Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Συσκευή για δακτυλικά αποτυπώματα σε εκκλησία !

Μηχάνημα που ελέγχει τα δακτυλικά αποτυπώματα έχει εγκαταστήσει ένας Πολωνός ιερέας σε καθολική εκκλησία της χώρας ώστε να διαπιστώνει ποιοι μαθητές έρχονται στο ναό και ποιοι όχι !

Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, οι μαθητές θα περνούν από το συγκεκριμένο έλεγχο επί τρια χρόνια και όταν συμπληρώσουν τις 200 "παρουσίες" τότε θα παύσει να ισχύει η υποχρέωση..
Μάλιστα θεωρείται μεγάλη εξυπηρέτηση επειδή πριν οι μαθητές στέκονταν στην ουρά για να πάρουν την υπογραφή του παπά πως παραβρέθηκαν στην εκκλησία !
Αυτό θα πει πιστοί "καθολικοί" ;

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Επίσκοπος Αλεξανδρούπολης: «Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ»

"...Δεν με ενδιαφέρει να αποστομώσω όσους με κατηγόρησαν για λαϊκισμό, κρίνοντας έτσι την απόφασή μου να αποποιηθώ τον μισθό μου, αλλά οφείλω να εξηγηθώ στους αδερφούς μου που φαντάστηκαν ότι διάλεξα τον τρόπο αυτό, προκειμένου να διακριθώ από εκείνους με την αλαζονεία της πτωχείας.

Η πράξη αποτελεί κραυγή αγωνίας μου σε μια κοινωνία που μας έριξε πλέον στο βούρκο της απαξίωσης. Εννοώ την ορθόδοξη ελληνική κοινωνία που δεν μας εκτιμά πια. Συγκεκριμένα, δεν εκτιμά τους επισκόπους, όχι τον «απλό παπά», όπως λέγεται και ξαναλέγεται.

Δεν το καταλαβαίνουμε ότι το ειδικό μας βάρος έχασε την πυκνότητά του; Θα τολμούσαμε να ρωτήσουμε, τι σημαίνει για τον Έλληνα του σήμερα, ο επίσκοπος ως πνευματικός θεσμός;
Δεν αισθανόμαστε ότι το πέρασμά μας αφήνει πίσω μας ένα συγκαταβατικό μειδίαμα; Είμαστε, όπως έλεγε ο Κλεμανσώ, σαν τον προστάτη ή σαν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όταν είναι ήσυχοι, κανείς δεν ασχολείται μ' αυτούς, όταν αρχίσουν να δημιουργούν προβλήματα, επιβάλλεται η αφαίρεσή τους.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Μοναδική του αμοιβή το χαμόγελο

ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Τα τελευταία έντεκα χρόνια έχει δώσει ζωή σε 9.000 παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μοναδική του αμοιβή, το χαμόγελο που ξαναγεννήθηκε στα χείλη τους.
Ο καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλανγκός, ο καλύτερος μαθητής του Μαγκντί Γιακούμπ, αποτελεί ένα ζωντανό μήνυμα ελπίδας ότι η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί.
Το όνομά του έχει συνδεθεί με τη σωτηρία πολλών καρδιοπαθών στο Λίβανο, στη Γεωργία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Ινδία, στο Μαρόκο, στην Αλγερία, στο Μαυρίκιο, στη Μοζαμβίκη, στην Ερυθραία, στο Κιργιστάν, στη Μαδαγασκάρη, στη Βενεζουέλα, στην Ουκρανία και στην Μποτσουάνα.
Ο Ελληνας καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλανγκός δεν απέκτησε τυχαία τον τίτλο του «γιατρού των φτωχών παιδιών».

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Αυτές που σιωπουν..


Διότι γιορτάζουν τα «αφεντικά» τους. Αυτές δεν χαίρονται, διότι χαίρονται «οι κυρίες» τους. Αυτές δεν μαγειρεύουν για τα παιδια τους την ήμερα, διότι μαγειρεύουν για τη μάνα και το πατέρα «των αφεντικών» τους. Αυτές δεν ξεκουράζονται, διότι ξεκουράζονται οι εργοδότες τους.

Αυτές δεν χαμογελάνε, διότι πρέπει να χαμογελάνε άνετα, χωρίς την ενοχλητική παρουσία των ηλικιωμένων γονιών η πεθερικών τους, «τα αφεντικά» τους.
Αυτές δεν κοιμούνται όσο θέλουν, διότι λίγο υπνάκο το παίρνουν στα λεωφορεία των γραμμών των Βορείων Προαστίων. Αυτές που έχουν δικά τους παιδιά, αλλά τα βλέπουν τόσο λίγο, διότι μεγαλώνουν τα άλλα παιδιά, που η μάνα κι ο πατέρας τους έχουν και μια... καριέρα να κάνουν.
Αυτές που, συνήθως, για να αποδείξουν ότι «είναι καλές», θα πρέπει να αντισταθούν σε «πεσμένα και ξεχασμένα χρήματα η χρυσαφικά» από δω κι από κει στο σπίτι. Αυτές δεν έχουν όνομα. Λέγονται με το ίδιο όνομα. Είναι όλες τους «Φιλιππινέζες», «αλβανίδες», «μολδαβέζες», «βουλγάρες», «ρωσίδες», «ουκρανέζες».

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Ρομπέν των εισητηρίων

Εδώ και μερικούς μήνες έχει παρατηρηθεί η πρακτική της παραχώρησης επικυρωμένων εισιτηρίων του μετρό από επιβάτες που δεν εξάντλησαν τα 90 λεπτά χρήσης της υπηρεσίας, προς τους επιβάτες που εισέρχονται στις εγκαταστάσεις του μετρό.
Η Αττικό Μετρό Α.Ε. "απάντησε", τυπώνοντας στην πίσω πλευρά των εισιτηρίων τα εξής: "Η παραχώρηση και αποδοχή επικυρωμένου εισιτηρίου, καθώς και η προτροπή παραχώρησης απαγορεύεται και τιμωρείται από το νόμο (Π.Κ. 'ΑΡΘ.186.2 & 392).

Ας δούμε τι λένε... 
"αυτά τα δύο άρθρα του Ποινικού Κώδικα:
'Αρθρο 186 - Πρόκληση και προσφορά για την εκτέλεση κακουργήματος ή πλημμελήματος
1. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο κακούργημα, καθώς και όποιος προσφέρεται ή αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.
2. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο πλημμέλημα, καθώς και όποιος προσφέρεται γι' αυτό και όποιος αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με την ποινή που προβλέπεται για το σχεδιαζόμενο πλημμέλημα ελαττωμένη κατά το άρθρο 83. Για την ποινική δίωξη του αδικήματος αυτού, απαιτείται έγκληση του προσώπου κατά του οποίου σχεδιαζόταν η τέλεση του πλημμελήματος, αν το υπό εκτέλεση πλημμέλημα διώκεται κατ' έγκληση.
3. Οι ποινές των προηγούμενων παραγράφων επιβάλλονται αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
'Αρθρο 392 - Δόλια αποδοχή παροχών
1. Όποιος με την πρόθεση να μην καταβάλλει αντίτιμο παίρνει για άμεση κατανάλωση τρόφιμα ή ποτά ή δέχεται την παροχή καταλύματος ή υπηρεσιών, των οποίων το αντίτιμο είναι άμεσα πληρωτέο κατά τις συνήθειες των συναλλαγών, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.
2. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση.
Το άρθρο 186.2 αφορά αυτόν που προσφέρει το εισιτήριο, ενώ το άρθρο 392 αυτόν που δέχεται να χρησιμοποιήσει επικυρωμένο εισιτήριο.
Ένα μεγάλο ζήτημα δημιουργείται από το γεγονός ότι όποιος αγοράζει ένα εισιτήριο έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες για 90 λεπτά, οπότε αν τις χρησιμοποίησε για λιγότερα λεπτά, δεν χάνει φυσικά τα δικαιώματά του πάνω στο εισιτήριο.
Το ζήτημα όμως δεν έχει κλείσει. Οι "συνήθειες των συναλλαγών" είναι ότι καθένας αγοράζει το εισιτήριο του. Είναι όμως οι συνήθειες των συναλλαγών κάτι στατικό; Όχι, βέβαια. Εάν πιω από το ποτό ενός φίλου μου σε ένα μπαρ, δεν θα διωχθώ με το άρθρο 392 ΠΚ, αφού ο φίλος έχει πληρώσει για το ποτό του. Το νόημα του 392 ΠΚ είναι ότι κάποιος πρέπει να τιμωρείται όταν μπαίνει στο Μετρό χωρίς καθόλου εισιτήριο. Ο νόμος δεν ενδιαφέρεται για το ποιος και γιατί του έδωσε ένα επικυρωμένο και χρονικά έγκυρο εισιτήριο.
Εξάλλου οι συνήθειες των συναλλαγών είναι κάτι που μεταβάλλεται. Το κίνημα των "Ρομπεν των εισιτηρίων" υποστηρίζει μια συμβολική πράξη, η οποία αποτελεί μέσο διαμαρτυρίας για την ολοένα αυξανόμενη τιμή των εισιτηρίων. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με αυτή τη μορφή διαμαρτυρίας, αφενός είναι ένας θεμιτός λόγος για να διαμαρτύρεται κανείς κι αφετέρου το Μετρό δεν χάνει χρήματα που θα έπρεπε να έχει: ή πουλάει την υπηρεσία για 90 λεπτά ή ΔΕΝ την πουλάει για 90 λεπτά. Ως πράξη διαμαρτυρίας που συμβαίνει σε δημοσιότητα εμπίπτει λοιπόν στην ελευθερία της έκφρασης και γι' αυτό κάθε σχετικός περιορισμός θα πρέπει να προβλέπεται με σαφήνεια από το νόμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και μόνο που υπάρχουν τόσες αμφιβολίες για την εφαρμογή αυτής της ποινικής διάταξης, κανονικά θα πρέπει να θεωρηθεί ανεφάρμοστο το 392 Π.Κ. , λόγω του κλασικού δόγματος του ποινικού δικαίου ότι κάθε φορά που υπάρχει αμφιβολία δεν πρέπει να υπάρχει ενοχή.
 
(πηγή  press.gr)

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Ενότητα της εκκλησίας , Ορατή ή αόρατη;

...φροντίζοντας με ζήλο να διατηρείτε την ενότητα του Πνεύματος διαμέσου τού συνδέσμου τής ειρήνης. Ένα σώμα και ένα Πνεύμα, όπως και προσκληθήκατε με μία ελπίδα τής πρόσκλησής σας      · (Εφεσ. 4/3-4)
(του Τζον Σο)

Η ενότητα σύμφωνα με την Αγία Γραφή και η αμαρτία των διαχωρισμών μέσα στην εκκλησία  
Ο Ιησούς Χριστός ο Κύριός μας, δεν έγινε άνθρωπος μόνο για να μας δώσει τη θεϊκή Του ζωή και την αγάπη Του. Η μεγάλη επιθυμία της καρδιάς Του είναι, όλοι αυτοί που τον πιστεύουν να είναι ένα. Γι' αυτό στο κατά Ιωάννη 17/20-23 προσεύχεται έτσι:    " Και δεν παρακαλώ μονάχα γι' αυτούς, αλλά και για εκείνους που θα πιστέψουν σε μένα διαμέσου τού λόγου τους · για να είναι όλοι ένα · όπως εσύ, Πατέρα, είσαι σε ενότητα με μένα και εγώ σε ενότητα με σένα, να είναι κι αυτοί ένα σε ενότητα με μας · για να πιστέψει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες. Και εγώ, τη δόξα που μου έδωσες, έδωσα σ' αυτούς · για να είναι ένα, όπως εμείς είμαστε ένα. Εγώ σε ενότητα μ' αυτούς, κι εσύ σε ενότητα με μένα · για να είναι σε μια ολοκληρωμένη ενότητα, και να γνωρίζει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες, και τους αγάπησες όπως αγάπησες εμένα."Απεναντίας όμως βλέπουμε πως ακαθαρσία και διαχωρισμός επικρατεί σήμερα, δείχνοντας ποια είναι η εικόνα του χριστιανισμού. Μάλιστα, ήδη πολλοί χάσανε σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση, του τι είναι διαχωρισμός - κάτι που κληρονομήσαμε εδώ και σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια μέσα στις χριστιανικές μας παραδόσεις, οι οποίες έτσι όπως εξελίχτηκαν μας απομάκρυναν από το πρότυπο και από το αιώνιο σχέδιο του Θεού. Διάφορες παραδόσεις ή άλλα πράγματα τα οποία μέσα στην ιστορία του χριστιανισμού με την πάροδο του χρόνου έγιναν κατεστημένο, δεν δικαιώνουν ούτε δικαιολογούν αυτούς τους διαχωρισμούς και τα σχίσματα του λαού του Θεού.