ΜΜΕ και ανεξαρτησία

Ο Σκοτσέζος δημοσιογράφος John Swinton, (1829 - 1901) διατέλεσε αρθρογράφος και υπεύθυνος προσωπικού στην εφημερίδα New York Times για μια δεκαετία περίπου. Όταν μια νύχτα του 1880 σε μια σύναξη δημοσιογράφων κάποιος έκανε μια πρόποση «στο ανεξάρτητο του Τύπου», ο Swinton απάντησε:

 "Δεν υπάρχει κάτι, μέχρι τη σημερινή μέρα στην Αμερική, που να χρίζει τον τίτλο «ανεξάρτητος Τύπος». Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Δεν υπάρχει ούτε ένας από εσάς που να τολμάει να γράψει την ειλικρινή του γνώμη, και αν το κάνετε ξέρετε εκ των προτέρων ότι δεν θα τυπωθεί ποτέ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφορα, να διαστρεβλώνει, να διαβάλει, να κολακεύει το θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω και δεν μπορώ να καταλάβω τι ανοησία είναι αυτή η πρόποση στον «ανεξάρτητο Τύπο». 

Ζούμε σε ένα τηλεοπτικό ψέμα;

Ένα ερώτημα με απασχολεί συνεχώς. Μήπως όλοι μας, ζούμε σε μια κατασκευασμένη πραγματικότητα, την οποία μας ταΐζουν με επιτυχία τα παντοδύναμα παγκόσμια ΜΜΕ;

Μας φυσάνε μια από εδώ, και μια από εκεί, με τα πάντα να καθορίζονται από οποιαδήποτε είδηση τα παγκόσμια ΜΜΕ αποφασίσουν να μας ταΐσουν;

Και λίγο μετά, εντελώς μυστηριωδώς, η είδηση αυτή εξαφανίζεται, και την αντικαθιστά μια άλλη;

Το παλιό αναρχικό σύνθημα «μην διορθώνετε το μυαλό σας, η πραγματικότητα είναι λάθος», αρχίζει να αποκτά μια νέα σημασία, αν αναλογιστούμε την δύναμη των ΜΜΕ στο να  καθορίζουν την πραγματικότητα μας.

Τα ΜΜΕ λειτουργούν στην ουσία ως ένας agent provocateur για το κράτος και τις επιχειρήσεις, αποφασίζοντας αυτά το τι ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο. Έτσι, ακόμη και οι προοδευτικοί παίρνουν αποφάσεις ως προς το τι πρέπει να κάνουν, με βάση το τι τους σερβίρουν τα μέσα.

Η ειδησεογραφική κάλυψη των διαμαρτυριών και των διαδηλώσεων αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα των παραπάνω, με τα ΜΜΕ να εστιάζουν στη βία και στη καταστροφή, προκαλώντας έτσι ακόμη περισσότερη βία.