Άπαξ
σωθείς, αιώνια σωσμένος;
Μπορεί ένας
Χριστιανός να χάσει την σωτηρία του, αφού πραγματικά έχει δεχτεί τον Ιησού σαν
προσωπικό του Κύριο και Σωτήρα;
Υπάρχει μεγάλη διχογνωμία στο Σώμα του Χριστού αυτή τη
στιγμή, σχετικά με αυτό το ζήτημα.
Πολλοί πιστεύουν ότι δεν μπορείς να χάσεις την σωτηρία σου, ανεξάρτητα από το πόσα κακά πράγματα μπορεί να καταλήξεις να κάνεις σ’ αυτή την ζωή.
Το Φιλιπ.β:12-13 φαίνεται να είναι μια αντίφαση:
«Ώστε, αγαπητοί
μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ
περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών
σωτηρίαν· διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν
κατά την ευδοκίαν αυτού».
Ποιος κάνει τη δουλειά – εγώ ή ο Θεός;
Άπαξ σωθείς, αιώνια σωσμένος;
Μπορεί ένας Χριστιανός να χάσει την σωτηρία του, αφού
πραγματικά έχει δεχτεί τον Ιησού σαν προσωπικό του Κύριο και Σωτήρα;
Υπάρχει μεγάλη διχογνωμία στο Σώμα του Χριστού αυτή τη στιγμή, σχετικά με αυτό το ζήτημα.
Ας ξεκινήσουμε σωστά.
Στην Β΄ Πέτρ.β:17 λέει πηγαί άνυδροι, νεφέλαι υπό
ανεμοστροβίλου ελαυνόμεναι.
Η πηγή έχει νερό, πολύ νερό, φρέσκο, γάργαρο. Όταν δεις τα
σύννεφα κατάφορτα, σκούρα, περιμένεις και τη βροχή που ζυγώνει. Έτσι τα βλέπεις
εσύ και εγώ.
Ο Θεός όμως, βλέπει βαθιά και διαπεραστικά. Ο Θεός δεν βλέπει σταγόνα νερό σε αυτές τις άνυδρες πηγές, αλλά μόνο ταξίδια, μόνο δρομολόγια χωρίς νόημα, δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν, είναι χωρίς αποτέλεσμα η παρουσία τους.
Ο Χριστιανός επιθυμεί να υπηρετεί το Θεό. Αυτή είναι η αρχή
της σωτηρίας. Αλλά μπορεί αυτή η σωτηρία να χαθεί;
Η σωτηρία είναι μόνο κατά χάριν, ένα δώρο από το Θεό. Ένα δώρο που δίνεται μία φορά και συνήθως δεν παίρνεται πίσω. Είναι λοιπόν δυνατόν να χάσει κανείς τη σωτηρία του σαν Χριστιανός;
Υπάρχει μια παραπλανητική
διδασκαλία που έχει εξαπλωθεί στο Χριστιανισμό σαν καρκίνος και πιστεύω ότι θα
είναι αυτή που θα στείλει περισσότερους ανθρώπους στην κόλαση, από οποιαδήποτε
άλλη ψευδοδιδασκαλία που δημιουργήθηκε ποτέ!
Βασικά διδάσκει: «Αφού
σώθηκες, δεν μπορείς να χαθείς».
Αυτή η ψευδοδιδασκαλία είναι ένα από τα πιο διαστρεβλωμένα και επικίνδυνα δόγματα στους χριστιανικούς κύκλους σήμερα!
ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ ΠΟΥ
ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΞΕΠΕΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΗ
Τα επικίνδυνα συμπτώματα αρχίζουν να φαίνονται όταν ο πιστός αφού είχε μετανοήσει και δεχθεί τη χάρη του Θεού, αρχίζει σιγά-σιγά να συμμορφώνεται και πάλι με το φρόνημα του κόσμου παρασυρόμενος από τις κακές συνήθειες και τις αδυναμίες που τον κυρίευαν στην προηγούμενη ζωή του.
ΟΙ ΔΥΟ ΤΡΟΠΟΙ ΞΕΠΕΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΗ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ
1. Ξεπεσμός εξαιτίας πλανεμένης
διδασκαλίας.
Η Καινή Διαθήκη εξηγεί με συγκεκριμένα παραδείγματα, ότι ο πιστός ενδέχεται να αποξενωθεί από τη χάρη του Θεού και να χάσει τη Σωτηρία του πιστεύοντας πλανεμένες δογματικές διδαχές, «άλλο ευαγγέλιο» (Γαλ.α:8).
Ας δούμε τώρα πώς αυτή η ακλόνητη, αλήθεια, για το ενδεχόμενο ξεπεσμό του πιστού από τη χάρη του Θεού, που εξηγείται στα ευαγγέλια με κάθε λογής παραβολές και παραδείγματα, προβάλλεται επίσης και στις αποστολικές επιστολές με προειδοποιήσεις για αγρύπνια, για εγκράτεια, για πιστότητα, για σταθερότητα, για επιμονή και προσευχή.
Να, πως η Αγία γραφή προβάλει και
εξηγεί αυτή τη μεγάλη και κρίσιμη αλήθεια:
ΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
Ματθαίος ε:13.
«Σείς είσθε το άλας της γης εάν δε
το άλας διαφθαρή, με τι θέλει αλατισθή; εις ουδέν πλέον χρησιμεύει, ειμί να
ριφθή έξω, και να καταπατήται υπό των ανθρώπων».
Το αλάτι προλαμβάνει τη φυσική αποσύνθεση, έτσι και το πνευματικό αλάτι, -η ζωή των πιστών του Χριστού-, προλαμβάνει την πνευματική αποσύνθεση του περιβάλλοντος τους.
Είναι μεγάλη η αδυναμία του
ανθρώπου να πιστεύει αυτό που θέλει. Ακόμα και οι αναγεννημένοι πιστοί δεν
είναι όλοι ελευθερωμένοι απ' αυτό το δυνατό πειρασμό.
Ο απόστολος Παύλος, εξηγεί στο
μαθητή του Τιμόθεο ότι:
«θέλει έλθει καιρός, ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν. αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν» (Β' Τιμ.δ:3-4).
Τι λένε οι Γραφές σχετικά με τη σωτηρία και την αιώνια
ασφάλεια;
Το εδάφιο που χρησιμοποιείται πιο συχνά για την υποστήριξη
αυτού του δόγματος είναι το Ιωάν.ι:28: «…και δεν θέλουσιν απολεσθή
εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός μου».
Επιφανειακά, μπορεί
να φαίνεται αλήθεια, ότι αν σώθηκες, θα είσαι για πάντα σωσμένος.
Πράγματι, κανείς δεν μπορεί να τα αρπάξει από το χέρι του Ιησού, αλλά μπορούν από μόνα τους να φύγουν από το χέρι Του.
Υπάρχει μια παραπλανητική διδασκαλία που έχει εξαπλωθεί στο Χριστιανισμό σαν καρκίνος και πιστεύω ότι θα είναι αυτή που θα στείλει περισσότερους ανθρώπους στην κόλαση, από οποιαδήποτε άλλη ψευδοδιδασκαλία που δημιουργήθηκε ποτέ!
Βασικά διδάσκει: «Αφού
σώθηκες, δεν μπορείς να χαθείς».
Αυτή η ψευδοδιδασκαλία είναι ένα από τα πιο διαστρεβλωμένα και επικίνδυνα δόγματα στους χριστιανικούς κύκλους σήμερα!
.jpg)
Πως το Πάσχα αντιμάχεται τις ψευδοδιδασκαλίες
O ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜOΣ εξαπλώνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς σε όλη την Χριστιανοσύνη. Δεδομένου ότι οι διδασκαλίες του είναι τόσο παραπλανητικές, ο Χριστιανός εργάτης πρέπει να οπλιστεί ενάντια σ’ αυτό το κύμα.
“Αιώνια
ασφάλεια” είναι η πεποίθηση ότι κάποιος που έχει σωθεί δεν μπορεί να χαθεί πια.
Πολλές φορές εκφράζεται έτσι: “Κάποιος που γίνεται γιος, μένει πάντα γιος”.
Παρά το γεγονός ότι αυτή η διδασκαλία έχει γίνει αφορμή πολλών αμφισβητήσεων
για πολλά χρόνια μέσα στην κατ’ ομολογία εκκλησία, η Βίβλος είναι πολύ σαφής σ’
αυτό το θέμα, κι εμείς δεν πρέπει ν’ αμφιβάλλουμε καθόλου για την σωστή πνευματική
διδασκαλία σχετικά με την ασφάλεια της σωτηρίας μας.
Είναι αναγκαίο να κάνουμε ένα διαχωρισμό ανάμεσα στην “άνευ όρων” αιώνια ασφάλεια και την αιώνια ασφάλεια “με όρους”. Ακόμα είναι σημαντικό να καταλάβουμε την Βιβλική διδασκαλία σχετικά με τον “προορισμό” και την “εκλογή”. Αν ξεκαθαρίσουμε αυτά τα πράγματα στο μυαλό μας, το θέμα της αιώνιας ασφάλειας δεν θα μας δημιουργεί κανένα πρόβλημα.
