Η Αρπαγή (3)

 

Αρπαγή: η αρπαγή των αγίων (θερμών και έτοιμων, όχι χλιαρών) από την γη για να συναντήσουν τον Κύριο στο μεσουράνημα, πριν την Θλίψη.

Αν ο Θεός έχει κάνει και έχει δώσει τόσα για μας, δεν είναι δίκαιο και δεν Τον τιμά μια χλιαρή στάση από μέρους μας.

Μην είμαστε και φανατικοί, ότι μπορούμε, όποτε μπορούμε, σιγά-σιγά. Δεν είναι ανάγκη να είμαι κάθε φορά στην εκκλησία, όποτε μπορώ!

Γιατί δεν λέει ότι η εκκλησία θα μετατεθεί, αλλά χρησιμοποιεί την λέξη αρπαγή; Και μάλιστα σαν κλέφτης!

Η αρπαγή περικλείει την έννοια της βίας, της ταχύτητας, γιατί ο δράκων παραμονεύει για τον υιό άρσεν.

Εκτός από την έννοια της αρπαγής, έχουμε την ανάσταση των νεκρών. Θα αναστηθούν όσοι ήταν εν Χριστώ (Α’ Κορ.ιε:23,52).

Μια άλλη έννοια είναι το μεσουράνημα, όπου η εκκλησία θα συναντήσει τον Ιησού. Αυτό σημαίνει ότι η αρπαγή θα είναι μυστική. Δεν θα Τον δουν όλοι όταν θα έρθει για να αρπάξει την εκκλησία Του. Θα ακούσουν τη σάλπιγγα και θα Τον δουν μόνο όσοι αρπαχτούν.

Γέν.ε:24 Και περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού, και δεν ευρίσκετο πλέον· διότι μετέθεσεν αυτόν ο Θεός.

Εβρ.ια:5 Διά πίστεως μετετέθη ο Ενώχ, διά να μη ίδη θάνατον, και δεν ευρίσκετο, διότι μετέθεσεν αυτόν ο Θεός· επειδή προ της μεταθέσεως αυτού εμαρτυρήθη ότι ευηρέστησεν εις τον Θεόν·

Πριν γίνει η αρπαγή, η εκκλησία θα έχει μια μαρτυρία, ότι έχει ευαρεστήσει τον Κύριο.

Η αλλαγή των σωμάτων των πιστών. Το σώμα μας είναι το μέσο με το οποίο επικοινωνούμε. Στόμα, ομιλία, φωνητικές χορδές, μάτια, αυτιά κινήσεις χεριών. Ο Ιησούς, αναστήθηκε σωματικά και αναλήφθηκε με ένδοξο σώμα.

Α’ Κορ.ιε:51-55 Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη. Που, θάνατε, το κέντρον σου; που, άδη, η νίκη σου;

Για να μεταμορφωθεί κάποιος πρέπει να έχει μια μορφή που θα αλλάξει. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η ανάσταση των σωμάτων.

Η νύμφη θα πάρει το ουράνιο σώμα της που θα μπορεί να αντέξει το μεγαλείο της δόξας του Θεού. Θα είναι άφθαρτο, αιώνιο χωρίς πόνους χωρίς αρρώστιες, χωρίς βάσανα. Αυτές είναι υποσχέσεις Αυτού που είπε ότι η γη και ο ουρανός θα παρέλθουν αλλά οι λόγοι Του μένουν στον αιώνα.

Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Η επόμενη εικόνα μετά απ’ αυτό το γεγονός, βρίσκεται στην Αποκ.ιβ:5 Και εγέννησε παιδίον άρρεν, το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και το τέκνον αυτής ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού.

Αποκ.ιβ:7 Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ· ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος· και ο Δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού,

Μόλις αρπάζεται η εκκλησία ξεκινάει πόλεμος στον ουρανό.

Το επόμενο γεγονός μετά την Αρπαγή, είναι η Θλίψη.

Το Πνεύμα του Θεού ορίζει αυτό χρονικό διάστημα σαν 3 ½  χρόνια, 1260 μέρες, 42 μήνες.

Είναι τα πρώτα 3 ½ χρόνια της 7ετούς βασιλείας του Αντίχριστου. Είναι το διάστημα που ανοίγονται οι πρώτες 6 σφραγίδες. Ακριβώς στη μέση σφραγίζονται οι 144.000 Ισραηλίτες. Μετά ανοίγει η 7^η σφραγίδα.

Ματθ.κδ:21 Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.

Ματθ.κδ:29 Ευθύς δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.

Αυτό που διάβολος προσπαθεί από τον κατακλυσμό και μετά, είναι να εγκαθιδρύσει μια παγκόσμια κυβέρνηση και να ελέγχει τον κόσμο όλο μέσω ενός ανθρώπου.

Προσπαθεί να αντιγράψει το σχέδιο του Θεού και βιάζεται να το κάνει πριν από τον Θεό, πριν την Δεύτερη Έλευση, τότε που ο Θεός θα εγκαθιδρύσει την Βασιλεία Του σε όλη την γη και θα κυβερνά με την εκκλησία.

Αυτό που θέλει όμως να κάνει ο διάβολος μέσω του Αντίχριστου, δεν μπορεί να γίνει όσο υπάρχουν δίκαιοι πάνω στην γη. Θα πρέπει ή να τους πλανήσει, ή να τους σκοτώσει. Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο ο Κύριος θα αρπάξει την εκκλησία Του, γιατί ο διάβολος καραδοκεί:

Αποκ.ιβ:4-5 και η ουρά αυτού έσυρε το τρίτον των αστέρων του ουρανού και έρριψεν αυτούς εις την γην. Και ο δράκων εστάθη ενώπιον της γυναικός της μελλούσης να γεννήση, διά να καταφάγη το τέκνον αυτής, όταν γεννήση. Και εγέννησε παιδίον άρρεν, το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και το τέκνον αυτής ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού.

Γιατί στην έρημο ο Θεός άνοιξε την Ερυθρά θάλασσα και δεν τους πήγε από την ξηρά; Γιατί αν τους πήγαινε από την ξηρά, οι Αιγύπτιοι θα τους προλάβαιναν. Ο Θεός ήθελε να τους σώσει, αλλά και να δώσει ένα ηχηρό μάθημα στους εχθρούς τους. Το ίδιο θα γίνει και την στιγμή της Αρπαγής.

Β’ Θεσ.β:6-8 Και τώρα γνωρίζετε εκείνο, το οποίον κωλύει αυτόν, ώστε να αποκαλυφθή εν τω εαυτού καιρώ· διότι το μυστήριον της ανομίας ήδη ενεργείται, μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα· και τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θέλει απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού·

Μετά την Αρπαγή, ο Ιωάννης βλέπει ένα πολύ μεγάλο όχλο ανθρώπων (Αποκ.ζ:9-14), που όπως διαβάζουμε προέρχεται από την Μεγάλη Θλίψη.

Είναι οι χλιαροί δίκαιοι που ναι μεν έχασαν την Αρπαγή, αλλά ανανέωσαν την σχέση τους με τον Ιησού και ο Αντίχριστος τους σκότωσε. Όποιος δεν θα δεχτεί το χάραγμα δεν θα μπορέσει να αγοράσει ή να πουλήσει (Αποκ.ιγ:11-17).

Αποκ.ς:1-8 Και είδον, ότε ήνοιξε το Αρνίον μίαν εκ των σφραγίδων, και ήκουσα εν εκ των τεσσάρων ζώων λέγον ως φωνήν βροντής· Έρχου και βλέπε. Και είδον, και ιδού, ίππος λευκός· και ο καθήμενος επ' αυτόν είχε τόξον· και εδόθη εις αυτόν στέφανος, και εξήλθε νικών και διά να νικήση. Και ότε ήνοιξε την δευτέραν σφραγίδα, ήκουσα το δεύτερον ζώον λέγον· Έρχου και βλέπε. Και εξήλθεν άλλος ίππος κόκκινος, και εις τον καθήμενον επ' αυτόν εδόθη να σηκώση την ειρήνην από της γης, και να σφάξωσιν αλλήλους, και εδόθη εις αυτόν μάχαιρα μεγάλη. Και ότε ήνοιξε την τρίτην σφραγίδα, ήκουσα το τρίτον ζώον λέγον· Έρχου και βλέπε. Και είδον, και ιδού, ίππος μέλας, και ο καθήμενος επ' αυτόν είχε ζυγαρίαν εν τη χειρί αυτού. Και ήκουσα φωνήν εν μέσω των τεσσάρων ζώων λέγουσαν· Μία χοίνιξ σίτου δι' εν δηνάριον και τρεις χοίνικες κριθής δι' εν δηνάριον, και το έλαιον και τον οίνον μη βλάψης. Και ότε ήνοιξε την σφραγίδα την τετάρτην, ήκουσα φωνήν του τετάρτου ζώου λέγουσαν· Έρχου και βλέπε. Και είδον, και ιδού, ίππος ωχρός, και ο καθήμενος επάνω αυτού ωνομάζετο θάνατος, και ο Άδης ηκολούθει μετ' αυτού· και εδόθη εις αυτούς εξουσία επί το τέταρτον της γης, να θανατώσωσι με ρομφαίαν και με πείναν και με θάνατον και με τα θηρία της γης.

Πότε έγινε πόλεμος κατά τον οποίο σκοτώθηκε το ¼ του πληθυσμού της γης; Ποτέ. Θα γίνει όμως!

Αν τώρα πιστεύουμε ότι η Αρπαγή θα γίνει μετά την Θλίψη ή στην μέση της Θλίψης, μετά απ’ όλα αυτά, αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει ζωντανός δίκαιος! Αυτή είναι η ελπίδα της εκκλησίας;

Η Αρπαγή δεν έχει κανένα νόημα, αν δεν γίνει πριν την Θλίψη.

Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί: δεν μπορεί ο Θεός να αποτρέψει την Θλίψη, να μην έρθει ο Αντίχριστος; Μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς;

Η απάντηση είναι όχι. Ο λόγος είναι ότι ο Θεός βλέπει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν το σκοτάδι, από το οποίο θα σώσει την εκκλησία Του.

Υπάρχει μια άποψη, ότι οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν θα είναι στην Αρπαγή. Χρησιμοποιούν το εδάφιο Γαλ.γ:27 επειδή όσοι εβαπτίσθητε εις Χριστόν, Χριστόν ενεδύθητε.

Και επειδή στη Α’ Θες.δ:16 λέει: οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, λένε ότι για να είσαι εν Χριστώ πρέπει να είσαι ντυμένος το Χριστό, κάτι που γίνεται στο βάπτισμα και αφού δεν υπήρχε βάπτισμα στην Παλαιά Διαθήκη, άρα δεν θα είναι στην Αρπαγή.

Ο νόμος όσοι εβαπτίσθητε εις Χριστόν, Χριστόν ενεδύθητε που όντως ισχύει για την Καινή Διαθήκη, δεν είχε ισχύ στην Παλαιά. Υπήρχαν άλλοι νόμοι και διατάγματα σύμφωνα με τα οποία έπρεπε να περπατήσουν οι δίκαιοι.

Στα πρώτα της βήματα, η πρώτη εκκλησία δεν είχε γραπτή την Καινή Διαθήκη, διάβαζαν την Παλαιά. Ο Παύλος, ο Πέτρος και όλοι οι απόστολοι ήταν γαλουχημένοι με την Παλαιά Διαθήκη.

Οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης ήταν εν Χριστώ, με την έννοια ότι έκαναν τις θυσίες που όριζε ο νόμος – αν και το αίμα των τράγων και των μόσχων δεν συγχωρεί αμαρτίες – αποβλέποντας στην ανώτερη θυσία.

Για να μπει κανείς στον ουρανό, υπάρχει μόνο μία πόρτα, ο Ιησούς.

Εφεσ.α:10 εἰς οἰκονομίαν τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν, ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ τὰ ἐπὶ τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ἐν αὐτῷ.

Ανακεφαλαιώνω σημαίνει συγκεντρώνω τα πάντα κάτω από μία κεφαλή.

Εφεσ.β:14 Διότι αυτός είναι η ειρήνη ημών, όστις έκαμε τα δύο εν και έλυσε το μεσότοιχον του φραγμού,

Ο μεσότοιχος του φραγμού ήταν αυτός που χώριζε τις αυλές του ναού (Εθνικών, αντρών, γυναικών).

Εβρ.ια:39,40 Και ούτοι πάντες αν και έλαβον καλήν μαρτυρίαν διά της πίστεως, δεν απήλαυσαν την επαγγελίαν, διότι ο Θεός προέβλεψε καλύτερόν τι περί ημών, διά να μη λάβωσι την τελειότητα χωρίς ημών.

Σ’ αυτό το κεφάλαιο της πίστης, δεν υπάρχει κανένας άγιος της Καινής Διαθήκης!

Τα ονόματα που αναφέρει εδώ, είναι παραδείγματα πίστης! Αν αυτοί δεν είναι στην Αρπαγή, ποιοι θα είναι;

Υπήρξαν άνθρωποι στην Παλιά Διαθήκη για τους οποίους έχει μαρτυρήσει ο ίδιος ο Θεός:

Γέν.ς:9 Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού· μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε.

Ιώβ α:1 Άνθρωπος τις ήτο εν τη γη της Αυσίτιδος ονομαζόμενος Ιώβ· και ο άνθρωπος ούτος ήτο άμεμπτος και ευθύς και φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού.

Α’ Πέτρ.α:10-11 Περί της οποίας σωτηρίας εξεζήτησαν και εξηρεύνησαν οι προφήται οι προφητεύσαντες περί της χάριτος, ήτις έμελλε να έλθη εις εσάς· ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρονε το εν αυτοίς Πνεύμα του Χριστού, ότε προεμαρτύρει τα πάθη του Χριστού και τας μετά ταύτα δόξας·

Λουκ.ζ:28 Διότι σας λέγω, μεταξύ των γεννηθέντων εκ γυναικών ουδείς προφήτης είναι μεγαλήτερος Ιωάννου του βαπτιστού· πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία του Θεού είναι μεγαλήτερος αυτού.

Ο Ιωσήφ, τέλειος τύπος του Χριστού σε όλη του τη ζωή.