χωρις λόγια

Οπου και να κοιτάξω , αυτή η γή με πληγώνει

Η ανήλικη (16χρονη) Σομαλή πρόσφυγας Σαντίγιε, θύμα βιασμού και βασανιστηρίων και με βαριά κατάθλιψη, αφού κατάφερε να ξεφύγει απ' την κόλαση της πατρίδας της, βρέθηκε μέσω Πάτμου στο γκέτο της Ομόνοιας, δικάστηκε απ' τα Ελληνικά δικαστήρια σε 7 μήνες φυλακή 4000 Ευρώ πρόστιμο και απέλαση και κλείστηκε στις γυναικείες φυλακές Θήβας.
    Ήταν τυχερή που μπόρεσε να επικοινωνήσει με την αδελφή της που είναι Φιλανδή πολίτης μέλος του κόμματος των Πρασίνων και του Δημοτικού συμβουλίου του Ελσίνσκι η οποία την επισκέφτηκε στις φυλακές κι έμεινε άναυδη με τα προβλήματα των κρατουμένων γυναικών ...

Αγρυπνία

Αγρυπνία για τις πανελλήνιες εξετάσεις ; ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ;

Είδαμε δημοσιεύματα επικριτικά γι αυτό το θέμα .

Ομως τι πιο όμορφο να μαθαίνουν οι νέοι για κάθε ανάγκη τους να προστρέχουν στον Κύριο ;

Το πρόβλημα με όλα αυτά βρίσκεται αλλού . Στην ανύπαρκτη πολύτιμη προσωπική σχέση του νέου με τον Θεό .

Με απλά λόγια

Σκέψου ότι ζεις σε μια γειτονιά παλαιού τύπου.  Έχεις τώρα σ´αυτή τη γειτονιά ένα μπακάλικο -το αφεντικό του μαγαζιού, χοντρός αντιπαθέστατος αλλά αναγκαίος επειδή φέρνει τα πάντα, παστέλια, μαντολάτα, απορρυπαντικά, τρόφιμα, τσιγάρα -διαθέτει και τηλέφωνο «δια το κοινόν». Έχει και υπαλλήλους διάφορους ο χοντρός, βάλτους κι αυτούς στην ιστορία.
Τι κάνει λοιπόν ο χοντρός; Αγοράζει κοψοχρονιά και πουλάει σε τσιμπημένες τιμές, κλέβει και στο ζύγι -κονομάει γενικώς. Και όσο κονομάει, τόσο αγοράζει κι όσο αγοράζει, τόσο πουλάει όλο κι ακριβότερα -κονομάει χοντρικώς. Πουλώντας λιανικώς.

Έχει φτιάξει τώρα ο χοντρός ένα κομπόδεμα μεγαλύτερο από τη μπάκα του. Τι να το κάνει; Οι τράπεζες δε δίνουν καλά επιτόκια, με τοκογλυφίες δε θέλει να μπλέκει καθότι επίφοβα πράγματα, για την πάρτη του δε γουστάρει να ξοδέψει επειδή τυγχάνει ολιγαρκής καρμίρης ο χοντρός -σκέφτεται λοιπόν, σπάει την κεφάλα του, τι να το κάνει το μπαγιόκο. «Ρε δεν ανοίγω ακόμα ένα μπακάλικο -να κονομάω από δυο πάντες;» λέει στο τέλος.

Το κόλπο των χοίρων

ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΜΕ ΤΗ ΓΡΙΠΗ ΤΟΥ 1976

Με διαφορά λίγων χρόνων το σκηνικό ξαναστήνεται. Ο πανικός που προκαλούσαν τα πουλερικά επανέρχεται με μορφή χοίρων. Ο βομβαρδισμός των πολιτών με σκηνές τρόμου ξαναπαίρνει τα πρωτεία. Ομως, δεν είναι πρώτη φορά που η γρίπη των χοίρων επισκέπτεται την αμερικανική ήπειρο, όπου η σχέση πολιτικής και φαρμάκων είναι πολύ στενή.

Οι πολιτικοί -και από κοντά οι δημοσιογράφοι- ξαναντύνονται με τη λευκή στολή και τη μάσκα του επιδημιολόγου για να μας ξαναμιλήσουν για την απειλή της πανδημίας γρίπης.

 Μέσα σ' αυτό το κλίμα είναι καλό να μελετήσουμε τη σημαντικότερη περίπτωση πανδημίας γρίπης των χοίρων που αντιμετώπισε μέχρι σήμερα η παγκόσμια κοινότητα.

Αναφερόμαστε στην απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ το 1976 (επί προεδρίας Φορντ) να προχωρήσει σε μαζικό εμβολιασμό του πληθυσμού της χώρας, κάτω από το φόβο ότι εξαπλώνεται πανδημία γρίπης των χοίρων.