Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ (2)

 

Α. ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

Α΄ Πέτρου γ:1-7

Οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στους συζύγους (άνδρες) τους (εδ. 1 και 2).  Εάν οι σύζυγοι (άνδρες) δεν υπακούν στο λόγο του Θεού, μπορούν να κερδηθούν στον Κύριο, όχι με καυγά, αλλά με μια αξιοσέβαστη, καθαρή διαγωγή. Οι θείες ζωές των γυναικών μιλούν καλύτερα από τα λόγια.

Οι γυναίκες δεν πρέπει να ενδιαφέρονται για την εξωτερική ομορφιά, τη σχετική με κοσμήματα, όμορφα ρούχα ή περίπλοκα χτενίσματα. Πρέπει να είναι όμορφες μέσα στις καρδιές τους, με τη γοητεία ενός ήσυχου πνεύματος, το οποίο είναι πολύτιμο στο Θεό (εδ.3-5).

Τα πνεύματα στη φυλακή - ιστορική αναδρομή

 

Αυτό το άρθρο παρουσιάζει και εξετάζει εν συντομία τις διάφορες σημαντικές ερμηνείες της Α ́ Πέτρου γ:18-22 στην ιστορία. Αυτές οι ερμηνείες επικεντρώνονται στην ταυτότητα των «πνευμάτων στη φυλακή», στον τόπο φυλάκισής τους και στον χρόνο και τη φύση της διακήρυξης του Χριστού.

Γίνεται σαφές ότι οι ερμηνείες έχουν συχνά επηρεαστεί από εξωτερικές θεολογικές θεωρήσεις ή από σύγχρονες συζητήσεις.

Συμπεραίνεται ότι το κοινωνικοθρησκευτικό πλαίσιο του κοινού της Α’ Πέτρου και ο σκοπός του συγγραφέα να συμπεριλάβει αυτό το απόσπασμα έχουν παραβλεφθεί σε μεγάλο βαθμό.

Τα πνεύματα στη φυλακή

Σε μια συζήτηση για τα παθήματα για χάρη της δικαιοσύνης, ο Πέτρος στρέφεται στον Ιησού σαν παράδειγμα.

Α’ Πέτρ.γ:18-20 Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τας αμαρτίας, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, διά να φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς μεν κατά την σάρκα, ζωοποιηθείς δε διά του πνεύματος· διά του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή, τα οποία ηπείθησάν ποτέ, ότε η μακροθυμία του Θεού επρόσμενέ ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι, τουτέστιν οκτώ, ψυχαί διεσώθησαν δι' ύδατος.

Ο Κύριός μας, ο Ιησούς, γεύθηκε σκληρό θάνατο στο σταυρό. Δεν πέθανε εξαιτίας κάποιου εγκλήματος που διέπραξε. Πέθανε επειδή ήταν δίκαιος στη θέση όλων των άδικων. Με τη θυσία Του ελευθερωθήκαμε από την αμαρτία (Ρωμ.ς:17-23). Μέσω αυτής της θυσίας ο Ιησούς μας συνδιάλλαξε  με τον Θεό μας, τον Πατέρα (Εφες.β:16-18).

Τα πνεύματα στη φυλακή

 

Πρώτο, το άμεσο πλαίσιο αυτών των εδαφίων αφορά στα παθήματα του Χριστού - του δίκαιου υπέρ των αδίκων - (Α ́ Πέτρ.γ:18).

Σε όλες τις επιστολές του, ο απόστολος Πέτρος, αναφέρει τις ευλογίες που έχουν οι Χριστιανοί λόγω των παθημάτων του Χριστού, και επίσης το γεγονός ότι πρέπει να είναι πρόθυμοι να υποφέρουν για τον Ιησού.

Για να αποκομίσουμε τα οφέλη των παθημάτων του Χριστού, του δίκαιου που υπέφερε για εμάς τους άδικους, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε για το σκοπό Του.

«ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΑ ΕΝ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ»

 

 «Επειδή καί ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τάς αμαρτίας, ο δίκαιος υπέρ τών αδίκων, διά νά φέρη ημάς πρός τόν Θεόν, θανατωθείς μέν κατά τήν σάρκα, ζωοποιηθείς δέ διά τού πνεύματος· διά τού οποίου πορευθείς εκήρυξε καί πρός τά πνεύματα τά εν τή φυλακή, τά οποία ηπείθησάν ποτέ, ότε η μακροθυμία τού Θεού επρόσμενέ ποτέ αυτούς εν ταίς ημέραις τού Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ήν ολίγαι, τουτέστιν οκτώ, ψυχαί διεσώθησαν δι' ύδατος» (Α’ Πέτρ.γ:18-20).

 

Υπάρχει η γνώμη, ότι αυτοί που χάθηκαν στον κατακλυσμό του Νώε είχαν άλλη μια ευκαιρία να μετανοήσουν, ενώ η Γραφή καθαρά μας διδάσκει ότι «Καί καθώς είναι αποφασισμένον εις τούς ανθρώπους άπαξ νά αποθάνωσι, μετά δέ τούτο είναι κρίσις» (Εβρ.θ:27).

Κάποιοι προσπαθούν, χρησιμοποιώντας αυτό το εδάφιο, ν’ αποδείξουν ότι ο Ιησούς κήρυξε «προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή» όταν ήταν στον τάφο, ενώ αν προσέξουμε καλά, θα δούμε ότι δεν υπάρχει έδαφος να στηριχτεί κάτι τέτοιο.

Ο Πέτρος λέει ότι ο Ιησούς θανατώθηκε μεν κατά τη σάρκα, αλλά ζωοποιήθηκε (αναστήθηκε από τους νεκρούς) από το (ίδιο) πνεύμα που κήρυξε «προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή» μέσα από το Νώε, που ήταν κήρυκας δικαιοσύνης, κινούμενος από το Άγιο Πνεύμα, όταν ετοιμαζόταν η κιβωτός: