ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ
(1722 - 1900 μ.Χ.)
1. Οι Μοραβοί
Αποκ.γ:7-12
·
Μια μικρή ομάδα Μοραβών προσφύγων βρήκε καλή υποδοχή απ’ τον
Κόμη Νικόλαο Ζίντσεντορφ στα κτήματά του στη Σαξονία κοντά στη Δρέσδη (1722). Η
ομάδα αυτή ήταν μέλη των Μοραβών αδελφών που είχαν αποδεχτεί τις διδασκαλίες
του Γουίκλιφ, του Χους και του Γουάλντενσες. Γρήγορα δημιουργήθηκε ένας μικρός
συνοικισμός στο Χέρνχουτ. Κάτω απ’ την προστασία του Κόμη Ν. Ζίντσεντορφ, η
μικρή αποικία γρήγορα αυξήθηκε. Ονομάστηκε Herrnhut (Χέρνχουτ) = Κυρίου σκέπη.
·
Οι Μοραβοί ήταν άνθρωποι προσευχής, είχαν την πραγματική
εμπειρία της σωτηρίας, αληθινή χαρά απ’ το Θεό και ζήλο να κηρύξουν το
ευαγγέλιο παντού. Η εκκλησία τους είχε ιδρυθεί στη Μοραβία το 1467 με τη
βοήθεια Βαλδέσιων επισκόπων. Πολλοί άνθρωποι απ’ τη Μοραβία, Βοημία και Πολωνία
αποδέχτηκαν την πίστη. Το 1517 αριθμούσαν περίπου 200.000 μέλη. Μετά απ’ αυτά
ξεσηκώθηκε διωγμός και υπέφεραν πάρα πολύ από τον Τριακονταετή πόλεμο. Για
κάποια στιγμή φάνηκε ότι η εκκλησία τους είχε εξαλειφθεί, αλλά έμενε ένα
υπόλοιπο. Ιωαν.ις:33 Α’ Ιωαν.γ:10-13.