Αυξήσου και πορεύσου

Πράξ.ια:1-18 ….. Είπε δε προς εμέ το Πνεύμα να υπάγω μετ' αυτών, μηδόλως διστάζων…. εγώ τις ήμην ώστε να δυνηθώ να εμποδίσω τον Θεόν;

 

Σαν χριστιανοί, καλούμαστε να...

1. Ωριμάσουμε.

Είναι λυπηρό, αλλά πολλές εκκλησίες νομίζουν ότι πνευματική ωριμότητα συμβαίνει αυτόματα, έτσι δεν έχουν κανένα πραγματικό σχέδιο για να βοηθήσουν τα μέλη τους να αυξηθούν εν Χριστώ.

Η εκκλησία πρέπει να βαδίζει βάσει σχεδίου, όχι μόνο για τον ευαγγελισμό, αλλά και για να οδηγηθούν τα μέλη σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο χριστιανικής ωριμότητας.

Ο Θεός δεν θέλει απλά να πιστέψεις στον Χριστό. Θέλει να αυξηθείς στην πίστη σου. Ο Χριστιανισμός δεν είναι μια εφάπαξ απόφαση που στη συνέχεια την παρατάς.

Είναι μια ζωντανή, προσωπική σχέση με τον Θεό. Όταν έρχεσαι στον Χριστό, γίνεσαι μια νέα κτίση εν Χριστώ. Είσαι αναγεννημένος.

Πνευματικά είσαι ένα νεογέννητο μωρό, και όπως όλα τα μωρά, πρέπει να μεγαλώσεις.

Ο Πέτρος έπρεπε να συνειδητοποιήσει ότι το να είναι θρησκευόμενος δεν ήταν αρκετό.

Δεν παίρνουμε μπόνους από τον Θεό επειδή κάποτε πιστέψαμε. Πρέπει να ωριμάσουμε σαν χριστιανοί.

Ακολουθεί μια λίστα ώριμων έναντι ανώριμων επιλογών:

    · Να διδάξουμε άλλους αντί απλά εμείς να έχουμε διδαχτεί.

    · Να αυξηθούμε σε βάθος κατανόησης αντί να μένουμε στα βασικά.

    · Αυτοεξέταση και όχι αυτοκατάκριση.

    · Να επιδιώκουμε την ενότητα αντί να προωθούμε τη διχόνοια.

  · Να επιθυμούμε πνευματικές προκλήσεις αντί να αναζητούμε ψυχαγωγία.

   · Να μελετάμε προσεκτικά παρατηρώντας, παρά να ακούμε διάφορες γνώμες και να κάνουμε χλιαρές προσπάθειες.

    · Ενεργή πίστη και όχι απάθεια και αμφιβολία.

    · Εμπιστοσύνη και όχι φόβος.

   · Αισθήματα και εμπειρίες που αξιολογούνται στο φως του λόγου του Θεού και όχι με τα συναισθήματα.

Σαν χριστιανοί, καλούμαστε να...

2. Πορευτούμε.

Η μεγάλη αποστολή μας λέει να πάμε. Τι κάνουμε για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να ακούσουν το Ευαγγέλιο πριν πεθάνουν και πάνε στην κόλαση;

Ο Θεός ήρθε σε σένα όταν Τον χρειαζόσουν. Δεν σου απέκρυψε τα καλά νέα.

Για τους πρώτους πιστούς στην πρώτη Εκκλησία, εσείς και εγώ ήμασταν ακατάλληλοι για τα Καλά Νέα, επειδή είμαστε εθνικοί.

Η πρώτη αντίδραση του Πέτρου (σαν καλός Εβραίος), ήταν να παρακρατήσει το Ευαγγέλιο από ανθρώπους σαν εσένα και εμένα.

Ο Θεός όμως είχε άλλα σχέδια και ο Πέτρος ακολούθησε τα σχέδια του Θεού.

Πώς διαδίδεις το Ευαγγέλιο;

Όταν θέλουμε να μιλήσουμε στους ανθρώπους για τον Ιησού, πρέπει πρώτα να εξομαλύνουμε το δρόμο.

 

Τριπλή ανταπόκριση στη Μεγάλη Αποστολή.

 

Ματθ.κη:18-20 Και προσελθών ο Ιησούς, ελάλησε προς αυτούς, λέγων· Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.

Η λέξη «αποστολή» έχει δύο έννοιες. Η μία είναι «οδηγία, εντολή ή ρόλος που δίνεται σε ένα άτομο ή μια ομάδα».

Η άλλη είναι η «εξουσία να εκτελέσεις ένα έργο ή ορισμένα καθήκοντα».

Αυτό μας υπενθυμίζει τη δύναμη για μαρτυρία που μας υποσχέθηκε ο Χριστός:

Πράξ.α:8 αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ' υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης.

Αυτά τα δύο εδάφια δείχνουν ότι ο Χριστός μας έχει αναθέσει και μας έχει ενδυναμώσει να εκπληρώσουμε μια συγκεκριμένη αποστολή.

Δυστυχώς, όμως, σήμερα η μεγάλη αποστολή έχει γίνει η μεγάλη παράλειψη στην εκκλησία.

Η μεγάλη δύναμη έχει και μεγάλη ευθύνη. Το να πάμε είναι η μεγάλη μας ευθύνη, επειδή ο Χριστός μας έχει ντύσει άνωθεν με μεγάλη δύναμη.

Ξέρω ότι έχετε ακούσει πολλά κηρύγματα σχετικά με αυτό το θέμα στο παρελθόν.

Ενώ πολλά κηρύγματα μας λένε τι να κάνουμε, τα μηνύματα που λένε πώς να το κάνουμε δεν είναι τόσο πολλά.

Ως εκ τούτου, σήμερα θέλω να δούμε πώς να εκπληρώσουμε αυτή την αποστολή αναφέροντας τρεις τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ανταποκριθούμε σ’ αυτήν.

 

1. Χτίστε γέφυρες

Οι περισσότεροι πιστοί είναι απρόθυμοι να πάνε στους άπιστους από φόβο για τον τρόπο που θα τους αντιμετωπίσουν.

Οι περισσότεροι άπιστοι αντιστέκονται στους πιστούς επειδή φοβούνται ότι θα φανερωθούν οι αμαρτίες τους.

Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, γιατί για αιώνες η εκκλησία έχει καταδικάσει την αμαρτία και τον αμαρτωλό, δημιουργώντας ένα χάσμα μεταξύ ημών και αυτών.

Πρέπει να γεφυρώσουμε αυτό το χάσμα πριν πάμε σε αυτούς. Η φιλία είναι ο τρόπος που το κάνουμε αυτό.

Ξοδεύουμε χρήματα και χρόνο για ευαγγελισμό σήμερα, και δεν είμαστε πρόθυμοι να ξοδέψουμε ούτε ένα λεπτό για να δημιουργήσουμε νέες φιλίες με τους ανθρώπους του κόσμου.

Φυσικά, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι δεν θα υπάρξει καμία αντίσταση. Θα συναντήσουμε μερικούς πολύ κακούς ανθρώπους.

Ο Ιησούς είπε ότι μας στέλνει σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους (Ματθ.ι:16).

Αλλά μας έδωσε να καταλάβουμε ότι πρέπει να γίνουμε φίλοι ακόμη και με τους λύκους για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους. Μόνο τότε μπορούμε να τους επηρεάσουμε με το ευαγγέλιο.

Αυτό ακριβώς έκανε ο Ιησούς. Έγινε φίλος με τους περιθωριοποιημένους της κοινωνίας:  Ζακχαίος ο αρχιτελώνης, Σαμαρείτισα, (Λουκ.ιθ:1-10, Ιωάν.δ:1-42, Ιωάν.ιβ:1-8).

Γι' αυτό και οι εχθροί Του τον αποκαλούσαν «φίλο τελωνών και αμαρτωλών» (Ματθ.ια:19).

Ωστόσο, η φιλία πρέπει να είναι γνήσια. Δεν μπορείς να προσποιηθείς επειδή οι άνθρωποι θα το καταλάβουν αργά ή γρήγορα.

Πώς να γίνετε φίλοι με τους ανθρώπους;

Εάν δεν είστε σίγουροι πώς να είστε φίλοι με τους ανθρώπους, εδώ είναι μερικές προτάσεις που θα σας βοηθήσουν να κάνετε ακριβώς αυτό:

• Αποδεχτείτε τους: Ο Ιησούς έδειξε ότι μπορείς να δεχτείς κάποιον χωρίς να εγκρίνεις τον τρόπο ζωής του. Μπορεί να κάνουν πολλά αντίθετα με το λόγο του Θεού, αλλά μπορείς να τους δεχτείς σαν άτομα χωρίς να επιδοκιμάζεις την αμαρτία στην οποία εμπλέκονται (Ρωμ.ιε:7).

Μπορείς να μισείς την αμαρτία αλλά όχι τον αμαρτωλό.

• Να είστε διαθέσιμοι: Η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη (Λουκ.ι:25-37) δείχνει ακριβώς αυτό το γεγονός.

Μερικές φορές το να είσαι διαθέσιμος μπορεί να είναι τόσο απλό όσο μια προσευχή για θεραπεία ή κάποια ανάγκη.

Άλλες φορές μπορεί να είναι τόσο περίπλοκο όσο το να βγεις από το δρόμο σου για να βοηθήσεις.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν μπορείτε να κάνετε φίλους αν δεν είστε διαθέσιμοι.

• Απολαύστε τη συναναστροφή: υπάρχουν διάφορες ευκαιρίες που μπορείτε να προσκαλέσετε τον γείτονά σας για ένα γεύμα.

Αν και το φαγητό δεν είναι η ίδια η συναναστροφή, είναι ένα από τα λίγα κλειδιά που ξεκλειδώνει τη συναναστροφή, επειδή οι άνθρωποι αισθάνονται λιγότερο ευάλωτοι ενώ απολαμβάνουν ένα γεύμα μαζί.

Αν θέλεις να κάνεις ένα φίλο, πήγαινε στο σπίτι κάποιου και φάε μαζί του. Οι άνθρωποι που σου δίνουν το φαγητό τους, σου δίνουν και την καρδιά τους.

• Αφήστε την άνεση: πρέπει να είστε πρόθυμοι να είστε στην πρίζα.

Εκκλ.ια:4-6  Όστις παρατηρεί τον άνεμον, δεν θέλει σπείρει· και όστις θεωρεί τα νέφη, δεν θέλει θερίσει. Καθώς δεν γνωρίζεις τις η οδός του ανέμου ουδέ τίνι τρόπω μορφόνονται τα οστά εν τη κοιλία της κυοφορούσης, ούτω δεν γνωρίζεις τα έργα του Θεού, όστις κάμνει τα πάντα. Σπείρε τον σπόρον σου το πρωΐ, και την εσπέραν ας μη ησυχάση η χειρ σου· διότι δεν εξεύρεις τι θέλει ευδοκιμήσει, τούτο ή εκείνο, ή εάν και τα δύο ήναι επίσης αγαθά.

Κάποιος είπε: «Φιλία είναι κάθε μέρα, όχι μόνο όταν σε βολεύει».

Οι κίνδυνοι και η φιλία είναι μια συμφωνία-πακέτο. Δεν μπορείτε να έχετε το ένα χωρίς το άλλο.

Το να κάνεις φίλους ή να χτίζεις γέφυρες είναι η εφαρμογή της μεγάλης αποστολής.

 

2. Πείτε την ομολογία σας

Ο σύγχρονος άνθρωπος ακούει πιο εύκολα ομολογίες παρά δασκάλους, και αν ακούει τους δασκάλους, είναι επειδή κι αυτοί κάτι έχουν να ομολογήσουν.

Η έρευνα δείχνει ότι 9 στους 10 ανθρώπους εμπιστεύονται αυτό που λέει ένας πελάτης για μια επιχείρηση περισσότερο από ό, τι λέει η ίδια η επιχείρηση για τον εαυτό της.

Η ομολογία σας ή το πώς γνωρίσατε τον Χριστό, έχει παρόμοια ή πολύ πιο ισχυρή επίδραση στους φίλους σας.

Μια προσωπική μαρτυρία για τη διαφορά που έχει κάνει ο Χριστός στη ζωή σας τραβάει την προσοχή των φίλων σας και συχνά αγγίζει τις καρδιές περισσότερο από το να μιλάτε για τις ιδέες της πίστης με αφηρημένο τρόπο.

Ακόμη και ο απόστολος Παύλος χρησιμοποίησε την ίδια προσέγγιση στη διακονία του περισσότερες από μία φορές (Πράξ.κβ:1-21, κς:1-32).

Ήταν πάντα πρόθυμος να συζητήσει με τους ανθρώπους για το ευαγγέλιο, αλλά σε όλες τις επιστολές του, επεσήμανε την εμπειρία του σαν την πιο αδιάσειστη απόδειξη της σημασίας του Χριστού.

Μερικές φορές μπαίνουμε στον πειρασμό να συγκρατήσουμε τις ομολογίες μας επειδή αισθανόμαστε ότι είναι κοινότοπες.

Συνήθιζα να αισθάνομαι με τον ίδιο τρόπο, αλλά μετά άρχισα να μοιράζομαι αυτό που θα μπορούσα να είχα γίνει αν δεν ήταν ο Χριστός. Μπορείτε να κάνετε το ίδιο.

Εκτός αυτού, ο Θεός έχει επιλέξει να εργαστεί στη ζωή σας με έναν συγκεκριμένο τρόπο για έναν συγκεκριμένο λόγο.

 

Πώς να μοιραστείτε την ιστορία σας;

Υπάρχουν δύο οφέλη όταν μια ιστορία λέγεται σωστά.

Το ένα είναι ότι δεν χρειάζεται να γνωρίζεις θεολογία για να πεις στους άλλους πώς γνώρισες τον Χριστό.

Το άλλο είναι ότι οι άνθρωποι μπορεί να διαφωνούν μαζί σας σχετικά με την ορθότητα της Αγίας Γραφής, αλλά είναι λίγο δύσκολο να αντιδράσουν όταν το μήνυμά σας είναι: «Κάποτε ήμουν χαμένος και τώρα σωσμένος».

Άλλωστε, ο σκοπός της ομολογίας σας είναι να οδηγήσετε κάποιον σε μετάνοια. Είναι σημαντικό λοιπόν να το πείτε σωστά.

Ας εξετάσουμε τον τρόπο που χρησιμοποίησε ο Παύλος για να μοιραστεί την ομολογία του.

• Η ζωή πριν τον Χριστό: Να είστε σεμνοί και προσεκτικοί όταν αναφέρετε τις αμαρτίες της προηγούμενης ζωής σας. Κάτι τόσο απλό όπως «έκανα διάφορα πράγματα τα Σαββατοκύριακα που δεν έπρεπε να κάνω», ή «πάλευα με την αγνότητα» ή κάτι παρόμοιο είναι συνήθως αρκετό για να δώσει στους ανθρώπους μια αίσθηση του πραγματικού σας αγώνα χωρίς να χρειαστεί να σας φανταστούν να αμαρτάνετε!!

• Γνωριμία με τον Ιησού: αν άλλοι άνθρωποι συμμετείχαν στην μεταστροφή σας, φροντίστε η ιστορία σας να επικεντρώνεται στον Χριστό, όχι σε κάποιον άλλο.

Μην υπερβάλλετε. Συχνά οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν τις πράξεις του Θεού στη ζωή μας.

Πάντα να οργανώνετε την ιστορία σας έτσι ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν τι έχετε περάσει και ποιος είναι ο Θεός.

• Ζωή εν Χριστώ Ιησού: τονίστε ποιοι τομείς στη ζωή σας έχουν αλλάξει από τότε που δεχτήκατε τον Χριστό, επειδή ο ακροατής πρέπει να γνωρίζει τη σημασία μιας σχέσης με τον Ιησού. Αποφύγετε τη χριστιανική ορολογία.

• Πρόσκληση: τώρα μπορείτε να ρωτήσετε τον φίλο σας με ένα χαλαρό τρόπο "Θα ήθελες να μάθεις περισσότερα;" Θα μπορούσατε ακόμη και να προχωρήσετε από την ομολογία σας στη μήνυμα του Ευαγγελίου.

Για άλλη μια φορά, ο σκοπός της μαρτυρίας είναι να οδηγήσει τον φίλο σας σε αναγνώριση της ανάγκης του, εξομολόγηση, μετάνοια και τελικά την αφιέρωση.

Επίσης, να είστε έτοιμοι να μοιραστείτε την ομολογία σας όποτε σας δοθεί η ευκαιρία.

Αν κάποιος σας κάνει μια ερώτηση σχετικά με την πίστη, δείχνει περιέργεια για τον Χριστό, σας ρωτά γιατί ζείτε με τον τρόπο που ζείτε ή απλά φαίνεται ότι χρειάζεται ενθάρρυνση, ελπίδα ή έμπνευση, να είστε έτοιμοι να πείτε τι έχει κάνει ο Ιησούς στη ζωή σας.

 

3. Οικοδομήστε άλλους

Μάθαμε λοιπόν για το χτίσιμο γεφυρών που είναι η πράξη του να πηγαίνεις και να λες την ομολογία σου.

Στη συνέχεια, θα εξετάσουμε την εποικοδόμηση άλλων, δηλαδή να κάνετε μαθητές.

Θυμηθείτε, η μεγάλη αποστολή έχει να κάνει με το να κάνεις μαθητές. Το θέμα δεν είναι να μαζέψουμε κόσμο στην εκκλησία για να λέμε ότι είμαστε πολλοί! Δυστυχώς, είναι ακριβώς αυτό που κάνουν. Έτσι, έχουν ποσότητα σε εκκλησίες, αλλά όχι ποιότητα.

Η μαθητεία είναι κρίσιμη. Ο Χριστιανισμός χωρίς μαθητεία είναι Χριστιανισμός χωρίς τον Χριστό.

Θέλω να σας ρωτήσω δύο πράγματα. Ποιος είναι μαθητής και τι κάνει;

Οι απαντήσεις είναι απλές. Μαθητής είναι κάποιος που ακολουθεί το παράδειγμα του δασκάλου του και κάνει όλα όσα τον δίδαξε ο δάσκαλος. Ο μαθητής είναι ένας σχετικός όρος πειθαρχίας.

Ως εκ τούτου, εσείς και εγώ δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε μαθητές του Ιησού ή να κάνουμε μαθητές αν δεν ακολουθήσουμε και κάνουμε όλα όσα μας δίδαξε να κάνουμε.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρία βήματα προς την ιδιότητα του μαθητή:

• Αυτοπειθαρχία: όπως ήδη τόνισα δεν μπορείς να κάνεις μαθητές αν δεν είσαι ο ίδιος μαθητής. Το κίνητρο σε κάνει να προχωράς, αλλά η πειθαρχία σε αυξάνει συνεχώς. Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος. Κανείς δεν είναι. Αλλά τα σημάδια της συνεχόμενης πνευματικής ανάπτυξης και πειθαρχίας θα πρέπει να είναι εμφανή στη ζωή σου.

• Χτίστε υγιείς σχέσεις: Η μαθητεία συμβαίνει στο πλαίσιο μιας σχέσης. Οι ζωές του μαθητή και του δασκάλου πρέπει να είναι συνυφασμένες ακριβώς όπως ήταν οι ζωές των δώδεκα και του Ιησού. Φυσικά, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία της ιδιότητας του μαθητή που συμβαίνουν στην τάξη. Ωστόσο, η ιδιότητα του μαθητή είναι περισσότερο «βλέπε να μαθαίνεις» παρά «κάτσε να μαθαίνεις».

• Διδάξτε το λόγο του Θεού: Χρειάζεται να ενθαρρύνουμε τους νέους πιστούς να τρέφονται με το λόγο του Θεού - είναι τροφή για την ψυχή.

Ο λόγος του Θεού είναι το εγχειρίδιο της μαθητείας. Είναι το πρόγραμμα σπουδών της χριστιανικής ιδιότητας του μαθητή.

Χρειάζεται να το διδάξετε στον πιθανό μαθητή σας, γιατί είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο οφείλει να οικοδομήσει τη ζωή του.

Η μαθητεία είναι σημαντική επειδή θέλουμε οι άνθρωποι να γίνουν σωστοί χριστιανοί.

Τους βοηθά να αναπτυχθούν σε πίστη, ωριμότητα και σοφία και να οικοδομήσουν την πίστη τους σε ένα ισχυρό θεμέλιο, ώστε να μπορούν στη συνέχεια να μαθητεύσουν και να οδηγήσουν άλλους στον Χριστό.

 

Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, θέλω να διαβάσουμε πάλι το Ματθ.κη:18 και το τέλος του εδαφίου 20. Ο Ιησούς έδωσε δύο όμορφες υποσχέσεις σε αυτά τα εδάφια.

Η μία είναι ότι στον Ιησού έχει δοθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη. Αυτό έχει μεγάλη αξία για εμάς, διότι δείχνει ότι δεν οδηγούμαστε σαν πρόβατα στη σφαγή όταν μεταφέρουμε το ευαγγέλιο στον κόσμο. Αντίθετα, ο Χριστός μας στέλνει σαν πρεσβευτές του:

Β ́ Κορ.ε:20 Υπέρ του Χριστού λοιπόν είμεθα πρέσβεις, ως εάν σας παρεκάλει ο Θεός δι' ημών….·

Η άλλη υπόσχεση είναι ότι ο Ιησούς θα είναι μαζί μας μέχρι τη συντέλεια του αιώνα. Αυτή είναι μια διαβεβαίωση.

Θα αντιμετωπίσουμε εναντίωση από δαίμονες και ανθρώπους καθώς κηρύττουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού.

Ωστόσο, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε γιατί δεν είμαστε μόνοι, επειδή ο ίδιος ο Χριστός θα μας συνοδεύει.

Είναι μια επαναλαμβανόμενη υπόσχεση, (Δευτ.λα:6, Εβρ.ιγ:5, Ρωμ.η:38).