Ο Ιησούς έκανε δύο ρητορικές ερωτήσεις στο Μάρκ.η:36,37:
«Επειδή τι θέλει ωφελήσει τον
άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; Η τι θέλει
δώσει ο άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού;»
Η ανθρώπινη ψυχή είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός. Είναι ο πραγματικός εαυτός σου.
Στην πραγματικότητα, η Αγία Γραφή
διδάσκει ότι η ψυχή σου είναι πιο πολύτιμη από ολόκληρο τον κόσμο!
Και όμως, πολλοί άνθρωποι
«πουλούν την ψυχή τους» για κάτι που σίγουρα είναι ασήμαντο.
Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι είμαστε
σώμα, ψυχή και πνεύμα.
Βλέπουμε επίσης ότι πληρώθηκε ένα
μεγάλο τίμημα για την ψυχή μας, αλλά όχι με γήινη έννοια:
Α ́ Πέτρ.α:18-19 εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της
ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών διά φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου, αλλά διά
του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου,
Η αξία ενός πράγματος καθορίζεται
από την τιμή που καταβάλλεται γι' αυτό και από ποιον.
Ο Ιησούς Χριστός πέθανε
οικειοθελώς στο σταυρό για την ψυχή σου.
Ο θάνατός Του πλήρωσε το μισθό
των αμαρτιών εκείνων που πιστεύουν σ' Αυτόν.
Αλλά ακριβώς όπως πολλοί παραμελούν
και χάνουν την ψυχή τους, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να χάσεις την ψυχή σου για πάντα.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρεις
λόγους για τους οποίους πολλοί άνθρωποι θα χάσουν την ψυχή τους στο τέλος, με
βάση την παραβολή του άφρονα πλούσιου.
Λουκ.ιβ:16-21 Είπε δε
προς αυτούς παραβολήν, λέγων· Ανθρώπου τινός πλουσίου ηυτύχησαν τα χωράφια· Και
διελογίζετο εν εαυτώ λέγων· Τι να κάμω, διότι δεν έχω που να συνάξω τους
καρπούς μου; Και είπε· Τούτο θέλω κάμει· θέλω χαλάσει τας αποθήκας μου και θέλω
οικοδομήσει μεγαλητέρας και συνάξει εκεί πάντα τα γεννήματά μου και τα αγαθά
μου, και θέλω ειπεί προς την ψυχήν μου· Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά
εναποτεταμιευμένα δι' έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου. Είπε δε προς
αυτόν ο Θεός· Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού· όσα δε
ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι; Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν
και δεν πλουτεί εις Θεόν.
1. Ο άφρονας πλούσιος είχε εγωιστικά σχέδια
Αυτός ο άνθρωπος ήταν απασχολημένος
με την επιδίωξη των απολαύσεων αυτής της ζωής και όχι με την εκζήτηση του Θεού.
Ήθελε να χτίσει μεγαλύτερες
αποθήκες, αλλά ο Θεός έφερε έτσι τα πράγματα, που δεν έζησε για να τις δει.
Στην πραγματικότητα, δεν έζησε
καν για να χτίσει αυτές τις αποθήκες.
Έκανε σχέδια μόνο για αυτή τη
ζωή, αλλά όχι για το τι θα ακολουθήσει. Ο Θεός δεν υπήρχε στη ζωή του, δεν Τον
υπολόγιζε καθόλου.
Γι’ αυτό ο Θεός τον αποκαλεί Άφρονα
Πλούσιο.
Ο Ιησούς θέλει να βλέπουμε τα
πράγματα από τη σωστή πλευρά.
Λουκ.ιβ:15 «Προσέχετε
και φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν
συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού».
Στον Λουκ.ιβ:24-30 ο Ιησούς μας
συμβουλεύει να μην ανησυχούμε για τα επίγεια αποκτήματα (κόρακες, άνθη, χόρτα).
Μπορείς να χάσεις την ψυχή σου αν
σχεδιάζεις μόνο για τον εαυτό σου. Δημιουργήθηκες για να επιδιώκεις κοινωνία με
τον Θεό. Τα πλούτη ή η αμαρτία δεν μπορούν ποτέ να ικανοποιήσουν την ψυχή σου:
Λουκ.ιβ:31 πλην ζητείτε
την βασιλείαν του Θεού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.
Στην παραβολή μας, ο Θεός
αποκάλεσε τον πρωταγωνιστή ανόητο.
Είχε συσσωρεύσει μεγάλο πλούτο,
αλλά ήταν φτωχός απέναντι στον Θεό.
Δεν είναι κακό να αναζητάς
σπουδαία πράγματα. Αλλά είναι λάθος να αναζητάς σπουδαία πράγματα για τον εαυτό
σου.
Ο Ιησούς μας υπενθυμίζει την
ανάγκη να θυμόμαστε τον Θεό – την πηγή όλων των ευλογιών μας.
Ο Θεός θέλει να επενδύσουμε σε
πράγματα που έχουν αιώνια αξία. Πρέπει να επενδύουμε τη διάρκεια της ζωής μας,
το ταλέντο και τη γνώση μας – στο έργο της Βασιλείας Του:
Ματθ.ιβ:33 Η κάμετε το
δένδρον καλόν, και τον καρπόν αυτού καλόν, ή κάμετε το δένδρον σαπρόν, και τον
καρπόν αυτού σαπρόν· διότι εκ του καρπού γνωρίζεται το δένδρον.
Ζήσε τη ζωή σου στο φως της
αιωνιότητας και θα ευλογηθείς πολύ.
Η ζωή χωρίς τον Θεό δεν έχει
νόημα.
Ο άνθρωπος νομίζει ότι μπορεί να καταξιωθεί
αληθινά σε αυτόν τον κόσμο.
Θέλουμε να έχουμε «πολλά καλά
πράγματα για πολλά χρόνια» και τότε μπορούμε να πούμε:
«Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά
εναποτεταμιευμένα δι' έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου» (Λουκ.ιβ:19).
Αλλά ο Ιησούς λέει ότι η αληθινή καταξίωση
μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τη σχέση μας με τον Θεό.
«Η ασφάλεια στη ζωή δεν βρίσκεται
στις αποθήκες, αλλά στον Θεό».
2. Ο άφρονας πλούσιος είχε λάθος προθέσεις
Ο πρόεδρος μιας φιλανθρωπικής
οργάνωσης κάλεσε έναν διαβόητο φιλάργυρο. «Κύριε», είπε ο πρόεδρος, «τα αρχεία
μας δείχνουν ότι, παρά τον πλούτο σας, δεν έχετε δώσει ούτε μία φορά στην εξόρμησή
μας».
«Δείχνουν τα αρχεία σας ότι έχω
μια ηλικιωμένη μητέρα που έμεινε απένταρη, όταν πέθανε ο πατέρας μου;» άστραψε
ο τσιγκούνης. «Τα αρχεία σας δείχνουν ότι έχω έναν ανάπηρο αδελφό που δεν είναι
σε θέση να εργαστεί; Τα αρχεία σας δείχνουν ότι έχω μια χήρα αδελφή με μικρά
παιδιά που μετά βίας μπορεί να τα βγάλει πέρα;»
«Όχι, κύριε», απάντησε ο αμήχανος
πρόεδρος. «Τα αρχεία μας δεν δείχνουν αυτά τα πράγματα».
«Λοιπόν», είπε ο φιλάργυρος. «Δεν
δίνω σε κανέναν από αυτούς, οπότε γιατί να δώσω κάτι σε εσάς;»
Ο άφρονας πλούσιος ήταν γεμάτος
υπερηφάνεια και αυτοδυναμία – ήταν ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος.
Υπάρχουν 2 αμαρτίες στον άνθρωπο
που δύσκολα μετακινούνται και είναι σαν κληρονομικές: η αυτο-εξάρτηση και η αυτό-θριαμβολογία».
Α’ Τιμ.ς:17,18 Εις τους
πλουσίους του κόσμου τούτου παράγγελλε να μη υψηλοφρονώσι, μηδέ να ελπίζωσιν
επί την αδηλότητα του πλούτου, αλλ' επί τον Θεόν τον ζώντα, όστις δίδει εις
ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν, να αγαθοεργώσι, να πλουτώσιν εις έργα καλά,
να ήναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί,
Παρ.κα:25,26 Αι
επιθυμίαι του οκνηρού θανατόνουσιν αυτόν· διότι αι χείρες αυτού δεν θέλουσι να
εργάζωνται· επιθυμεί όλην την ημέραν επιθυμίας· ο δε δίκαιος δίδει και δεν
φείδεται.
Το θέμα εδώ δεν είναι τα
υπάρχοντά σου (πλούσιος ή φτωχός), το ζήτημα εδώ είναι που εστιάζεις - στον
εαυτό σου;
Εβρ.ιγ:16 «Την δε αγαθοποιΐαν
και το μεταδοτικόν μη λησμονείτε, διότι εις τοιαύτας θυσίας ευαρεστείται ο Θεός».
Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι η
εκκλησία είναι φτωχή επειδή οι χριστιανοί δεν δίνουν στον Κύριο!
Ένας ποιμένας στάθηκε μπροστά
στην εκκλησία του και είπε: «Έχω κάποια καλά νέα και μερικά κακά νέα. Τα καλά
νέα είναι ότι έχουμε όλα τα χρήματα που χρειαζόμαστε. Τα κακά νέα είναι ότι όλα
είναι ακόμα στα πορτοφόλια σας».
Θυμήσου, στο τέλος της ζωής, το
ερώτημα δεν θα είναι πόσα έχεις, αλλά πόσα έχεις δώσει.
Όχι πόσα έχεις κερδίσει, αλλά τι
έχεις κάνει με αυτά.
Όχι πόσα έχεις αποταμιεύσει, αλλά
πόσα έχεις θυσιάσει.
Όχι πόσο έχεις τιμηθεί, αλλά πόσο
έχεις υπηρετήσει;
3. Ο άφρονας πλούσιος είχε απαράδεκτους στόχους
Είχε βάλει έναν καλό στόχο,
υποθέτοντας ότι θα ζούσε για να απολαύσει τον πλούτο του – μη γνωρίζοντας ότι
εκείνη η νύχτα θα ήταν η τελευταία του:
Ιακ.δ:13-14 Έλθετε τώρα
οι λέγοντες· Σήμερον ή αύριον θέλομεν υπάγει εις ταύτην την πόλιν και θέλομεν
κάμει εκεί ένα χρόνον και θέλομεν εμπορευθή και κερδήσει· οίτινες δεν εξεύρετε
το μέλλον της αύριον· διότι ποία είναι η ζωή σας; είναι τωόντι ατμός, όστις
φαίνεται προς ολίγον και έπειτα αφανίζεται·
Ένας ποιμένας προσκλήθηκε σε
δείπνο στο σπίτι ενός πολύ πλούσιου. Μετά το γεύμα, ο οικοδεσπότης τον οδήγησε
σε ένα μέρος όπου είχαν καλή θέα στη γύρω περιοχή. Δείχνοντας προς μία
κατεύθυνση ο πλούσιος, καυχιόταν: «Πριν από είκοσι πέντε χρόνια δεν είχα
τίποτα. Τώρα, απ' όσο μπορείτε να δείτε, είναι όλα δικά μου». Κοιτάζοντας προς
την αντίθετη κατεύθυνση τα απέραντα χωράφια του με τα σιτηρά, είπε: «Αυτά είναι
όλα δικά μου». Στρεφόμενος ανατολικά προς τεράστια κοπάδια βοοειδών, καυχιόταν:
«Είναι όλα δικά μου». Στη συνέχεια, δείχνοντας προς τη δύση και ένα όμορφο
δάσος, αναφώνησε: «Και αυτό είναι όλο δικό μου».
Σταμάτησε, περιμένοντας από τον ποιμένα
να τον συγχαρεί για τη μεγάλη επιτυχία του. Ο ποιμένας, όμως, βάζοντας το ένα
χέρι στον ώμο του ανθρώπου και δείχνοντας προς τον ουρανό με το άλλο, είπε
απλά: «Πόσα έχεις προς αυτή την κατεύθυνση;»
Ο άνδρας κοίταξε με άδειο βλέμμα
για μια στιγμή, μετά κρέμασε το κεφάλι του και ομολόγησε: «Ποτέ δεν το σκέφτηκα
αυτό».
Ακριβώς όπως ο άφρονας πλούσιος,
οι περισσότεροι από εμάς δεν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε μόνο μια ανάσα, ένας
καρδιακός παλμός, ή ένα ατύχημα μακριά από την αιωνιότητα.
Όπως ο άφρον πλούσιος, κανείς δεν
είναι ποτέ προετοιμασμένος για εκείνη τη στιγμή μέχρι να κάνει ειρήνη με τον
Θεό:
Μάρκ.η:36 Επειδή τι
θέλει ωφελήσει τον άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν
αυτού;
Συμπέρασμα
Τι θα γινόταν αν άκουγες αυτά τα
λόγια: «Σήμερα, θα πεθάνεις».
· Είσαι έτοιμος γι’ αυτό;
· Είσαι σε θέση να δώσεις λογαριασμό για τον τρόπο
που έχεις μεγαλώσει ή μεγάλωσες την οικογένειά σου;
· Μπορείς να δώσεις μια περιγραφή του τι έκανες με
τα ταλέντα και τις ικανότητές σου;
· Τι θα μπορούσες να πεις για τον τρόπο με τον
οποίο ξόδεψες το χρόνο και την ενέργειά σου;
· Τι θα έλεγες για το τι έκανες με τα χρήματα και
τον πλούτο που σε ευλόγησε ο Θεός;
· Είσαι έτοιμος να δώσεις έναν απολογισμό του
τρόπου που χρησιμοποίησες το σώμα σου και διαχειρίστηκες τις επιθυμίες σου;
Κάποια μέρα, θα υπάρξει ένα
χτύπημα στην πόρτα της ζωής σου. Ο θάνατος θα περιμένει έξω. Η μουσική θα
σταματήσει ξαφνικά. Ο ξέφρενος ρυθμός της ζωής θα σταματήσει. Και εσύ κι εγώ
πρέπει να απαντήσουμε στην πόρτα.
Λίγο αργότερα, θα μας ζητηθεί το
τι κάναμε με το δώρο της ζωής:
Εβρ.θ:27 Και καθώς
είναι αποφασισμένον εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι, μετά δε τούτο είναι
κρίσις,
Όταν ήρθε ο Θεός, ο άφρονας πλούσιος
συνειδητοποίησε ότι υπήρχε ένα πράγμα που δεν είχε προετοιμάσει.
Έκανε ένα εξαιρετικό σχέδιο για
να αποθηκεύσει τη σοδειά του, έκανε ένα καλό σχέδιο για να εξοικονομήσει
χρήματα για το μέλλον, έκανε ένα σχέδιο για να έχει απολαύσεις.
Στην πραγματικότητα, έχει κάνει
πολλά καλά πράγματα, αλλά δεν προετοιμάστηκε για την ψυχή του.
Ο θάνατος δεν ήταν στο βιβλίο των
σχεδίων του.
Κανείς δεν ξέρει πότε έρχεται η
ώρα του.
Μπορείς να αποφύγεις να είσαι
ένας από εκείνους τους ανθρώπους που έχασαν την ψυχή τους,
1. παραδεχόμενος στον Θεό ότι είσαι αμαρτωλός (Ρωμ.γ:10,23)
2. πιστεύοντας ότι ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες
σου, (Α ́ Πέτρ.γ:18)
3. αφιερώνοντας τη ζωή σου σ’ Αυτόν σαν Σωτήρα και
Κύριο (Ρωμ.ι:9).
