξιολογεί σωστά κάθε κατάσταση.
Ψαλμ.ζ:11 Ο Θεός είναι
κριτής δίκαιος και Θεός οργιζόμενος καθ' εκάστην ημέραν.
Αλλά τότε γιατί υπάρχει τόση
αδικία σε αυτόν τον κόσμο και ο Θεός δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό;
Θυμηθείτε ότι η Αγία Γραφή λέει
επίσης ότι «Ο Κύριος είναι συμπονετικός και φιλεύσπλαχνος, μακρόθυμος, άφθονος
στην αγάπη».
Ο Θεός επιτρέπει την αδικία για
περιορισμένο χρονικό διάστημα για να δώσει στον δυνάστη, χρόνο να μετανοήσει
(επειδή είναι ο δίκαιος Θεός).
Στην περίπτωση των Σοδόμων και
των Γομόρρων, αποφάσισε να καταστρέψει τις δύο πόλεις επειδή οι κάτοικοί τους
δεν μετανόησαν και η αμαρτία τους δεν έγινε πλέον ανεκτή.
3. Η
δόξα του Θεού μας μεταμορφώνει εσωτερικά
Γέν.ιη:27 Και αποκριθείς ο Αβραάμ είπεν, Ιδού, τώρα ετόλμησα να ομιλήσω προς τον Κύριόν μου, ενώ είμαι γη και σποδός·
Ο Αβραάμ συγκρίνει τον εαυτό του
με χώμα και στάχτη. Δεν το έκανε από χαμηλή αυτοεκτίμηση ή κολακεία, ήταν τα
λόγια ενός ανθρώπου που μεταμορφώθηκε εσωτερικά όταν είδε τη δόξα του Θεού.
Έπεισε τον Αβραάμ για την
εύθραυστη φύση του και την ανάγκη για το έλεος του Θεού:
Ζώντας σε έναν πεπτωκότα κόσμο
μας εμποδίζει να κατανοήσουμε πραγματικά πόσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα σε
εμάς και τον Κύριο.
Πολύ συχνά προσπαθούμε να Τον
φέρουμε στο επίπεδό μας, αλλά μόνο μια φευγαλέα ματιά στη δόξα του Θεού ανοίγει
τα μάτια μας για να αναγνωρίσουμε την απρόσιτη ανωτερότητά Του.
Μας μεταμορφώνει μέσα μας. Μας
πείθει για την αμαρτωλή, εύθραυστη φύση μας και την ανάγκη για έναν σωτήρα:
Ης.ς:5 Τότε είπα, Ω
τάλας εγώ διότι εχάθην επειδή είμαι άνθρωπος ακαθάρτων χειλέων και κατοικώ εν
μέσω λαού ακαθάρτων χειλέων επειδή οι οφθαλμοί μου είδον τον Βασιλέα, τον
Κύριον των δυνάμεων.
Για δικό μας όφελος, πρέπει να
προσευχόμαστε κάθε μέρα ώστε ο Θεός να μας δίνει μια γεύση από τη δόξα Του.
4. Τα
παιδιά του Θεού είναι το αλάτι της Γης
Ο Αβραάμ μεσολάβησε για τον
αμαρτωλό λαό στα Σόδομα και τα Γόμορρα. Είχε συμπόνια γι' αυτούς. Ενώ
κατανοούσε την κρίση του Θεού για την αμαρτία, ζήτησε από τον Θεό να σώσει την
πόλη ακόμα κι αν μπορούσαν να βρεθούν μόλις δέκα δίκαιοι άνθρωποι.
Ο Θεός είπε ότι δεν θα
καταστρέψει τις πόλεις αν μπορούσε να βρει τουλάχιστον δέκα δίκαιους ανθρώπους
σε αυτές:
Γέν.ιη:32 Και είπεν ο
Αβραάμ, Ας μη παροξυνθή ο Κύριός μου, εάν λαλήσω έτι άπαξ· εάν ευρεθώσιν εκεί
δέκα; και είπε, Δεν θέλω απολέσει αυτήν χάριν των δέκα.
Δυστυχώς, δεν υπήρχαν ούτε δέκα.
Το αλάτι είναι ένα μοναδικό
ορυκτό με τόσες πολλές χρήσεις. Στον αρχαίο κόσμο, ωστόσο, η διατήρηση ήταν η
κύρια χρήση του.
Ο Ιησούς είπε ότι είμαστε σαν το
αλάτι της γης, επειδή ο Θεός μας έχει καλέσει να διατηρήσουμε αυτή την
ετοιμοθάνατη γη:
Ματθ.ε:13 Σεις είσθε το
άλας της γής· εάν δε το άλας διαφθαρή, με τι θέλει αλατισθή; εις ουδέν πλέον
χρησιμεύει ειμή να ριφθή έξω και να καταπατήται υπό των ανθρώπων.
Πώς το κάνουμε; Οδηγώντας τους
πονηρούς στη δικαιοσύνη:
Β ́ Πέτρ.β:5 και εάν
τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των
ασεβών εφύλαξεν όγδοον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης,
Συμπέρασμα
Στο κήρυγμά μου σχετικά με τη
μεσολαβητική προσευχή του Αβραάμ για τα Σόδομα και τα Γόμορρα σήμερα,
μοιράστηκα μαζί σας τέσσερις αρχές που θα σας βοηθήσουν να περπατήσετε με τον
Θεό. Εύχομαι να ευλογηθείτε από αυτό το μήνυμα.
