Ο
λόγος του Θεού λέει ότι ένα μωρό έχει ανάγκη από γάλα, αλλά όταν μεγαλώσει έχει
ανάγκη από στερεή τροφή (Α’ Κορ.γ:2 & Εβρ.ε:12,13).
Όταν
ο Παύλος θέλει να μιλήσει στους Εβραίους για τον Μελχισεδέκ, τους λέει ότι
υπάρχουν πράγματα που είναι δυσερμήνευτα (Εβρ.ε:11).
Θα δούμε εδάφια που πραγματικά είναι δυσνόητα και δυσερμήνευτα, με αποτέλεσμα να έχουν διαστρεβλωθεί από πολλούς (Β’ Πετρ.γ:16).
Όμως
με τη χάρη του Κυρίου, θα δούμε ότι όταν ο λόγος του Θεού ορθοτομείται,
αποκαλύπτει μεγαλεία σ’ αυτούς που ταπεινά θα τον πλησιάσουν γιατί τον αγαπάνε
και θέλουν να τραφούν απ’ αυτόν.
.....4 Και είδον, και ιδού, ανεμοστρόβιλος ήρχετο
από βορρά, νέφος μέγα, και πύρ συστρεφόμενον. Πέριξ δε τούτου λάμψις, και εκ
μέσου αυτού εφαίνετο ως όψις ηλέκτρου, εκ μέσου του πυρός. 5 Και εκ μέσου αυτού εφαίνετο, τεσσάρων ζώων ομοίωμα. Και η θέα
αυτών ήτο αύτη, είχον ομοίωμα ανθρώπου. 6
Και έκαστον είχε τέσσαρα πρόσωπα, και έκαστον αυτών είχε τέσσαρας πτέρυγας. 7 Και οι πόδες αυτών ήσαν πόδες ορθοί
και το ίχνος του ποδός αυτών όμοιον με ίχνος ποδός μόσχου και εσπινθηροβόλουν
ως όψις χαλκού στίλβοντος. 8 Και
είχον χείρας ανθρώπου υποκάτωθεν των πτερύγων αυτών, εις τα τέσσαρα αυτών μέρη
και τα τέσσαρα είχον τα πρόσωπα αυτών και τας πτέρυγας αυτών. 9 Αι πτέρυγες αυτών συνείχοντο η μία
μετά της άλλης δεν εστρέφοντο ενώ εβάδιζον κατέναντι του προσώπου αυτών
επορεύοντο έκαστον. 10 Περί δε του
ομοιώματος του προσώπου αυτών, τα τέσσαρα είχον πρόσωπον ανθρώπου, και πρόσωπον
λέοντος κατά το δεξιόν μέρος και τα τέσσαρα είχον πρόσωπον βοός κατά το αριστερόν
είχον και τα τέσσαρα πρόσωπον αετού. 11 Και
τα πρόσωπα αυτών, και αι πτέρυγες αυτών ήσαν διηρημέναι προς τα άνω δύο εκάστου
συνείχοντο η μια μετά της άλλης, και δύο εκάλυπτον τα σώματα αυτών. 12 Και επορεύοντο έκαστον κατέναντι του
προσώπου αυτού όπου το πνεύμα εφέρετο, εκεί εβάδιζον ενώ εβάδιζον, δεν
εστρέφοντο. 13 Περί δε του
ομοιώματος των ζώων, η θέα αυτών ήτο ως καιόμενοι άνθρακες πυρός, ως θέα
λαμπάδων τούτο συνεστρέφετο μεταξύ των ζώων και ήτο το πυρ λαμπρόν και αστραπή
εξήρχετο από του πυρός. 14 Και τα
ζώα έτρεχον, και επέστρεφον, ως η θέα της αστραπής. 15 Και ως είδον τα ζώα, ιδού τροχός είς, επί την γην, πλησίον των
ζώων εις τα τέσσαρα αυτών πρόσωπα. 16
Η θέα των τροχών, και η εργασία αυτών, ήσαν ως όψις βηρύλλου και οι τέσσαρες
είχον το αυτό ομοίωμα και η θέα αυτών και η εργασία αυτών, ήσαν ως εάν ήτο
τροχός εν μέσω τροχού. 17 Ότε
εβάδιζον, εκινούντο κατά τα τέσσαρα αυτών πλάγια δεν εστρέφοντο ενώ εβάδιζον. 18 Οι δε κύκλοι αυτών ήσαν τόσον υψηλοί,
ώστε έκαμνον φόβον και οι κύκλοι αυτών πλήρεις οφθαλμών κύκλω των τεσσάρων
τούτων. 19 Και ότε τα ζώα επορεύοντο,
επορεύοντο οι τροχοί πλησίον αυτών και ότε τα ζώα υψόνοντο από της γης,
υψόνοντο και οι τροχοί. 20 Όπου ήτο
να υπάγη το πνεύμα, εκεί επορεύοντο εκεί το πνεύμα ήτο να υπάγη και οι τροχοί
υψόνοντο απέναντι τούτων διότι το πνεύμα των ζώων ήτο εν τοις τροχοίς. 21 Ότε εκείνα επορεύοντο, επορεύοντο
και ούτοι και ότε εκείνα ίσταντο, ίσταντο και ούτοι ότε δε εκείνα υψόνοντο από
της γης, και οι τροχοί υψόνοντο απέναντι αυτών διότι το πνεύμα των ζώων ήτο εν
τοις τροχοίς.
Θα
δούμε πώς ο Θεός ζωγραφίζει θαυμαστά με το Πνεύμα Του την εκκλησία των τελευταίων
ημερών, τον Υιό άρσεν. Αυτούς τους αγίους που θα χρησιμοποιήσει για να συμβούν
αυτά τα γεγονότα. Θα δούμε τη στάση της Νύμφης απέναντι στο Νυμφίο Χριστό, πώς
ο Νυμφίος θέλει τη νύμφη Του και ποια πρέπει να είναι η καρδιά της Νύμφης προς
Αυτόν.
Ο
Θεός χρησιμοποιεί πολλές φορές τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης για να πει
πράγματα που σήμερα ζούμε. Πολλά απ’ αυτά μπορεί να συνέβησαν ή πρόκειται να
εφαρμοστούν στον Ισραήλ, όμως έχουν μια δεύτερη, πιο μεγαλειώδη εκπλήρωση
σήμερα, στις τελευταίες ημέρες.
Διαβάζοντας
τη Γένεση, βλέπουμε ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο την 6η μέρα της
Δημιουργίας. Όλα όσα έγιναν τις προηγούμενες πέντε μέρες δεν ήταν αυτά που ο
Θεός ήθελε. Η καρδιά Του ήταν στην 6η μέρα που θα «ποιούσε» τον άνθρωπο. Αν αυτή την 6η
μέρα τη δούμε σαν 6η χιλιετηρίδα, είναι αυτή που σήμερα διανύουμε. Ο
Θεός θα φτιάξει και πάλι τον Αδάμ, τον άνθρωπο, όπως Αυτός τον ήθελε, κατ’
εικόνα και ομοίωσή Του. Ο Θεός «περίμενε» τον άνθρωπο 6.000 χρόνια να κάνει
ό,τι θέλει πάνω στο πρόσωπο της γης, αλλά τώρα είναι η ώρα να γίνει το θέλημα
του Θεού! Θα επέμβει δυναμικά στην ιστορία της γης μέσα από ένα λαό που θα έχει
ετοιμαστεί γι’ Αυτόν (Αποκ.ιθ:7). Αυτό που ο Θεός θα κάνει στις μέρες μας, δεν
έχει γίνει ποτέ πριν πάνω στο πρόσωπο της γης (Ιωήλ β:23 Ησ.ξς:8
Ιερεμ.λα:22) και παρακινούμαστε να ετοιμαζόμαστε γι’ αυτά που θα συμβούν
σύντομα.
Αυτό
το κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ, έχει προβληματίσει πάρα πολλούς ανθρώπους. Έφτασαν
στο σημείο να το χρησιμοποιήσουν σαν μοντέλο για να φτιάξουν μηχάνημα. Άλλοι
μιλάνε για αγγελικές υπάρξεις πάνω στον ουρανό. Όμως ο Θεός ποτέ δεν ασχολείται
μέσα στο λόγο Του με τόσες λεπτομέρειες για αγγέλους, αυτό το βιβλίο γράφτηκε
για ανθρώπους. Κάποιοι (ορθόδοξοι) λένε ότι τα 4 ζώα που αναφέρει συμβολίζουν
τους 4 ευαγγελιστές.... Όμως, αν είναι έτσι, εγώ τί έχω να ωφεληθώ σήμερα, ποια
είναι η διδασκαλία, η τροφή που έχω ανάγκη;
Η
όραση αυτή που είδε ο Ιεζεκιήλ, είναι η εκκλησία του Ιησού Χριστού στις τελευταίες
ημέρες, πάνω στη γη και θα το δούμε καθώς θα μελετάμε μία προς μία τις λέξεις
της προφητείας.
4 Και είδον, και ιδού,
ανεμοστρόβιλος ήρχετο από βορρά
Ψαλμ.μη:2 «Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γής, είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια
του βορρά». Το όρος Σιών είναι η
εκκλησία, η δόξα της παρουσίας του Θεού που είναι στο βορρά. Ο Ιεζεκιήλ βλέπει κάτι να έρχεται απ’ το βορρά, που σημαίνει
ότι έρχεται απ’ την παρουσία του Θεού.
νέφος μέγα
Το
νέφος συμβολίζει τους αγίους (Εβρ.ιβ:1), βλέπει δηλαδή πάρα πολλούς αγίους.
και πύρ συστρεφόμενον
Δεν
ήταν απλά μια ομάδα αγίων, αλλά ήταν σαν πυρ
συστρεφόμενον, έκφραση που φανερώνει δύναμη και ενέργεια.
Πέριξ δε τούτου
λάμψις, και εκ μέσου αυτού εφαίνετο ως όψις ηλέκτρου, εκ μέσου του πυρός
Ήλεκτρο
είναι το καθαρό, άσπρο φως της αστραπής. Όταν ο Μωυσής βρισκόταν στην παρουσία
του Θεού για να πάρει το Νόμο, η Γραφή μας λέει ότι γινόταν αστραπές και
βροντές (Εξ.ιθ:16). Στην Αποκάλυψη, όταν διαβάζουμε για το θρόνο του Θεού
βλέπουμε να εξέρχονται αστραπές και βροντές (Αποκ.δ:5). Όταν ο Ιησούς
μεταμορφώθηκε πάνω στο όρος έλαμπε με το ίδιο φως.
Βλέπει
λοιπόν ο Ιεζεκιήλ μια ομάδα αγίων, να έρχεται μέσα απ’ την παρουσία του Θεού,
σαν πυρ συστρεφόμενον και γύρω της μια λάμψη του φωτός της παρουσίας του Θεού.
και εκ μέσου αυτού
εφαίνετο ως όψις ηλέκτρου, εκ μέσου του πυρός
Αυτό
που έκανε την ομάδα των αγίων να είναι αυτό που είναι, ήταν το φως του ηλέκτρου,
η παρουσία του Θεού που ήταν ανάμεσά τους. Η δύναμη που θα κινεί το λαό του Θεού
στις τελευταίες μέρες δεν θα έχει να κάνει με τίποτε άλλο από την ίδια την
παρουσία του Κυρίου.
5 Και εκ μέσου αυτού
εφαίνετο, τεσσάρων ζώων ομοίωμα.
Αυτό
που βλέπει ο προφήτης, μοιάζει με 4 ζώα. Το τέσσερα συμβολίζει την παγκοσμιότητα
(4 σημεία του ορίζοντα). Η εκκλησία των τελευταίων ημερών δεν θα είναι ένα
τοπικό φαινόμενο, αλλά θα συμβεί πάνω σ’ όλο το πρόσωπο της γης.
Και η θέα αυτών ήτο
αύτη, είχον ομοίωμα ανθρώπου.
Αυτά
τα τέσσερα ζώα, το σύνολο των αγίων, που είναι σαν πυρ συστρεφόμενο και
περιβάλλεται από μία λάμψη, έχουν μορφή ανθρώπου, μοιάζουν με άνθρωπο. Αν και
είναι πολλοί, μοιάζουν με ένα άνθρωπο. Ο μόνος άνθρωπος στον οποίο μοιάζει η
εκκλησία είναι ο Ιησούς Χριστός, αναπόσπαστα ανάμεσα στους αγίους Του. Αλίμονο
αν κάποιος κοιτάξει την εκκλησία και δεν διακρίνει τον άνθρωπο Ιησού Χριστό
μέσα της.
Σίγουρα,
είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το σώμα του Χριστού, η εκκλησία, θα γίνει
κάποτε έτσι, με τις εικόνες που βλέπουμε σήμερα γύρω μας. Όμως ο Θεός είναι δυνατός
σε μια στιγμή να ανατρέψει όλα τα φαινόμενα και να εργαστεί με τέτοιο τρόπο που
όλα αυτά που μας φοβίζουν σήμερα, να μην έχουν καμία δύναμη. Το θέμα της ενότητας
της εκκλησίας δεν είναι ανθρώπινο, αλλά είναι δουλειά του Αγίου Πνεύματος. Αυτή
η όραση του Ιεζεκιήλ, μια μέρα θα γίνει πραγματικότητα. Ο Θεός είχε πει στον
Αβραάμ ότι θ’ αποκτήσει ένα γιο.
Ο
Αβραάμ ήταν ήδη γέρος, η Σάρρα είχε περάσει την ηλικία που μπορεί μια γυναίκα
να γεννήσει, αλλά ο άνθρωπος αυτός του Θεού περίμενε με πίστη, μέχρι που
απόλαυσε την επαγγελία. Ο λόγος του Θεού συμβολίζει με την Σάρρα την εκκλησία
της Καινής Διαθήκης (Γαλ.δ:22-27).
Ακριβώς
όπως κανείς δεν περίμενε να γεννήσει μια γυναίκα σαν την Σάρρα, αλλά γέννησε,
έτσι και η εκκλησία των τελευταίων ημερών θα απολαύσει την επαγγελία. Η πίστη
είναι το μόνο που χρειάζεται να μην ασθενήσει! Ας μας δώσει ο Θεός την πίστη
του Αβραάμ, για ν’ απολαύσουμε την γέννα της Σάρρας!
6 Και έκαστον είχε
τέσσαρα πρόσωπα, και έκαστον αυτών είχε τέσσαρας πτέρυγας.
Ο
αριθμός 4 συνεχίζει να φανερώνει την παγκοσμιότητα του έργου του Θεού μέσα στην
εκκλησία Του αυτές τις μέρες.
7 Και οι πόδες αυτών
ήσαν πόδες ορθοί
Οι
ορθοί πόδες έχουν να κάνουν με το
σωστό βάδισμα. Όταν τα πόδια είναι ατροφικά, στραβά ή πάσχουν από κάποια ασθένεια,
επηρεάζουν το βάδισμα. Η εκκλησία του Χριστού στις τελευταίες μέρες θα
χαρακτηρίζεται από ευθύτητα στο βάδισμά της. Ο Ιησούς είχε πόδια ορθά και
περπατούσε πάντοτε σύμφωνα με το θέλημα του πατέρα.
και το ίχνος του
ποδός αυτών όμοιον με ίχνος ποδός μόσχου
Μπορεί
να ήταν ανθρώπινα πόδια, αλλά το ίχνος που άφηναν εκεί που πατούσαν, ήταν
μόσχου! Ο Ιησούς είναι αυτός που εργάστηκε τέλεια, όργωσε και έσπειρε το χωράφι
που του δόθηκε, αυτός είναι ο μόσχος που βοήθησε το γεωργό να μαζέψει το σιτάρι
και να το φέρει μέσα στην αποθήκη. Ο μόσχος ακόμα ήταν η ακριβή θυσία της
Παλαιάς Διαθήκης. Ο Ιησούς είναι η ακριβή θυσία του Θεού για μας.
Α’
Κορ.θ:8
«Μήπως κατ’ άνθρωπον λαλώ ταύτα; ή δεν
λέγει ταύτα και ο νόμος; Διότι εν τω
νόμω του Μωϋσέως είναι γεγραμμένον, δεν θέλεις εμφράξει το στόμα βοός
αλωνίζοντος, μήπως μέλει τον Θεόν περί των βοών; Η δι’ ημάς βεβαίως λέγει
τούτο; διότι δι’ ημάς εγράφη, ότι ο αροτριών, με ελπίδα πρέπει να αροτριά και ο
αλωνίζων, με ελπίδα να μετέχη της ελπίδος αυτού».
Βλέπουμε
εδώ καθαρά, ότι μόσχος είναι ο εργάτης του Θεού. Αναφέρεται δηλαδή η όραση
στους αγίους των τελευταίων ημερών και τους βλέπει όλους εργάτες. Δεν υπάρχουν
άλλοι που δουλεύουν και άλλοι που κάθονται. Είναι ανάγκη να ζητήσουμε απ’ τον
Κύριο να βάλει μέσα μας ζήλο για το έργο του και όρεξη για δουλειά. Έργο Θεού
δεν είναι μόνο να κηρύξεις το λόγο, να διδάξεις ή να προφητεύσεις. Υπάρχει πολύ
δουλειά μέσα στην εκκλησία, αρκεί να θέλει κάποιος να δουλέψει.
Κάποτε
ένας αδελφός που είχε πολύ ελεύθερο χρόνο, θέλοντας να δουλέψει μέσα στο σώμα
του Χριστού, γυρνούσε με το ποδήλατό του τα σπίτια των αδελφών και τους ρωτούσε
αν έχουν λογαριασμούς να πάει να τους πληρώσει.
Μπορείς
αν θες να κρατήσεις τα παιδιά κάποιου που πρέπει να τρέξει και να ταξιδέψει για
το έργο του Θεού, προσφέρεις την ίδια υπηρεσία στον Κύριο. Μπορείς, αν ξέρεις,
να δακτυλογραφείς κείμενα, να μεταφράζεις πάλι για το έργο του Θεού. Μπορείς να
διαθέσεις το αυτοκίνητό σου για μεταφορά αδελφών.
Α’
Βασ.ζ:23-26 Αυτά
τα μοσχάρια, οι εργάτες του Θεού, η εκκλησία των τελευταίων ημερών, είναι
στραμμένη στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, έχουν παγκόσμια διακονία γιατί δεν υπάρχουν
σύνορα στο έργο του Θεού (Ματθ.κη:19).
Το
χείλος της χυτής θάλασσας που βρισκόταν πάνω στα δώδεκα βόδια, απείχε από τη γη
περίπου 2.5 μέτρα, έτσι ώστε κι ο πιο ψηλός άνθρωπος να μην μπορεί να φτάσει
και να πλυθεί.
Μ’
αυτό ο Θεός ήθελε να δείξει ότι ο άνθρωπος που πατάει στη γη, δεν μπορεί να
καθαριστεί. Έπρεπε να βρει ένα μέσο για να υψωθεί λίγο πάνω απ’ τη γη και να
τον καθαρίσει ο Θεός. Αυτό το μέσο, αυτή η σκάλα είναι ο Ιησούς Χριστός.
Η
θάλασσα είχε να κάνει με καθαρισμό κι αυτή την ευθύνη του καθαρισμού όλων των
ανθρώπων σ’ όλη τη γη ο Θεός την είχε βάλει πάνω στα βόδια. Αυτά έπρεπε και
πρέπει να πάνε σ’ όλη την κτίση και να κηρύξουν καθαρισμό στο όνομα και το αίμα
του Ιησού Χριστού.
Έτσι
είδε ο Θεός την εκκλησία Του κι έτσι θα την κάνει. Αν εμείς αντιστεκόμαστε σ’
αυτό το σχέδιο του Θεού, απλά δεν θα το κάνει μ’ εμάς. Ο Θεός δεν έχει ανάγκη
κανένα. Εμείς έχουμε ανάγκη τον Κύριο κι εμείς πρέπει να συμμορφωνόμαστε με το
λόγο Του. Δεν μπορούμε να καθυστερήσουμε, να πάμε όποτε εμείς θέλουμε.
Το
περπάτημα του βοδιού είναι αργό αλλά σταθερό, η δύναμή του είναι στο βάδισμά.
Δεν είναι υπερήφανο όπως το άλογο. Το βόδι είναι για να δουλεύει (Λουκ.ιζ:7).
Το χνάρι των ποδιών αυτών των 4 ζώων που έχουν μορφή ανθρώπου, είναι μόσχου που
σημαίνει ότι ζουν τη ζωή του Χριστού και γι’ αυτό έχουν το ίδιο χνάρι
(Α’Πετρ.β:21). Ίσως η μυρμηγκοφωλιά είναι μια όμορφη εικόνα για το πώς πρέπει
να είναι και να εργάζεται η εκκλησία.
Α’
Πετρ.β:9
“Σεις όμως είσθε γένος εκλεκτόν βασίλειον
ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, διά να εξαγγείλητε
τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού
φως».
Αυτό
είναι το θέλημα και η επαγγελία του Θεού για το λαό Του πάντοτε. Να βγούμε σαν
βόδια στον αγρό του Θεού και να εξαγγείλουμε τις αρετές Αυτού που μας κάλεσε.
Ο
λαός του Θεού είναι λαός εργατών, αχρείων δούλων που την ίδια στιγμή όμως είναι
γεμάτοι με τη δόξα του Κυρίου τους.
και εσπινθηροβόλουν
ως όψις χαλκού στίλβοντος
Ο
Ιωάννης βλέπει τα πόδια του Χριστού στην Αποκ.α:15 όμοια με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι.
Ο
χαλκολίβανος όταν πυρωθεί, βγάζει ένα λαμπρό άσπρο χρώμα και συμβολίζει το
τέλειο βάδισμα του Χριστού στη γη. Η όψη των ποδιών αυτών των ζώων είναι χαλκού
που έχει κόκκινο χρώμα. Το κόκκινο συμβολίζει την αμαρτία και την κρίση.
Όσο
ο λαός του Θεού είναι στη γη, επειδή δεν έχει φτάσει το μέτρο της τελειότητας
του Ιησού, το χρώμα που φαίνεται στο περπάτημα είναι κόκκινο κι όχι άσπρο. Όμως
καθώς προχωράνε καθαρίζονται για να φτάσουν το μέτρο της ηλικίας του Χριστού.
Την ώρα της Αρπαγής, αυτή η δουλειά θα έχει ολοκληρωθεί!
8 Και είχον χείρας
ανθρώπου υποκάτωθεν των πτερύγων αυτών
Τα
χέρια συμβολίζουν τη δουλειά, τη διακονία, που σημαίνει ότι αυτό το έργο είναι
ανθρώπινο. Τα φτερά συμβολίζουν την πνευματικότητα, το πέταγμα, αυτό που
συμβαίνει όταν το Πνεύμα του Θεού έρχεται την ώρα της προσευχής και υψώνει τον
άνθρωπο. Τα χέρια εκεί που βρισκόταν, κάτω από τα φτερά, δεν φαινόταν πολύ. Το
έργο που θα κάνει η εκκλησία αυτές τις μέρες δεν θα φαίνεται σαν έργο χειρών
ανθρώπων, αλλά θα είναι έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα φανερώνεται προς τα
έξω με τον καρπό του Πνεύματος που θα έχει αυτό το νέφος των αγίων.
εις τα τέσσαρα αυτών
μέρη
Αυτό
σημαίνει ότι τα ζώα αυτά είχαν 4 χέρια, σύμβολο πάλι της παγκοσμιότητας του
έργου, της διακονίας και του καρπού που παράγουν (Ησ.ξς:8). Το Θεό δεν τον ενδιαφέρουν
τα έργα βιτρίνας, γι’ αυτό λέει ότι τα χέρια είναι καλυμμένα από τα φτερά. Πολλοί,
στην προσπάθειά τους να κάνουν κάτι για το Θεό, κάνουν «έργα βιτρίνας», αλλά το
Θεό τον ενδιαφέρουν τα έργα ουσίας που πηγάζουν από την άμπελο. Τα κλήματα που
είναι προσκολλημένα στη ρίζα, θα φέρουν τον καρπό τους στον καιρό του.
9 Αι πτέρυγες αυτών
συνείχοντο η μία μετά της άλλης δεν εστρέφοντο ενώ εβάδιζον κατέναντι του
προσώπου αυτών επορεύοντο έκαστον.
Άλλο
ένα γνώρισμα της εκκλησίας των τελευταίων ημερών είναι ότι δεν στρέφεται δεξιά
κι αριστερά, αλλά βαδίζει κατ’ ευθείαν μπροστά. Αυτό είναι το βάδισμα που θέλει
ο Θεός να έχει ο καθένας μας, να βαδίζουμε ευθεία και με ευθύτητα. Αυτό το κατορθώνουμε
μόνο όταν η καρδιά μας είναι ενωμένη με τον Κύριο. Αν αφήνουμε τις μέριμνες να
γεμίζουν την καρδιά μας, τότε δεν μπορούμε να περπατήσουμε άξια της κλήσης που
μας έχει γίνει. Φεύγει ο ζήλος, η πίστη, η ελπίδα, η χαρά.
10 Περί δε του
ομοιώματος του προσώπου αυτών, τα τέσσαρα είχον πρόσωπον ανθρώπου, και πρόσωπον
λέοντος κατά το δεξιόν μέρος και τα τέσσαρα είχον πρόσωπον βοός κατά το αριστερόν
είχον και τα τέσσαρα πρόσωπον αετού.
Κάθε
ένα από τα τέσσερα ζώα είχε όλα αυτά τα πρόσωπα. Όμως και ο άνθρωπος που είδε ο
Ιεζεκιήλ στο εδάφιο 5 έχει αυτά τα τέσσερα πρόσωπα. Πρόσωπο ανθρώπου, ο
άνθρωπος Ιησούς Χριστός. Πρόσωπο βοός, ο εργάτης Χριστός που όργωσε τέλεια το χωράφι
που του εμπιστεύθηκε ο Θεός. Ο Χριστός στην πρώτη Του έλευση ήταν απλός και ταπεινός,
δούλος προκειμένου να κηρύξει τη Βασιλεία του Θεού. Ο ίδιος έλεγε ότι δεν ήρθε
για να κρίνει τον κόσμο.
Όμως
στη Δεύτερη Έλευση, ο Χριστός δεν θα έρθει σαν ο απλός ταπεινός εργάτης, αλλά
σαν ο ών επί πάντων Θεός, σαν ο Βασιλιάς των βασιλιάδων και ο Κύριος των
κυρίων, σαν ο λέων του Ιούδα.
Θα
έρθει όμως και σαν αετός, σαν κριτής. Βλέπουμε τη διπλή φύση του Ιησού Χριστού:
ο άνθρωπος εργάτης Χριστός, αλλά και ο Βασιλιάς και Κριτής της οικουμένης όλης.
Αυτά τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου που βλέπει ο Ιεζεκιήλ ανάμεσα στο
συστρεφόμενο πυρ, τα έχουν και τα 4 ζώα.
Πρέπει
να τα έχει η εκκλησία των τελευταίων ημερών. Έχει πρόσωπο ανθρώπου, γιατί η
εκκλησία αποτελείται από ανθρώπους κι όχι από υπερφυσικά ή άγνωστα εξωγήινα
όντα. Καθημερινοί άνθρωποι με προβλήματα, εργασία, σπίτι... είναι αυτοί που
αποτελούν την εκκλησία του Χριστού κι έτσι ήταν πάντοτε. Για να γίνει όμως η
δουλειά που ο Κύριος περιμένει από εμάς,
πρέπει να δουλέψουμε σαν τον μόσχο, τον μόσχο Χριστό. Ας μελετήσουμε τη ζωή Του
μέσα στα ευαγγέλια.
Ο
Θεός είναι ζηλότυπος για το λαό Του. Στη Δημιουργία, ο Θεός έφτιαξε τα σύμπαντα,
αλλά η καρδιά Του ήταν στη δημιουργία του ανθρώπου, την έκτη μέρα. Σήμερα που
βρισκόμαστε στην έκτη χιλιετηρίδα, ο Θεός θέλει να φτιάξει πάλι κάτι, αυτό είναι
ο άνθρωπος, ο λαός Του, αυτούς που θα πάρει για τον Εαυτό Του.
Η
παρουσία του Ιησού ανάμεσα στο λαό Του, όπως είδαμε, αυτές τις τελευταίες
μέρες, δεν έχει άλλο σκοπό από το να ετοιμάσει το λαό για τη μέρα της Αρπαγής.
Ένα λαό που δεν υπήρξε ποτέ πριν πάνω στο πρόσωπο της Γης. Κάποτε ίσως να
σκεφτόμαστε ότι ο Θεός θα ετοιμάσει τη νύμφη Του και μετά θα έρθει. Τώρα όμως
καλλίτερα να το δούμε κάπως διαφορετικά, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε ο
Κύριος έρχεται και θα παραλάβει αυτούς που υπάκουσαν κι ετοιμάστηκαν. Δεν είναι
καιρός πια απλά να πηγαίνουμε στην εκκλησία και ν’ ακούμε ένα κήρυγμα. Πρέπει
να σηκωθούμε απ’ τον ύπνο και ν’ αλλάξουμε τακτική!
Μέχρι
εδώ, συμφωνούμε ότι το πρόσωπο του ανθρώπου και το πρόσωπο του μόσχου
ταιριάζουν με την εκκλησία που αποτελείται από ανθρώπους που δουλεύουν στο έργο
του Κυρίου. Όμως, το πρόσωπο του λέοντος και του αετού πώς μπορεί να προσαρμοστεί
στην εκκλησία;
Η
Γραφή λέει ότι είμαστε βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιον, αλλά στην πραγματικότητα
αυτή η βασιλεία εδραιώνεται στον ουρανό μετά την Αρπαγή. Το πρόσωπο του αετού
που συμβολίζει την κρίση, έχει να κάνει με το βάδισμα του Υιού άρσεν στις
τελευταίες μέρες, με το θανατηφόρο κτύπημα που δίνει στο σύστημα του Αντίχριστού
και συνεχίζεται απ’ τους δύο μάρτυρες, απ’ το στόμα των οποίων διαβάζουμε ότι
βγαίνει πυρ. Ο λόγος του Θεού όταν κηρυχθεί στην πληρότητά του θα κρίνει τον
κόσμο, θα κρίνει τις αρχές και τις εξουσίες, είτε πολιτικές είτε θρησκευτικές.
11 Και τα πρόσωπα αυτών,
και αι πτέρυγες αυτών ήσαν διηρημέναι προς τα άνω δύο εκάστου συνείχοντο η μια
μετά της άλλης, και δύο εκάλυπτον τα σώματα αυτών. 12 Και επορεύοντο έκαστον κατέναντι του προσώπου αυτού όπου το
πνεύμα εφέρετο, εκεί εβάδιζον ενώ εβάδιζον, δεν εστρέφοντο. 13 Περί δε του ομοιώματος των ζώων, η
θέα αυτών ήτο ως καιόμενοι άνθρακες πυρός, ως θέα λαμπάδων τούτο συνεστρέφετο
μεταξύ των ζώων και ήτο το πυρ λαμπρόν και αστραπή εξήρχετο από του πυρός.
Τα
ζώα εδώ έχουν 4 φτερά. Τα 4 ζώα που βλέπουμε μέσα στο θρόνο του Θεού, στην
Αποκάλυψη, δεν έχουν πόδια, αλλά έχουν 6 φτερά. Το 4 συμβολίζει παγκοσμιότητα,
αλλά στον ουρανό δεν έχει πλέον νόημα, ισχύει μόνο πάνω στη γη, όπως και τα
πόδια που συμβολίζουν το βάδισμα. Έτσι, τα 4 ζώα στην Αποκάλυψη έχουν 6 φτερά
και δεν έχουν πόδια. Το 6 συμβολίζει τον άνθρωπο, στην παρουσία του Θεού πλέον.
Καθώς
λοιπόν ο Ιεζεκιήλ βλέπει την εκκλησία μ’ αυτή τη μορφή, δεν βλέπει σάρκα, αλλά
φτερά που κάλυπταν τη σάρκα. Η εκκλησία των τελευταίων ημερών δεν είναι σαρκική,
αλλά πνευματική. Φέρει τον καρπό του Πνεύματος.
13 Περί δε του
ομοιώματος των ζώων, η θέα αυτών ήτο ως καιόμενοι άνθρακες πυρός
Διαβάζοντας
στην Αποκάλυψη για την εκκλησία της Λαοδίκειας, καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός μισεί
τη χλιαρότητα. Εδώ όμως βλέπουμε μια κατάσταση πολύ πιο ισχυρή από το να είναι
κάποιος απλά θερμός. Θερμό, μπορεί να είναι κι ένα ποτήρι με ζεστό νερό, αλλά
άλλο ένα ποτήρι ζεστό νερό κι άλλο ένα κάρβουνο αναμμένο!
Το
κάρβουνο δεν μπορείς να το πιάσεις γιατί θα σε κάψει! Έτσι και η εκκλησία αυτή,
θα είναι σαν αναμμένα κάρβουνα. Δεν θα μπορεί κανείς να την πλησιάσει δίχως να
καεί. Αυτό που έχει φόβο να καεί είναι η αμαρτία, η βρωμιά, η ανοησία, γιατί η
εκκλησία θ’ αποκαλύπτει και θα κρίνει την αμαρτία.
Ο
Θεός θέλει να είμαστε όπου βρεθούμε σαν αναμμένα κάρβουνα, όχι πια στάχτες που
συμβολίζουν την αμαρτία και το συμβιβασμό και δυσκολεύουν τις σπίθες να πάρουν
φωτιά. Τα αναμμένα κάρβουνα συμβολίζουν την κρίση του Θεού.
ως θέα λαμπάδων
Κριτ.ζ Είναι η ιστορία του
Γεδεών που ο Θεός του είπε να πολεμήσει τους Μαδιανίτες επειδή εισέβαλαν στον
Ισραήλ κάθε τόσο και τους έπαιρναν τις σοδειές τους. Θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε
το γεγονός αυτό, μ’ αυτό που συμβαίνει στη ζωή του Χριστιανού: μόλις καταφέρει
κάποιος να φέρει λίγο καρπό στη ζωή του, εισβάλουν τα δαιμόνια με σκοπό να
χαλάσουν, να καταστρέψουν, να κλέψουν.
Αφού
ο Γεδεών μάζεψε αρκετό στρατό (32.000), ο Θεός του είπε ότι είναι πολλοί και
μπορεί να υπερηφανευτούν γι’ αυτό έπρεπε να αφαιρέσει 22.000, όπως και έκανε.
Μετά από κάποιες άλλες διαδικασίες ξεχωρισμού και καθαρισμού έμειναν 300 άτομα,
πράγμα που σημαίνει ότι ο Θεός δεν βλέπει στο πλήθος, αλλά στην ποιότητα. Η
εκκλησία των τελευταίων ημερών θα είναι λαός πολύς, όμως σε σχέση με τους υπόλοιπους,
θα είναι λίγοι αλλά γεμάτοι με τη δόξα του Θεού.
Καθώς
ο Γεδεών καταστρώνει το σχέδιο της επίθεσης, χωρίζει τους 300 σε τρία σώματα
και τους δίνει στάμνες μέσα στις οποίες υπήρχαν λαμπάδες. Μόλις σάλπισε η σάλπιγγα,
σπάσανε τα σταμνιά και φάνηκε το φως των λαμπάδων.
Οι
Μαδιανίτες είδαν ξαφνικά το στρατόπεδό τους περικυκλωμένο από φώτα και
τρόμαξαν. Η Γραφή μας λέει ότι πρέπει να συντρίψουμε τη σάρκα μας για να φανεί
το φως του Θεού στη ζωή μας και να μπορέσουμε να δώσουμε με επιτυχία τις μάχες
μας. Μπορούμε τώρα να καταλάβουμε τί είναι η λαμπάδα και γιατί αυτά τα 4 ζώα
ήταν ως θέα λαμπάδων. Η εκκλησία του
Χριστού είναι φως που φέγγει!
τούτο συνεστρέφετο
μεταξύ των ζώων και ήτο το πυρ λαμπρόν και αστραπή εξήρχετο από του πυρός