Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 7 Μαΐου 2013


ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΡΩΜΗ ΣΕ ΣΟΒΑΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ   -  ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΞΑΣΘΕΝΕΙ

Ο πρώτος μεγάλος διωγμός των χριστιανών έγινε στη Ρώμη, τον καιρό του σκληρού Νέρωνα, του τελευταίου απ’ τη γενιά του Ιουλίου Καίσαρα, από το 64 - 68 μ.Χ. Η μισή πόλη καταστράφηκε από μια μεγάλη πυρκαγιά. Οι χριστιανοί κατηγορήθηκαν ότι έβαλαν τη φωτιά. Χιλιάδες τιμωρήθηκαν με σταυρικό θάνατο, τους έκαψαν ζωντανούς ή τους έριξαν στα θηρία. Αποκ.β:8-11

Ο Ρωμαϊκός στρατός είχε φέρει στην Ιταλία πολλές χιλιάδες αιχμαλώτους απ’ τις κατακτημένες επαρχίες. Δούλευαν σκληρά σαν σκλάβοι στα απέραντα κτήματα των πλουσίων ευγενών. Οι μικροί αγρότες δεν μπορούσαν να συναγωνιστούν την εργασία των δούλων και τα φτηνά προϊόντα. Άφησαν τα μικρά χωράφια τους και συνέρευσαν στη Ρώμη και σ’ άλλες μεγάλες πόλεις. Έχασαν την παλιά ρωμαλέα ανεξαρτησία τους κι εξαρτιόταν απ’ την κυβέρνηση για το φαγητό τους. Οι πλούσιοι Ρωμαίοι, ζούσαν μέσα σε πολυτελείς και λαίμαργες απολαύσεις.



Δευτέρα 6 Μαΐου 2013


Η τριαδικότητα μέσα στον προτεσταντισμό

Σύμφωνα με την Αποκάλυψη στον απόστολο Ιωάννη, η ρωμαιοκαθολική εκκλησία χαρακτηρίζεται ως «Μυστήριο, η μεγάλη Βαβυλώνα, η μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων τής γης» Ιωαν.ιζ:5

Ως μητέρα, θα περιμέναμε και οι κόρες της να έχουν παρόμοιες διδασκαλίες και πράγματι έχουν διότι τόσο η μητέρα όσο και οι κόρες προσκυνούν τον ίδιο τριαδικό θεό. 

Η μεγάλη πλειονότητα των προτεσταντικών εκκλησιών δέχονται κι αυτές το πιστεύω που προήλθε από τη σύνοδο της Νίκαιας.

ο αριθμός του θηρίου


Αποκ. 13:18 Εδώ είναι η σοφία· όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου, διότι είναι αριθμός ανθρώπου· και ο αριθμός αυτού είναι χξς'.


Είναι ιστορικά εξακριβωμένο οτι η πλειονότητα των ειδωλολατρικών θρησκειών πίστευαν σε μια τριάδα. Πολλές από αυτές πιστεύουν σε αυτή ακόμα και σήμερα. Στην Αίγυπτο, για παράδειγμα, συναντούμε τον Οσιρι (πατέρας) την Ισιδα (μητέρα) και τον Ορο (υιός). Αν και υπήρχαν τα τρία αυτά πρόσωπα – θεότητες ο θεός που τις συνέκλινε ήταν ο θεός ήλιος. Στον Ινδουισμό έχουμε τον Βράχμα, τον Βισνού και τον Σίβα οι οποίοι απαρτίζουν την ινδουιστική τριάδα η οποία ονομάζεται Τριμούρτι – ο ένας ή το όλον με τρείς μορφές. Στη Νέα Ζηλανδία η φυλή των Μαορί έχουν τη δικιά τους τριάδα, τους Ταράνγκα, Μάουι και Τίκι-τίκι. Στον Ζοροαστρισμό, ο Ζοροάστρης έθεσε επικεφαλής της ουράνιας ιεραρχίας τον Αούρα Μάζντα, τον Αριμάν και τον Μίθρα.

Κυριακή 5 Μαΐου 2013





Ο Χριστιανός και η φιλοξενία



Εβρ.ιγ:1-2

Όταν ο Ιώβ δυσκολευόταν μέσα στην αρρώστια του, μία από τις αρετές που είπε πως δεν παραμελούσε ποτέ, ήταν η φιλοξενία: Ο ξένος δεν διανυκτέρευε έξω· άνοιγα την πόρτα μου στον οδοιπόρο (Ιώβ λα:32).

O Κύριος είχε πει πως ο Ιώβ ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος που φοβόταν το Θεό κι έμενε μακριά απ’ το κακό (Ιώβ α:1).

Όσο πίσω και να πάμε στην Αγία Γραφή, ένα από τα καθήκοντα τα οποία ο Θεός ανέθεσε στο δίκαιο άνθρωπο είναι η φιλοξενία, η θέληση να καλωσορίσεις ξένους ανθρώπους στο σπίτι σου. Είναι η αγάπη για τον ξένο, η επιθυμία να κάνεις χώρο στη ζωή σου για κάποιον που δεν είναι στην καθημερινότητά σου.

Στην Καινή Διαθήκη ξαναδίνεται έμφαση στο καθήκον αυτό των πιστών. 

Ρωμ.ιβ:13, εις τας χρείας των αγίων μεταδίδοντες, την φιλοξενίαν ακολουθούντες..




ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΡΩΜΗ (Το σιδερένιο βασίλειο 63 π.Χ. - 410 μ.Χ.)

Η Ρώμη ήταν αρχικά ένας μικρός συνοικισμός από αγρότες, εμπόρους και βοσκούς κοντά στον Τίβερη ποταμό στην Ιταλία. Οι άνθρωποι ήταν πολύ πατριώτες. Η υπακοή στην εξουσία της Ρώμης εθεωρείτο η υψηλότερη αξία. Ήταν ακόμα απλοί, φιλόπονοι, λιτοί, γενναίοι και υπερήφανοι. Λάτρευαν πολλούς θεούς, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Ιανός (στ’ αγγλικά Janus) και ο Άρης (στ’ αγγλικά Mars). Ο Ιανός ήταν ο θεός του σπιτιού και ο Άρης ο θεός του πολέμου. Απ’ αυτούς έχουν πάρει την ονομασία τους οι μήνες Ιανουάριος και Μάρτιος.

Απ’ αυτό το μικρό ξεκίνημα, η Ρώμη βαθμιαία αυξήθηκε σε δύναμη. Τελικά, όλες οι χώρες γύρω απ’ τη Μεσόγειο θάλασσα ελεγχόταν απ’ τις νικηφόρες λεγεώνες της Ρώμης. Στόλοι από Ρωμαϊκά πλοία περιπολούσαν τις θάλασσες από την Ισπανία μέχρι την Ιταλία κι απ’ την Ελλάδα μέχρι την Αίγυπτο. Η Ρωμαϊκή εξουσία επεκτάθηκε πάνω σ’ όλο τον τότε γνωστό πολιτισμένο κόσμο. Δαν.β:33  ζ:7,19

προς Ελλάδα των στρατοπέδων

Τρία στρατόπεδα μετατρέπονται σε φυλακές για οικονομικά εγκλήματα


Γιάννενα, Μαλακάσα και Ασπρόπυργος είναι οι τρεις περιοχές με εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα όπου το υπουργείο Δικαιοσύνης σχεδιάζει να δημιουργήσει χώρους κράτησης για καταδίκους με μικρής ποινικής αξίας εγκλήματα, κυρίως οικονομικά.

Οπως αναφέρει και η Καθημερινή οι ραγδαίες αλλαγές που προωθούνται αμέσως μετά το πάσχα μεταβάλλουν άρδην το τοπίο της επιβολής των ποινών.

Σάββατο 4 Μαΐου 2013



ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - Το πρώτο ιεραποστολικό ταξιδι του Παύλου




Πράξ.ιγ:4-52,  Πράξ.ιδ:1-28

Α.  ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ

Η Αντιόχεια ήταν το σημείο εκκίνησης του πρώτου, δεύτερου και τρίτου αποστολικού ταξιδιού του Παύλου.

Αφού ο Θεός είχε μιλήσει στην εκκλησία, ο Βαρνάβας και ο Σαούλ ξεκίνησαν για το πρώτο αποστολικό ταξίδι. Αποφάσισαν να πάρουν τον Ιωάννη Μάρκο μαζί τους, αλλά δεν έμεινε για πολύ. Πρέπει να σημειωθεί, ότι ξεκίνησαν σαν Βαρνάβας και Σαούλ. Όμως δεν πέρασε πολύς καιρός που ήταν Παύλος και Βαρνάβας. Μ’ άλλα λόγια ο Παύλος σύντομα έγινε ο αναγνωρισμένος αρχηγός.

Το όνομα του Σαούλ αλλάχτηκε σε Παύλος (Πράξ.ιγ:9). Το όνομα Παύλος σημαίνει «μικρός». Ισως, ο ίδιος ο Παύλος υιοθέτησε αυτό το όνομα, εξαιτίας του πνεύματος της ταπείνωσης. Θεωρούσε τον εαυτό του σαν τον «πλέον ελάχιστον πάντων των αγίων» (Εφεσ.γ:8).


ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΕΛΛΑΔΑ (Το χάλκινο βασίλειο 331 - 63 π.Χ.)

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν γιος του Φίλιππου του Β’ βασιλιά της Μακεδονίας. Ο πατέρας του είχε υποτάξει τις πόλεις κράτη της Νότιας Ελλάδας κι όταν ο Αλέξανδρος πήρε το σκήπτρο, συνέχισε τους στόχους του πατέρα του.

Ο Αλέξανδρος έγινε βασιλιάς όταν ήταν 20 χρονών. Ήταν όμορφος νέος με γυμνασμένο σώμα, ισχυρή θέληση και ματαιόδοξη φαντασία. Είχε σπουδάσει κάτω απ’ τον Αριστοτέλη, τον πιο φημισμένο Έλληνα φιλόσοφο.

Φτάνοντας στον Ελλήσποντο με λιγότερους από 40.000 στρατιώτες, βαδίζοντας προς την Ασία, ο Αλέξανδρος εξέπληξε ολόκληρο τον κόσμο με την ταχύτητα των κινήσεών του και τη δύναμη κρούσης των στρατιωτικών του δυνάμεων. Νίκησε το πλήθος των Περσών σε συνεχόμενες μάχες. Οι Εβραίοι και οι Αιγύπτιοι πρόθυμα υποτάχθηκαν στο θέλημά του. Στη μάχη των Γαυγαμήλων και στα Άρβηλα κοντά στην περιοχή της Νινευή, η Περσική δύναμη καταστράφηκε οριστικά (331 π.Χ.). Δαν.η:5-7  20-21.

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

ιστορικά σαρδάμ


"Πληροφορούμαστε" ανάμεσα σε άλλες ανακρίβειες από ιστοσελίδα των αντβεντιστών :

".. το 264 μ.Χ. συνεκλήθη η σύνοδος της Αντιόχειας για να εξετάσει τις απόψεις του επισκόπου της πόλης ο οποίος πίστευε στον Μονταλικό Μοναρχιανισμό. Ο επίσκοπος αυτός αντί να διδάσκει οτι ο Πατέρας και ο Υιός ήταν δύο ξεχωριστά και διακριτά μεταξύ τους πρόσωπα, δίδασκε οτι ήταν το ίδιο ον – ο ένας Θεός, ο οποίος πήρε τη μορφή του Υιού τη στιγμή της ενσάρκωσης ενώ κατά την Πεντηκοστή πήρε τη μορφή του Αγίου Πνεύματος.

Η θεολογία της Βίβλου


Τριαδική θεολογία


Αναζητώντας την αλήθεια - 022


Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ.
Η Σκηνή του Μαρτυρίου στην Π.Δ. είναι ένας τέλειος τύπος της εμπειρίας της αναγέννησης. Καθώς θα παρατηρήσατε, η επίπλωση στη σκηνή του μαρτυρίου ήταν στο σχήμα ενός σταυρού. Ο Ιησούς Χριστός ολοκληρωτικά εκπλήρωσε αυτό το σχέδιο στη ζωή και στο θάνατό Του. (Χρησιμοποίησε τον δείκτη σου για να δείξεις την σύγκριση μεταξύ του σταυρού στα αριστερά και κάθε επίπλου στα δεξιά).

Αυτός ήταν το ολοκαύτωμα, η προσφορά περί αμαρτίας, βαπτίστηκε, ήταν το φως του κόσμου, ο άρτος της ζωής, προσευχήθηκε στον κήπο της Γεθσημανής πριν το θάνατό Του στο σταυρό και μετά σχίστηκε το καταπέτασμα στα δύο, ώστε εμείς να μπορούμε τώρα να έρθουμε σωματικά μέσα στην παρουσία του Θεού. Την ίδια στιγμή που ο Ιησούς πέθανε πάνω στον σταυρό, το καταπέτασμα του ναού στην Ιερουσαλήμ σχίστηκε ολοκληρωτικά ή κόπηκε από την κορυφή ως το πάτωμα από μια αόρατη λεπίδα. Αυτό έφερε το τέλος της Λευιτικής ιεροσύνης, γιατί τώρα κάθε ιερέας που έμπαινε μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου μπορούσε να δει πέρα από το καταπέτασμα. Από την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, ο καθένας που θα διαβάσει το βιβλίο των Πράξεων και θα οδηγηθεί από αυτό, μπορεί να δει πέρα από την ανθρώπινη φύση του Ιησού (το καταπέτασμα) και να γνωρίσει ότι Αυτός είναι ο Λόγος που έγινε σάρκα, ο μεσίτης μας και η ελπίδα της ανάστασής μας.

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 10 - Υιοί Θεού

Ιωαν.α:12-13 «Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού· οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν.

Ανάμεσα στ’ άλλα πράγματα που πρέπει να προσέξουμε σ’ αυτά τα εδάφια, είναι και το γεγονός ότι δεν είμαστε παιδιά του Θεού εκ φύσεως. Θα δούμε ότι κάθε εδάφιο μέσα στην Καινή Διαθήκη που έχει να κάνει μ’ αυτό το θέμα φανερώνει την ίδια αλήθεια. Στα παραπάνω εδάφια βλέπουμε ότι ο Ιησούς δίνει μόνο στους πιστούς τη δύναμη να γίνουν παιδιά του Θεού. 

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Το πάσχα των Εβραίων

Έξοδος ιβ:1-6

Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν και προς τον Ααρών εν τη γη της Αιγύπτου, λέγων, Ο μην ούτος θέλει είσθαι εις εσάς αρχή μηνών· θέλει είσθαι εις εσάς πρώτος των μηνών του ενιαυτού. Λαλήσατε προς πάσαν την συναγωγήν του Ισραήλ, λέγοντες, Την δεκάτην τούτου του μηνός ας λάβωσιν εις εαυτούς έκαστος εν αρνίον κατά τους οίκους των πατριών αυτών, εν αρνίον δι' έκαστον οίκον. Εάν όμως ήναι οι εν τω οίκω ολιγοστοί διά το αρνίον, αυτός και ο γείτων αυτού ο πλησιέστερος της οικίας αυτού ας λάβωσιν αυτό κατά τον αριθμόν των ψυχών· έκαστος θέλει συναριθμείσθαι διά το αρνίον αναλόγως με το αρκετόν εις αυτόν να φάγη. Το δε αρνίον σας θέλει είσθαι τέλειον, αρσενικόν ενιαύσιον· εκ των προβάτων ή εκ των αιγών θέλετε λάβει αυτό. Και θέλετε φυλάττει αυτό μέχρι της δεκάτης τετάρτης του αυτού μηνός· και τότε άπαν το πλήθος της συναγωγής του Ισραήλ θέλει σφάξει αυτό προς το εσπέρας. 

δέκα τεχνικές ελέγχου του κοινού


1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών..

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013


ΕΞΟΔΟΣ - ιζ



ιζ:1

Ραφιδείν
Σημαίνει υποστηρίξεις ή σταθμός ανάπαυσης. Σύμφωνα με τη γνώμη των περισσοτέρων σχολιαστών, αναφέρεται σε μια τοποθεσία που βρίσκεται στην είσοδο του Χωρήβ, μια μέρα δρόμος από το Σινά. Είναι καλλιεργήσιμος τόπος με άφθονο νερό και φοίνικες, αλλά μερικές φορές ξεραίνεται τελείως.
Οι Ισραηλίτες συνεχίζουν το ταξίδι τους από την Αιλείμ προς τη Ραφιδείν (στους Αριθ.λγ:12-14 αναφέρονται δύο ενδιάμεσες στάσεις) όπου συναντούν καινούριες δυσκολίες.
Αν οι Ισραηλίτες είχαν μεταφερθεί κατ’ ευθείαν από την Αίγυπτο στη Χαναάν, δεν θα είχαν δώσει τόσο θλιβερές αποδείξεις της κατάστασης της ανθρώπινης καρδιάς, που σημαίνει ότι δεν θα είχαμε εμείς αυτά τα θαυμαστά παραδείγματα και τύπους. Τα 40 χρόνια που πέρασαν περιπλανώμενοι στην έρημο, είναι για μας πλούσια πηγή διδασκαλίας. Βλέπουμε και πάλι την αδιόρθωτη τάση της ανθρώπινης καρδιάς να δυσπιστεί στο Θεό, να ξεχνά και να παραπονιέται. Με όλα μπορεί να συμφωνήσει ο άνθρωπος, εκτός απ’ το Θεό. Προτιμά να στηρίζεται στο ελάχιστο ανθρώπινο μέσο, που δεν έχει μεγαλύτερη αντοχή απ’ τον ιστό της αράχνης, παρά στον ισχυρό βραχίονα του Θεού. Δίκαια λοιπόν η καρδιά του ανθρώπου ονομάζεται «πονηρά καρδία απιστίας», έτοιμη «να αποστατήση από του ζώντος Θεού» (Εβρ.γ:12).

Το πάσχα

Η γιορτή του Πάσχα, όπως γιορτάζεται σήμερα σ’ όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, δεν έχει χριστιανική προέλευση, αλλά είναι καθαρά ειδωλολατρική.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΜΗΔΟ - ΠΕΡΣΙΑ (Το αργυρό βασίλειο 539-331 π.Χ.)
           
Οι Μήδοι ήρθαν από μια τραχιά χώρα που βρισκόταν σε μικρή απόσταση, Βορειοανατολικά της Βαβυλώνας. Οι Πέρσες ήρθαν από μια χώρα που ήταν σαν έρημος, στα Νοτιοανατολικά. Ήταν θαρραλέοι και ριψοκίνδυνοι άνθρωποι, ενωμένοι σ’ ένα πανίσχυρο στρατό κάτω από τον Κύρο της Περσίας (Δαν.β:32  ζ:5  η:3-4.

Προελαύνοντας στη Βαβυλωνία, πολιόρκησαν την πρωτεύουσά της. Ενώ ο βασιλιάς Βαλτάσαρ, μεθυσμένος, διασκέδαζε με 1.000 περίπου αξιωματούχους, ο Κύρος έστειλε τους στρατιώτες του κάτω από τα τείχη της Βαβυλώνας - απ’ την ξεραμένη κοίτη του ποταμού Ευφράτη. Η ροή του ποταμού είχε προσωρινά εκτραπεί γύρω από την πόλη της Βαβυλώνας. Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας σκοτώθηκε στη μάχη κι έτσι ο Κύρος πήρε ολοκληρωτική νίκη. Κατέστησε το Δαρείο το Μήδο κυβερνήτη της Βαβυλώνας (Δαν.ε).

Συγχώρεση


Καλημέρα