Ματθ.α:25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν
ἕως [οὗ] ἔτεκεν υἱόν· καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
Αντικείμενο
αυτής της σύντομης μελέτης είναι η ακριβής εξήγηση κι ερμηνεία του «έως ού» που αναφέρεται στο Ματθ.α:25. Θα
μελετήσουμε αυτή τη λέξη από γραμματική άποψη, θα δούμε τί ακριβώς σημαίνει και
πώς χρησιμοποιείται και θα αναφερθούμε, τέλος, στα εδάφια Γέν.η:7, Α’ Βασ.ιε:35, Β’ Βασ.ς:23.
Αυτό
που βλέπουμε μέσα στο λόγο του Θεού, στην Π. Διαθήκη, ειδικότερα, σχετικά με
την Μαριάμ, τη μητέρα του Κυρίου Ιησού, είναι πως η έμφαση σ’ αυτή την προφητεία
δίνεται στο γεγονός ότι «η παρθένος θέλει συλλάβει». Το θαυμαστό ήταν αυτό, να
γίνει η σύλληψη με υπερφυσικό τρόπο, απ’ τον ίδιο το Θεό, γεγονός που αποτελούσε
ένα απ’ τα πολλά σημεία της γέννησης του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Εδώ θα
θέλαμε να διευκρινίσουμε ότι ο Θεός μέσα
απ’ τις προφητείες στην Π. Διαθήκη
μιλούσε για το Σωτήρα του λαού Του. Η αναφορά στο σημείο της σύλληψης από
παρθένο ήταν ένα από τα σημεία, όπως είπαμε,
για τη γέννηση του Σωτήρα. Τί θέλουμε να πούμε; Η σύλληψη από παρθένο δεν έφερε καμία σωτηρία
από μόνη της, αλλά ο καρπός αυτής της σύλληψης έπρεπε να ζήσει, ν’ αποδειχθεί
κατά πάντα τέλειος και να πεθάνει στο σταυρό. Μόνο έτσι μπορούμε εμείς σήμερα,
πιστεύοντας σ’ Αυτόν να έχουμε σωτηρία κι αιώνια ζωή. Όπως βλέπουμε, δηλαδή,
μέσα σ’ όλο το λόγο του Θεού, ο οποίος γράφτηκε από ανθρώπους που κινήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα, οι αναφορές
στη Μαριάμ είναι μετρημένες στα δάχτυλα των χεριών μας. Αντίθετα, όλη η έμφαση
δίνεται στη ζωή, το έργο και τις διδασκαλίες τις οποίες άφησαν ο Κύριος κι αργότερα
οι απόστολοι.
