Τρέχοντας τον αγώνα της πίστης

Η Γραφή συχνά αναφέρεται στην πίστη μας σαν ένα αγώνα δρόμου.

Α’ Κορ.θ:24-27 Δεν εξεύρετε ότι οι τρέχοντες εν τω σταδίω πάντες μεν τρέχουσιν, εις όμως λαμβάνει το βραβείον; ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό. Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν διά να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον. Εγώ λοιπόν ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως, ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα, αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος.

Προς δόξαν Kυρίου;

«Θα σας διηγηθώ κάτι για τη δόξα του Κυρίου..»

Μια εισαγωγή που συνήθως ελκύει το ενδιαφέρον του ακροατή.

Κάτι θαυμαστό θα περιγράψει ο ομιλητής στη συνέχεια.

Θα είναι όμως για τη δόξα του Κυρίου, ή θα προκύψει για τη δόξα του ομιλητή;

Θα φανερωθεί κάτι που ο Θεός έκανε, ή κάτι που ο ομιλητής θέλει να πει για τον εαυτό του και απλά χρησιμοποιεί προκάλυμμα;

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ ΣΑΝ «Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Η ιδέα του προϋπάρχοντα Υιού στο μυαλό του Θεού, εξηγεί μια σειρά από εδάφια. 

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια εδάφια που μιλούν για τον Χριστό στην Παλαιά Διαθήκη, που δεν μπορούν να εξηγηθούν σε αυτή τη βάση. 

Αναπολόγητος

Όσοι έχουν περάσει από κάποιο δικαστήριο, είτε σαν κατηγορούμενοι είτε σαν μάρτυρες, θα γνωρίζουν τη διαδικασία. Μετά από την αναγγελία του κατηγορητηρίου από τον δημόσιο κατήγορο, πάντοτε ο πρόεδρος δίνει το λόγο στον κατηγορούμενο να απολογηθεί, να δικαιολογήσει τον εαυτό του για την κατηγορία που του αποδίδουν. Αυτή η απολογία είναι απαραίτητο στοιχείο κάθε δίκης. Φανταστείτε λοιπόν κάποιον κατηγορούμενο, που σαν ο πρόεδρος διαβάσει το κατηγορητήριο και ο εισαγγελέας ζητήσει την τιμωρία του, αυτός σκύβει το κεφάλι και δεν βγάζει λέξη από το στόμα του.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ.

Μέσα από τα εδάφια που έχουμε εξετάσει, στα οποία βλέπουμε τη χρησιμοποίηση κάποιου πληθυντικού που έχει κάποια σχέση με τον Θεό, διαπιστώνουμε ότι:

O κανόνας της Εβραϊκής Γραμματικής που λέει ότι, όταν γενικά υπάρχουν αναφορές στον αληθινό Θεό (Ελοχίμ), είναι πάντοτε στον ενικό αριθμό, είναι όντος αλήθεια. 

α. Οι αναφορές του πληθυντικού που είδαμε στα εδάφια αυτά, δεν αναφέρονται σε καμιά περίπτωση στον Εαυτό του Θεού, αλλά στον Θεό και σε κάποιο άλλο πρόσωπο, το οποίο εξαρτάται από τα συμφραζόμενα ποιο είναι. Ποτέ όμως δεν μιλάει ο λόγος του Θεού για πολλά πρόσωπα μέσα στην θεότητα, διότι οι αναφορές σ' Αυτόν κατά κανόνα γίνονται πάντοτε στον ενικό, τόσο από τον άνθρωπο στον Θεό, όσο και από τον Θεό για τον Εαυτό Του.

Ο ρόλος των συναισθημάτων στην πνευματική μας πρόοδο

«Είναι γνωστό ότι η συναισθηματική μας κατάσταση επηρεάζει τη ζωή μας.

…τα συναισθήματα δεν είναι κάτι το παθητικό, αλλά μια εσωτερική ενέργεια που μπορεί  να χρησιμοποιηθεί προς το καλό ή προς το κακό».

Α. Διάφοροι μύθοι

•     Τα συναισθήματα δεν έχουν σημασία.
•     Γίνονται εμπόδιο στη ζωή σου.
•     Μην τα εμπιστεύεσαι.
•     Μην αισθάνεσαι άσχημα.
•     Μην κλαις, μη θυμώνεις, μη χαίρεσαι, μη γελάς μη λυπάσαι, μη φοβάσαι, μην οργίζεσαι, μην αισθάνεσαι.
•    Απλά εμπιστεύσου στο Θεό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο άγγελος του Κυρίου (Γιάχβε).

Μερικές από τις εμφανίσεις «του αγγέλου του ΚΥΡΙΟΥ» που αναφέρονται, πιθανότατα ήταν φανερώσεις του Θεού. Ο άγγελος του ΚΥΡΙΟΥ παρουσιάστηκε στην Άγαρ, της μίλησε σαν να ήταν ο Θεός και η Άγαρ τον αποκάλεσε Θεό (Γεν.ις:7-13). Η Βίβλος αναφέρει ότι ο άγγελος του ΚΥΡΙΟΥ εμφανίστηκε στο Μωυσή στη φλεγόμενη βάτο, αλλά μετά διαβάζουμε ότι ήταν ο Θεός που μίλησε στο Μωυσή, σ’ αυτή την περίπτωση (Εξ.γ, Πρ.ζ:30-38). Στην Έξοδο ιγ:21 διαβάζουμε ότι ο ΚΥΡΙΟΣ προπορευόταν του Ισραήλ σαν νεφέλη, ενώ στην Εξ.ιδ:19 αναφέρεται ότι ο άγγελος του Θεού ήταν μαζί με τη νεφέλη. Ο άγγελος του ΚΥΡΙΟΥ παρουσιάστηκε στον Ισραήλ στους Κριτές β:1-5 και μίλησε σαν ο Θεός. Στους Κριτές ς:11-24 περιγράφεται η εμφάνιση του αγγέλου του ΚΥΡΙΟΥ στο Γεδεών και μετά διαβάζουμε ότι ο ΚΥΡΙΟΣ επέβλεψε στο Γεδεών. Επίσης, ο άγγελος του ΚΥΡΙΟΥ παρουσιάστηκε στο Μανωέ και τη γυναίκα του κι αυτοί πίστεψαν ότι είδαν το Θεό (Κρ.ιγ:2-23).

οι τινακταί

Ω γενεά, ιδέτε τον λόγον του Κυρίου· Εστάθην έρημος εις τον Ισραήλ, γη σκότους; διά τι λέγει ο λαός μου, Ημείς είμεθα κύριοι· δεν θέλομεν ελθεί πλέον προς σε; Δύναται η κόρη να λησμονήση τους στολισμούς αυτής, η νύμφη τον καλλωπισμόν αυτής; και όμως ο λαός μου με ελησμόνησεν ημέρας αναριθμήτους. Ιερεμ.β:31-32

Επειδή ο Κύριος απέστρεψε την δόξαν του Ιακώβ καθώς την δόξαν του Ισραήλ· διότι οι τινακταί εξετίναξαν αυτούς και διέφθειραν τα κλήματα αυτών. Η ασπίς των ισχυρών αυτού είναι κοκκινοβαφής, οι άνδρες δυνάμεως ενδεδυμένοι ερυθρά· αι άμαξαι θέλουσι κινείσθαι με σίδηρον λάμποντα εν τη ημέρα της ετοιμασίας αυτού, και τα ελάτινα δόρατα θέλουσι σεισθή τρομερά. Αι άμαξαι θέλουσι θορυβείσθαι εν ταις οδοίς, θέλουσι συγκρούεσθαι η μία μετά της άλλης εν ταις πλατείαις· η θέα αυτών θέλει είσθαι ως λαμπάδες, θέλουσι τρέχει ως αστραπαί. Ναούμ β:2-4

Κ α λ η μ έ ρ α

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,

 .......επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο «ι» αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Υπάρχει προσδοκία αιώνιας ζωής στην Παλαιά Διαθήκη;

Η Καινή Διαθήκη αντανακλά πολύ πιο συγκεκριμένη αποκάλυψη από τον Θεό για την ζωή μετά τον θάνατο. Όμως υπάρχουν μερικοί ισχυροί δείκτες και στην Παλαιά Διαθήκη, αν και δεν είναι τόσοι πολλοί.

Ο Ιώβ είχε τη βεβαιότητα ότι παρόλο που επρόκειτο να φαγωθεί από τα σκουλήκια, θα έπαιρνε ένα νέο σώμα και με αυτό το σώμα στην πραγματικότητα θα έβλεπε τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο, προφανώς συνειδητά. Στον Ιώβ ιθ:25-27, λέει «Διότι εξεύρω ότι ζη ο Λυτρωτής μου, και θέλει εγερθή εν τοις εσχάτοις καιροίς επί της γής· και αφού μετά το δέρμα μου το σώμα τούτο φθαρή, πάλιν με την σάρκα μου θέλω ιδή τον Θεόν· τον οποίον αυτός εγώ θέλω ιδεί, και θέλουσι θεωρήσει οι οφθαλμοί μου, και ουχί άλλος· οι νεφροί μου κατατήκονται εν τω κόλπω μου».

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ώρα της αποθάρρυνσης

Α' Βας.ιθ:1-21

Ο Ηλίας είναι, δίχως αμφιβολία, ένας από τους ταπεινούς ήρωες της Αγίας Γραφής. Μην ξεχνάμε όμως πως ήταν βασικά άνθρωπος σαν κι εμάς, «ομοιοπαθής». Πέρασε απογοήτευση, κατάθλιψη αποθάρρυνση. Έφτασε κι αυτός σε σημεία οριακά.

Όποιος μελετά το λόγο του Θεού γνωρίζει πως οι στιγμές αυτές δεν είναι σπάνιες, ακόμη και στους ήρωες της πίστης. Ο Παύλος γράφει για κάποια στιγμή της διακονίας του στην Ασία, Διότι δεν θέλομεν να αγνοήτε, αδελφοί, περί της θλίψεως ημών, ήτις συνέβη εις ημάς εν τη Ασία, ότι καθ' υπερβολήν εστενοχωρήθημεν υπέρ δύναμιν, ώστε απηλπίσθημεν και του ζήν· (Β’ Κορ.α:8).

Είναι το όνομά σου γραμμένο στο Βιβλίο της Ζωής;

«Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός» (Αποκάλυψη κ:15).

Αυτό το εδάφιο μιλάει για σένα, όπως τόσα άλλα μέσα στην Αγία Γραφή. Ο Θεός έγραψε αυτά τα εδάφια στο λόγο Του, χρησιμοποιώντας τις λέξεις «πάντες» ή «όστις». Αυτό σημαίνει ότι δεν αφήνει κανένα απ’ έξω. Αυτά τα εδάφια που θα διαβάσεις παρακάτω μιλάνε για σένα!

Στα παρακάτω εδάφια, όπου υπάρχουν αποσιωπητικά, (………) γράψε το όνομά σου και θα δεις τι ο Θεός έχει να πει προσωπικά σ’ ΕΣΕΝΑ. Αν δεν είσαι σίγουρος/η ότι το όνομά σου έχει γραφτεί στο Βιβλίο της Ζωής, σε παρακαλώ πολύ, πάρε λίγο χρόνο να διαβάσεις τα παρακάτω λόγια, βάζοντας το όνομά σου στα κενά, με το ανάλογο άρθρο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η κατάθλιψη

Κάποιες λέξεις μοιάζουν πολύ μεταξύ τους, στην πραγματικότητα όμως έχουν τεράστια διαφορά. Κλασικό παράδειγμα οι λέξεις ΘΛΙΨΗ και ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.

Η θλίψη είναι «ψυχική πίεση, στενοχώρια, λύπη, βαριά καρδιά», όμως η λέξη κατάθλιψη στην ιατρική, και πιο συγκεκριμένα στην ψυχιατρική -κι αυτός είναι ο τρόπος που κυρίως χρησιμοποιείται σήμερα η λέξη-, έχει πολύ διαφορετική σημασία.

Γιατί γεννήθηκε ο Χριστός;

Η Αγία Γραφή μας αποκαλύπτει πως η αιτία όλων των δραμάτων και όλων των δεινών, η ρίζα όλων των θλίψεων και όλων των φόβων που μαστίζουν την ανθρωπότητα είναι η αμαρτία.

Αυτή διέστρεψε τη φύση του ανθρώπου και κατέστρεψε την εσωτερική αρμονία της ζωής. Όλες οι διανοητικές ταραχές, όλες οι ασθένειες, όλες οι καταστροφές και όλοι οι πόλεμοι οφείλονται στην αμαρτία. Αυτή σαλεύει το μυαλό και δηλητηριάζει την καρδιά.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Όσοι διαβάζουν και μελετούν προσεκτικά τη Βίβλο, βρίσκουν πόσο αληθινά είναι τα λόγια που είπε ο Απόστολος Πέτρος, σχετικά με τις Γραφές. Ότι δηλαδή υπάρχουν σ' αυτές πράγματα δυσνόητα που οι αμαθείς και αστήρικτοι διαστρεβλώνουν «προς την ιδίαν αυτών απώλειαν» (Β' Πέτρ.γ:16).

Ποιος από μας δεν βρήκε σημεία της Γραφής που ήταν δυσκολονόητα και που ίσως μας έκαναν στην αρχή της χριστιανικής μας ζωής να τρομάξουμε, νομίζοντας ότι βρήκαμε κάποιο λάθος!

Ωστόσο, δεν είναι καλό ν’ αποκρύπτουμε το γεγονός ότι οι δυσκολίες αυτές υπάρχουν. Η σοφία και η ειλικρίνεια απαιτούν να τις αντιμετωπίσουμε και να τις εξετάσουμε. Άλλωστε, πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε πως είναι φυσικό πράγμα να υπάρχουν.

Βελτιώνοντας την ψυχική μας υγεία

«νους υγιής εν σώματι υγιές»

Εισαγωγή

Η ψυχική υγεία είναι πολύ σημαντικό θέμα. Για να έχεις ισορροπία στη ζωή σου και καλές σχέσεις με τους άλλους, ιδιαίτερα στο σπίτι σου, χρειάζεται να είσαι ψυχικά υγιής. Η αλήθεια αυτή είναι διαχρονική, αλλά  εμφανίζεται ιδιαίτερα στις μέρες μας τόσο έντονα καθώς μας αγγίζει πολύ συχνά. Δηλαδή πολλές φορές αντιμετωπίζουμε συναισθηματικά προβλήματα τα οποία μας οδηγούν σε άσχημες διαπροσωπικές σχέσεις με το Θεό, με τον εαυτό μας και με τους άλλους. 

Κ α λ η μ έ ρ α