Εκατομμύρια Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι ο Χριστός ήρθε να φέρει ειρήνη στη γη και ευδοκία στους ανθρώπους. Αυτή η πεποίθηση βασίζεται στα λόγια που βρίσκονται στο Λουκά β:14. Εκεί, ένας άγγελος ενημερώνει τους ποιμένες για τη γέννηση του Μεσσία. Εκείνη τη στιγμή, οι βοσκοί άκουσαν μια αγγελική χορωδία που υμνούσε τον Θεό με τα λόγια «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Μετάφραση Ν. Βάμβα).
Η «δενδρολατρεία» έχει τις ρίζες της στις λατρευτικές συνάξεις των
αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι τελούσαν τρεις μεγάλες γιορτές αφιερωμένες στα
δέντρα, που έφεραν τις ονομασίες Δαφνηφορία, Κορυθάλη και Δενδροφορία.
Η «ΔΑΦΝΗΦΟΡΙΑ» ήταν γιορτή που γινόταν κάθε εννέα χρόνια προς τιμή του θεού Απόλλωνα και η δάφνη ήταν ένα από τα σύμβολά του, μαζί με τον ήλιο.
Το επεισόδιο της Σφαγής των Νηπίων μνημονεύεται μόνο από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (β:16-18). Δεν μιλούν γι' αυτό ούτε οι άλλοι Ευαγγελιστές ούτε ο ιστορικός Ιώσηπος. Για το λόγο αυτό έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για την ιστορικότητα αυτής της περικοπής.
Παράξενο είναι, το πώς κάποιος που πίστευε στον ερχομό του Χριστού μπορούσε να ήταν τόσο ανόητος και να είχε τέτοια έπαρση που να νόμιζε, ότι θα ήταν σε θέση να ματαιώσει τον ερχομό Του.
Αποκ.ιζ:14 Ούτοι θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον,
και το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς
των βασιλέων, και όσοι είναι μετ' αυτού είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.
Υπάρχει ένα «μεγάλο δράμα» που παίζεται στο θέατρο όλης της γης. Όλοι οι συντελεστές έχουν καλεστεί στη σκηνή γι’ αυτή την τελική αντιπαράθεση μεταξύ του καλού και του κακού, του φωτός και του σκότους, του Αρνίου και των εκλεκτών Του, και του θηρίου και των οπαδών του.
Λογικά θα έπρεπε να είναι «το
έτος μηδέν», εφόσον το χριστιανικό ημερολόγιο που χρησιμοποιούμαι έχει σαν
αφετηρία του το γεγονός της γέννησης του Χριστού. Κι όμως, δεν είναι «το έτος
μηδέν» η αρχή του ημερολογίου μας.
Α΄ Κορ.ι:14 «Διά τούτο, αγαπητοί μου, φεύγετε από
της ειδωλολατρείας».
Τι είναι τα Χριστούγεννα;
Όλα αυτά που γράφουμε μέσα από το λόγο του Θεού θα πρέπει να είναι φοβερά
αναπάντεχα για όποιον έχει τη συνήθεια να γιορτάζει τα Χριστούγεννα.
Πρέπει όμως ν’ αφήσουμε την αλήθεια να ελέγξει το βάθος της συνείδησης κάθε Χριστιανού που έχει δραστηριοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο, στις γιορτές αυτές.
Τι θέλουν να πουν οι στολισμένες εκκλησίες και τα στολισμένα
χριστιανικά σπίτια αυτές τις μέρες;
Γιατί τόση εξομοίωση με τον κόσμο που δεν ξέρει, από αυτούς
που υποτίθεται ότι έπρεπε να ξέρουν;
Όλες αυτές τις ανθρωπόφτιαχτες γιορτές, ο Κύριος τις μισεί!
Βέβαια, όλα αυτά έχουν προφητευτεί σε πολλά βιβλία της
Γραφής.
Ας δούμε μερικά:
Λουκάς β:1-5
Εν εκείναις δε ταις ημέραις εξήλθε διάταγμα παρά του
Καίσαρος Αυγούστου να απογραφή πάσα η οικουμένη. Αύτη η απογραφή έγεινε πρώτη,
ότε ηγεμόνευε της Συρίας ο Κυρήνιος. Και ήρχοντο πάντες να απογράφωνται,
έκαστος εις την εαυτού πόλιν. Ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίας εκ της
πόλεως Ναζαρέτ εις την Ιουδαίαν εις την πόλιν του Δαβίδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ,
επειδή αυτός ήτο εκ του οίκου και της πατριάς του Δαβίδ, διά να απογραφή μετά
της Μαριάμ της ηρραβωνισμένης με αυτόν εις γυναίκα, ήτις ήτο έγκυος.
Όλο το σκηνικό για τη γέννηση του Χριστού στήθηκε κάτω από το κυρίαρχο χέρι του Θεού. Ο Θεός είχε πει μέσω του προφήτη πως ο Μεσσίας θα γεννηθεί στην Βηθλεέμ:
