Η ΑΡΠΑΓΗ

 

Η Αρπαγή είναι η ελπίδα των πιστών, μια ελπίδα που είναι το πιο ισχυρό κίνητρο για να ζήσει κανείς για τον Θεό.

Αποβλέπουμε στη μελλοντική δόξα με τον Ιησού Χριστό.

 

Β΄Θες.α:10   Τίτος β:13   Ματθ.κδ:36,39   Β’ Τιμ.δ:8   Β΄Θες.β:3   Ματθ.κε:14,24

 

Τίτ.β:13 “προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα, και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού”.

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

Κατά την ανάληψή Του στους ουρανούς, μετά την ανάσταση, η μόνη παρηγοριά που ο Κύριος Ιησούς έδωσε στους μαθητές Του, ήταν η υπόσχεση της επιστροφής για να τους παραλάβει στον εαυτό Του:

«και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να ήσθε και σείς όπου είμαι εγώ» (Ιωάν.ιδ:3).

Αυτή είναι η μακάρια ελπίδα όλων των Χριστιανών, από εκείνη την στιγμή, μέχρι σήμερα.

Η λέξη «αρπαγή» σημαίνει το να αποσπάσει κάποιος κάτι βίαια, διαρπαγή, ληστεία (Ματθ.κδ:43 & Αποκ.γ:10).

Γι’ αυτό ο λαός του Θεού προσδοκά αυτή την στιγμή και την περιμένει με ανυπομονησία. Θα είναι μια στιγμή ανεκλάλητης χαράς και ευφροσύνης, όταν η σάλπιγγα ηχήσει και κατεβεί ο Κύριος, σε σύννεφο δόξας, για να παραλάβει την εκκλησία Του.

Ο λόγος που ο λαός του Θεού προσβλέπει στην Αρπαγή με τέτοια συγκίνηση, είναι ότι τότε:

1.     Θα μετασχηματιστούν τα θνητά σώματα σε αθάνατα.

2.     Δεν θα υπάρχει πλέον θλίψη και θάνατος.

3.     Θα είναι πάντοτε με τον Κύριο.

 

Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

Η ευλογημένη ελπίδα

 

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για τον άνθρωπο, έχει να κάνει με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεται μια ψυχή μετά τον θάνατο.

Η ερώτηση που συνεχώς εγείρεται είναι αν και κατά πόσο, κάποιος που πεθαίνει ζει σε κάποιο άλλο κόσμο, καθώς κι αν αυτή η ψυχή ξέρει τι γίνεται στην γη, ή αν βρίσκεται μαζί με άλλους που τους ήξερε όσο ζούσαν.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε με κάθε λεπτομέρεια πως είναι τα πράγματα, αλλά ο απόστολος Παύλος έγραψε στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης ότι δεν πρέπει να αγνοούν το γεγονός ότι αυτοί που κοιμήθηκαν, θα ζήσουν πάλι στην μέλλουσα ζωή.

Ποιες είναι ακριβώς οι συνθήκες που βρίσκονται οι νεκροί, δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς. Αυτό όμως που ξέρουμε είναι ότι θα ζήσουν και πάλι όταν ηχήσει η σάλπιγγα για να αναγγείλει τον ερχομό του Κυρίου για την εκκλησία Του.

Δεν πρέπει να αγνοούμε αυτό το γεγονός και θα είμαστε ασυγχώρητοι αν δεν είμαστε έτοιμοι, όταν ο θάνατος μας προλάβει ή όταν ο Κύριος επιστρέψει για να παραλάβει την εκκλησία Του.

Η ελπίδα των ανθρώπων για την ανάσταση, εξαρτάται από το αν πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε και αναστήθηκε.

«και αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών, ματαία δε και η πίστις σας» (Α’ Κορ.ιε:14).

Οι Σαδδουκαίοι, στις μέρες του Χριστού, δεν πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών και αυτό έφερνε θλίψη και απελπισία σ’ αυτούς που αποδεχόταν την διδασκαλία τους.

Ο Παύλος επιδίωξε να απαλύνει αυτή την απόγνωση, λέγοντάς μας ότι αν μπορούμε να πιστέψουμε στην ανάσταση του Χριστού, δεν θα υπάρχει πρόβλημα να πιστέψουμε και στην μεγάλη ανάσταση των νεκρών εν Χριστώ.

Αν οι μαθητές είδαν προσωπικά τον Ιησού μετά την ανάστασή Του, το ίδιο, τα παιδιά του Θεού θα δουν τον Κύριο και όλους αυτούς που έχουν φύγει ήδη και είναι μαζί Του.

Τι θα είναι λοιπόν η Αρπαγή; Η πραγματικότητα και η πνευματική ανάταση αυτής της στιγμής, είναι πέρα από κάθε περιγραφή, γι’ αυτούς που θα είναι έτοιμοι!

 

Είναι μια ελπίδα που καθαρίζει.

 

«Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ’ αυτόν, καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός» (Α’ Ιωάν.γ:3).

 

Ελπίδα που παρηγορεί.

 

Ο Παύλος τελειώνει την υπεράσπιση της ανάστασης με τα παρηγορητικά λόγια: «Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους» (Α’ Θες.δ:18). Η ελπίδα που βρίσκεται στην καρδιά του Χριστιανού, περιέχει μεγάλη παρηγοριά.

 

Ο ξαφνικός ερχομός του Χριστού.

 

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς που πεθαίνουν εν Χριστώ και σ’ αυτούς που πεθαίνουν μέσα στις αμαρτίες τους χωρίς τον Χριστό.

Ο άγιος του Θεού περιγράφεται σαν κάποιος που κοιμάται και περιμένει τον ήχο της σάλπιγγας για να σηκωθεί στη νέα ζωή.

Ο Χριστιανός ζει και πεθαίνει με την ελπίδα του ερχομού του Κυρίου, αλλά ο αμαρτωλός ζει και πεθαίνει χωρίς ελπίδα. Εξαιτίας αυτού, ζει μια ζωή απόγνωσης και απελπισίας.

Ο θάνατος του πιστού είναι προσωρινός, όπως ο ύπνος είναι προσωρινός. Θα συμβεί μια μεγάλη ανάσταση κι αυτό είναι μια ευλογημένη ελπίδα. Ελπίδα σημαίνει χαρά και προσμονή. Όταν δεν υπάρχει ελπίδα, τότε υπάρχει απόγνωση και συνεχής βασανισμός της καρδιάς.

Η επιστροφή του Χριστού για την εκκλησία θα είναι τόσο ξαφνική, που και ο πιο άγρυπνος άνθρωπος δεν θα έχει την ευκαιρία να συμμετέχει, αν δεν είναι ήδη προετοιμασμένος.

Η Γραφή περιγράφει αυτό το γεγονός με τα λόγια: «ως κλέπτης εν νυκτί» (Α’ Θες.ε:2).

Ο κλέφτης έρχεται απρόσμενα, απρόσκλητα, χωρίς προειδοποίηση. Συνήθως είμαστε απροετοίμαστοι όταν έρχεται και μας πιάνει τρόμος.

Δεν θα υπάρξει προειδοποίηση πριν έλθει ο Κύριος. Δεν θα υπάρξει ευκαιρία οι άνθρωποι να μετανοήσουν και να τακτοποιηθούν με τον Θεό.

Θα είναι πολύ δυσάρεστο γεγονός για όσους δεν θα είναι έτοιμοι, αφού θα μείνουν πίσω στην θλίψη και τις τύψεις τους.

Οι πιο απαρηγόρητοι άνθρωποι πάνω στο πρόσωπο της γης θα είναι αυτοί που είχαν την ευκαιρία να προετοιμαστούν, επειδή ήξεραν, αλλά δεν την εκμεταλλεύτηκαν.

Η αιωνιότητα είναι ατέλειωτη για να θυμάται κανείς τις χαμένες ευκαιρίες και το χαραμισμένο καιρό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σωστά, ζώντας για τον Θεό και προετοιμαζόμενος για τον ερχομό Του.

Ματθ.κδ:44 «Δια τούτο και σείς γίνεσθε έτοιμοι διότι καθ’ ήν ώραν δεν στοχάζεσθε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου»

 

 

Ο Χριστός θα δοξαστεί στους αγίους

 

Ο σκοπός του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού είναι να οδηγήσει τον άνθρωπο ώστε να γίνει - πνευματικά - κατά την ομοίωση του Χριστού, έτσι ώστε η ομορφιά του Χριστού να φανερώνεται στην ζωή του.

Ο Ιησούς αλλάζει και μεταμορφώνει ζωές, φέρνοντάς τις από το σκοτάδι στο θαυμαστό Του φως. Ο Ιησούς κατοικεί στην καρδιά του ανθρώπου και τον μετατρέπει σ’ ένα νέο κτίσμα εν Χριστώ Ιησού.

Ο Κύριος δοξάζεται σ’ αυτή την πλήρη αλλαγή της ζωής του ανθρώπου. Αλλάζουν οι ιδέες, η συμπεριφορά, ο δρόμος της ζωής είναι τώρα στο σύνολό του καινούριος.

Ο Ιησούς θα δοξαστεί ακόμα στην επιστροφή Του, όταν κυριολεκτικά θα επιστρέψει για να παραλάβει την εκκλησία Του, ώστε να είναι πάντοτε μαζί.

Όταν ένας άνθρωπος σώζεται, αποκτά μια πολύ βαθιά και αξέχαστη εμπειρία. Το ίδιο, όταν ο Κύριος επιστρέψει για να πάρει τους αγίους Του, αυτό θα είναι μια πραγματικά μοναδική εμπειρία που κανείς δεν θα ήθελε να χάσει. Είναι προνόμιο, να έχουμε τον Χριστό δοξασμένο μέσα μας.

 

Η ανάσταση και ο μετασχηματισμός των πιστών.

 

Είναι πλάνη να πιστεύει κανείς ότι με τον θάνατο τελειώνουν όλα κι ότι δεν υπάρχει τίποτα μετά.

Ο πιστός που πεθαίνει δεν στερείται τίποτα από το μέλλον. Αντίθετα, η Γραφή πολύ καθαρά μας διδάσκει ότι υπάρχει ένα βραβείο για το Χριστιανό, είτε νεκρός είναι, είτε ζωντανός, όταν επιστρέψει ο Κύριος.

Το αν θα αρπαχτεί κάποιος, θα εξαρτηθεί από την κατάσταση της καρδιά του και τον τρόπο της ζωής του.

Κανείς δεν θέλει να πεθάνει, αλλά δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος ζωντανός για να πάρει μέρος στην Αρπαγή.

Επιπλέον απόδειξη αυτού είναι τα λόγια του αποστόλου Παύλου στην Α’ Θες.δ:15:

«Δια τούτο σας λέγομεν δια του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας».

Οι ζωντανοί εν Χριστώ τη στιγμή του ερχομού του Κυρίου, δεν θα γίνουν εμπόδιο στους κοιμηθέντες, ούτε θα έχουν κάποιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους νεκρούς εν Χριστώ, γιατί όλοι, την ίδια στιγμή, θ’ ακούσουν το σήμα του ερχομού Του.

Η δύναμη της ανάστασης θα σηκώσει πρώτα αυτούς που είναι νεκροί και θα ακολουθήσουν οι ζωντανοί. Θ’ ακουστεί ένα κέλευσμα, μια φωνή αρχαγγέλου και ο ήχος από σάλπιγγα, που όλοι οι νεκροί εν Χριστώ θα καταλάβουν.

Το κέλευσμα που θ’ ακουστεί από τις αγγελικές υπάρξεις του ουρανού, θα είναι προτροπή ξεσηκωμού, για τον τελικό θρίαμβο και τη μεγάλη νίκη που πραγματοποιείται. 

Δεν είναι οι άγιοι που ζητωκραυγάζουν, αλλά ο ουρανός που χαίρεται για το λαό του Θεού που πηγαίνει στο αιώνιο σπίτι του.

Τόσος είναι ο ενθουσιασμός που επικρατεί ανάμεσα στις αγγελικές δυνάμεις του ουρανού, που είναι δύσκολο να φανταστούμε πόσο συναρπαστικά θα είναι τα συναισθήματα των λυτρωμένων που απέβλεψαν προς το Σωτήρα, έζησαν γι’ Αυτόν, Τον υπηρέτησαν, περίμεναν με υπομονή την επιστροφή Του και τώρα αρπάζονται.

Ο λόγος του Θεού μας αναφέρει μόνο ένα αρχάγγελο ονομαστικά κι αυτός είναι ο Μιχαήλ. Υπάρχουν πολλοί άγγελοι, αλλά μόνο ένας αρχάγγελος. Αναφέρεται στο βιβλίο του Δανιήλ και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη κι εδώ αναφέρεται σαν η πηγή της φωνής από τον ουρανό.

Ο αρχάγγελος χρησιμοποιείται μέσα στη Γραφή για να προαναγγέλλει σημαντικά γεγονότα, όπως βλέπουμε στο Δαν.ιβ:1-2. Ο Μιχαήλ είναι αυτός που θα προαναγγείλει τον ερχομό του Κυρίου για την εκκλησία Του.

Η σάλπιγγα χρησιμοποιείται στη Γραφή, αλλά και στις μέρες μας για να επιστήσει την προσοχή. Όταν δόθηκε ο Νόμος στο όρος Σινά, ακούστηκε φωνή σάλπιγγας και θα ακουστεί πάλι για να σημάνει την Αρπαγή της εκκλησίας και το τέλος της οικονομίας της χάρης του Θεού προς τους ανθρώπους.

 

Τα βραβεία των πιστών.

 

Εκτός από την εκκλησία, το πιο χαρούμενο μέρος για τον καθένα πάνω στη γη, φυσιολογικά πρέπει να είναι το σπίτι του.

Στο σπίτι είναι που αναπαυόμαστε από την ένταση της ημέρας, εκεί ξεχνάμε τα προβλήματα με τα οποία παλεύαμε όλη μέρα, εκεί είναι που απολαμβάνουμε την κοινωνία της οικογένειας.

Το σπίτι, είναι ο τόπος όπου χαρούμενες μητέρες, χαρούμενοι πατέρες και χαρούμενα παιδιά μπορούν να κουβεντιάζουν και να γελάνε χωρίς περιορισμούς.

Ο ουρανός θα είναι σα να πηγαίνουμε σπίτι – αλλά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Εκεί είναι που θα μεταφερθούμε τελικά και για πάντα χωρίς τους περιορισμούς και τα εμπόδια που καθημερινά αντιμετωπίζουμε τώρα.

Σώματα που έχουν γεράσει, που είναι κουρασμένα ή άρρωστα στη γη, θα αλλαχτούν και θα γίνουν σαν το ένδοξο σώμα του Χριστού.

Μυαλά αδυνατισμένα, ταραγμένα και μελαγχολικά θα ανακουφιστούν και θ’ αποκτήσουν μια γαλήνια κατάσταση.

Ο ουρανός θα ικανοποιήσει όλους όσους βρεθούν εκεί, άσχετα με τους διαφορετικούς χαρακτήρες τους, τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειες τους. Εκεί δεν θα υπάρχει δυσφορία ή ανησυχία.

Ακόμα, το ταξίδι αυτό προς τον ουρανό, δεν θα είναι απλά σαν μια επίσκεψη, δεν θα είναι πρόσκαιρο, αλλά για πάντα!

«και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου» (Α’ Θες.δ:17).

Θα είναι τόπος χωρίς επιστροφή, τόπος που δεν θα γερνάμε, αλλά ούτε θα χρειαστεί ποτέ να φύγουμε. Είναι πραγματικά θαυμαστό το γεγονός αυτό που περιμένει ο λαός του Θεού, για το οποίο πρέπει να σχεδιάζει και να προετοιμάζεται.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

 

Αξίζει ιδιαίτερης προσοχής το γεγονός ότι ο ένας Θεός που δημιούργησε το σύμπαν και όλα όσα υπάρχουν πάνω στη γη, που πρόσφερε την τέλεια θυσία στον Γολγοθά, προσφέροντας έτσι σωτηρία στον άνθρωπο και το προνόμιο να γίνει όμοιος με Αυτόν, είναι ο ίδιος ζωντανός Θεός που θα επιστρέψει για τους λυτρωμένους Του.

Με την Αρπαγή θα μας πάρει από τη γη στον τόπο που έχει ετοιμάσει για τον λαό Του.

Με προσμονή λοιπόν, ο λυτρωμένος λαός του Θεού περιμένει την ευλογημένη εκείνη μέρα και ζει έτσι ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις, για να συμμετέχει στην Αρπαγή.

Η Αρπαγή θα είναι η υλοποίηση της ελπίδας των έτοιμων και η ώρα της απογοήτευσης για τους ανέτοιμους. Ο καθένας πρέπει να κάνει τα πάντα προκειμένου να είναι έτοιμος εκείνη τη στιγμή.