Του Slavoj Zizek*/ The New York Times:
"..Πριν από λίγες ημέρες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έβαλαν τέλος σε μια δεκαετία διπλωματικής διελκυστίδας και υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Με την εν λόγω συνθήκη μεταρρυθμίζεται ριζικά η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θεσμοθετείται θέση μόνιμου προέδρου που θα την εκπροσωπεί στη διεθνή σκηνή και θα ασκεί στο όνομα της οποιαδήποτε εξουσία οικονομική, στρατιωτική και πολιτική καθώς και την κατάργηση κάθε κρατικού συντάγματος κάθε χώρας.
Κατά τη διάρκεια της τελετής στο μεγαλοπρεπές Μοναστήρι των Ιερωνυμιτών της πορτογαλικής πρωτεύουσας, η χορωδία συνόδευε το γεγονός με την «Ωδή στη Χαρά» του Μπετόβεν. Μολονότι το τέταρτο μέρος της Ενάτης Συμφωνίας, η οποία ολοκληρώθηκε το 1824, μοιάζει με ουδέτερη επιλογή για επίσημο ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως αποφασίστηκε το 1972), στην ουσία έχει πολλά να μας πει για τα σημερινά διλήμματα της Ευρώπης. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο βραβευμένος με Νόμπελ Ρομέν Ρολάν χαρακτήρισε την Ενάτη Συμφωνία το σπουδαιότερο δείγμα ανθρωπιστικής σύνθεσης αφιερωμένης στην αδελφοσύνη των λαών, μια «Μασσαλιώτιδα για ολόκληρη την ανθρωπότητα». Το 1938 έκλεισε με αυτήν το Reichmusiktage, το φεστιβάλ μουσικής των ναζί, ενώ χρησιμοποιήθηκε και στον εορτασμό των γενεθλίων του Χίτλερ. Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα, σε μια ατμόσφαιρα εχθρική για κάθε δυτικό πολιτισμικό προϊόν, θεωρήθηκε ως ένα μουσικό κομμάτι που συμβολίζει την πάλη των τάξεων.
Ωστόσο, η μουσική αυτή σύνθεση χαρακτηρίζεται από μία ιδιόμορφη ανισορροπία. Στο μέσον του τετάρτου μέρους, μετά την κεντρική μελωδία (το μουσικό θέμα της «χαράς»), συμβαίνει κάτι το αναπάντεχο που προβληματίζει τους μουσικούς εδώ και 180 περίπου χρόνια. Ο τόνος αλλάζει και αντί για κορύφωση της μελωδικής υμνωδίας, το μουσικό θέμα επαναλαμβάνεται σε «μαρς αλα τούρκα» (τουρκικός βηματισμός), ένα στυλ που βασίζεται σε στρατιωτικά εμβατήρια με πνευστά και κρουστά όργανα - τα οποία υιοθέτησαν οι ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις τον 18ο αιώνα από τους Τούρκους γενίτσαρους.
Η Ε.Ε είναι μια κουρασμένη γενιά που δεν έχει όρεξη για διακυβέρνηση ,παρά μόνο την εξασφάλιση πλούτου στις επόμενες πολιτικές απογονικες γενιές. Έχει όμως πλούτο που πρέπει να τον διαχειριστεί σωστά απέναντι στους αντιπάλους της που διαρκώς την πιέζουν και της ασκούν έλεγχο και πιέσεις ,Ινδία-Κίνα-ΗΠΑ-Ρωσία οπότε η παράδοση όλων των εξουσιών στα χέρια ενός ηγέτη που θα είναι αντίμετρο στις ορέξεις του Πουτιν ή του Μπους και των μελλοντικών διαδόχων του είναι η μοναδική λύση. Βέβαια κανείς Ευρωπαίος δεν ενημερώνεται για αυτό καθώς μόνο το 5% των ευρωπαϊκών καναλιών ενημερώνουν για τις εξελίξεις, αφού τα υπόλοιπα είναι παραδομένα στο πάθος του γρήγορου κέρδους των ριαλιτι και των διαφημιστικών μπουκέτων. Μήπως θα ζήσουμε γρήγορα την ίδρυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ;.."
Ο Μπλερ κοιτάζει προς το Βατικανό
The Guardian
Τον καθολικισμό ασπάσθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο ο τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, ενώ πρόσφατα επίσημα στοιχεία έδειξαν ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία προσελκύει περισσότερους πιστούς στην προτεσταντική Βρετανία, από την επίσημη Εκκλησία της Αγγλίας.
Αν και ορισμένοι συντηρητικοί καθολικοί υποστηρίζουν ότι οι κυβερνητικές θέσεις των Εργατικών σε ευαίσθητα ζητήματα, όπως η άμβλωση, ο γάμος ομοφυλοφίλων, η έρευνα στα έμβρυα και ο πόλεμος στο Ιράκ, θέτουν εν αμφιβόλω τους ισχυρισμούς του πρώην πρωθυπουργού για υιοθέτηση των αρχών του καθολικισμού, ο αρχιεπίσκοπος του Ουεστμίνστερ, καρδινάλιος Ο' Κόνορ, καλωσόρισε τον προσηλυτισμό του κ. Μπλερ.
Ένα δώρο στον Τόνι
Ο καρδινάλιος Ο' Κόνορ είπε σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του BBC: «Επρόκειτο για ιδιαίτερα συγκινητική τελετή. Ήταν ένα δώρο στον Τόνι, το τέλος μιας προσωπικής διαδρομής και ένα δώρο για την οικογένειά του. Η θητεία του στην πρωθυπουργία, αλλά και όσα μου είχε εκμυστηρευθεί παλιότερα ο Τόνι, μου απέδειξαν ότι νιώθει άνετα στην Καθολική Εκκλησία. Τέτοιο αίσθημα δεν ένιωσε ποτέ με τον αγγλικανισμό και τη λειτουργία του».
Εκπρόσωπος του Βατικανού δήλωσε ότι ο προσηλυτισμός «τέτοιας κυρίαρχης προσωπικότητας» μπορεί να προκαλέσει μόνο χαρά και σεβασμό. Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ ήταν άλλωστε ο τελευταίος ξένος ηγέτης, τον οποίο είχε συναντήσει ο κ. Μπλερ πριν παραιτηθεί από την πρωθυπουργία.
Η Εκκλησία της Αγγλίας αμφισβήτησε στις αρχές της εβδομάδας τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν την προσέλευση στους καθολικούς ναούς της Βρετανίας να είναι μεγαλύτερη από εκείνη των πιστών στους αγγλικανικούς. Τα στατιστικά στοιχεία, τα οποία συγκέντρωσε και εξέδωσε η οργάνωση Christian Research, δείχνουν ότι η παρακολούθηση της λειτουργίας σημειώνει μακροχρόνια πτωτική πορεία και για τα δύο δόγματα. Πρόσφατη συγκυριακή άνοδος στα ποσοστά παρακολούθησης των καθολικών λειτουργιών, όμως, έδωσε το προβάδισμα στον ρωμαιοκαθολικισμό, έναντι των αγγλικανών.
Τα στοιχεία δείχνουν, ωστόσο, σημαντική υποχώρηση στον αριθμό των πιστών που εκκλησιάζονται, την τελευταία δεκαετία. Τα καθολικά εκκλησιάσματα έχουν ενισχυθεί από την εισροή ευσεβών Πολωνών και άλλων καθολικών Ανατολικοευρωπαίων μεταναστών στη Βρετανία. Η Christian Research διαπίστωσε επίσης ότι η προσέλευση στις καθολικές εκκλησίες ξεπερνάει συστηματικά εκείνη των αγγλικανικών τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, παρότι ο αριθμός των προτεσταντών στη Βρετανία είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από εκείνον των καθολικών.
Εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Αγγλίας, εξηγεί: «Ακόμη και αν παραδεχθούμε ότι το χάσμα συρρικνώνεται, πρέπει να δούμε τι γίνεται πέρα από την κυριακάτικη λειτουργία για να αποκτήσουμε ολοκληρωμένη εικόνα. Για τους αγγλικανούς, η κυριακάτικη λειτουργία δεν είναι τόσο σημαντική. Η οικογένεια και οι άλλες υποχρεώσεις προηγούνται. Στα μέσα της εβδομάδας, έχουμε 180.000 πιστούς στις εκκλησίες μας και αυτό αντικατοπτρίζει τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας».
(Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς ..σαν ανταγωνισμός ανάμεσα σε πολυκαταστήματα μοιάζει..)
Όπως εξήγησε ο Τόνι Μπλερ στα μέσα ενημέρωσης η καθολική εκκλησιά είναι η εκκλησιά που θα οδηγήσει την Ευρώπη σε μια νέα εποχή ηγεσίας και οικονομικής και πνευματικής αναγέννησης και δύναμης, που στόχο Έχει την ενίσχυση(!!!) του χριστιανισμού παγκοσμίως και αντίσταση του ενάντια στις αλλόθρησκες απειλές.
διαβάζουμε επίσης
(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30-12-2007)
"..Η Ευρώπη με την συνθήκη της Λισσαβόνας ξεπερνά τους φραγμούς του παρελθόντος και πρέπει να γίνει μια υπερδύναμη. Οι πολίτες που στα δημοψιφησματα απεριψαν τις προτάσεις μας δεν καταλαβαίνουν το καλό τους (!!!)γιατί έχουν προβλήματα που μόνο μέσω αυτής της διαδικασίας μπορούμε να λυσουμε. Τώρα μπορούμε να δράσουμε μέσα στην ιστορία και να ηγηθούμε της νέας εποχής..."
Πρωθυπουργός Πορτογαλίας Χοσε Σοκρατες. 30/12/2007
τα του Καίσαρος τω Τόνι...
