Κ α λ η μ έ ρ α

H ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ (Μέρος Ι)

Α. Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ

Πραξ.β:24 «Τον οποίον ο Θεός ανέστησε, λύσας τάς ωδύνας του θανάτου, διότι δεν ήτο δυνατόν να κρατήται υπ’ αυτού».

Πράξ.γ:15 «Τον δε αρχηγόν της ζωής εθανατώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, του οποίου ημείς είμεθα μάρτυρες».

Πραξ.ιζ:31 «Και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών».

Φιλιπ.γ:21 «Όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνει σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού, κατά την ενέργειαν δια της οποίας δύναται και να υποτάξει τα πάντα εις εαυτόν».

Η ανάσταση του Χριστού είναι απαραίτητη στη σωτηρία μας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Έλεγχος στις σκέψεις μας

Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε. Εκείνα τα οποία και εμάθετε και παρελάβετε, και ηκούσατε, και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε, και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών. (Φιλιπ.δ:8,9)

Ένα λάθος που κάνουμε συχνά γύρω από το μεγάλο και σοβαρό θέμα της σωτηρίας μας, είναι ότι δεν τονίζουμε ότι υπάρχει το μέρος του Θεού, αλλά υπάρχει και το μέρος του ανθρώπου. Οι άνθρωποι μένουν με την εντύπωση ότι οι ίδιοι δεν έχουν να κάνουν τίποτα, ότι δεν έχουν καμία συμμετοχή, «ούτε να κουνήσουν το μικρό τους δαχτυλάκι…», όλα πληρωμένα, όλα τακτοποιημένα από τον Κύριο.

ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΗ ΣΑΚΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.  

Φανταστείτε την εικόνα με ένα μικρό παιδάκι που ξεκινάει το σχολείο και οι γονείς του του λένε πόσο όμορφα θα περνάει και πόσο έχει να ωφεληθεί από το σχολείο που θα πηγαίνει, ότι θα μορφωθεί, θα βρει μια καλή δουλειά, θα φτιάξει μια όμορφη, σωστή οικογένεια. Το παιδάκι πηγαίνει στο σχολείο με χαρά, μέχρι που οι γονείς του, του ζητούν να ανοίξει τη σάκα του, τα τετράδια, τα βιβλία και να στρωθεί να διαβάσει.…

Μα δεν μου είχατε πει ότι θα πρέπει να διαβάσω, να κοπιάσω, να ξενυχτήσω κάποτε, να δίνω εξετάσεις, ίσως διαμαρτυρηθεί ο πιτσιρίκος στο παράδειγμά μας…

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ (Μέρος ΙΙ)

Α. Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ

Η σημασία της λέξης «αποτελεσματικός» είναι «αυτός που παράγει ή είναι σίγουρο ότι παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα.» Τι παράγει όμως η εξιλέωση;

1.  Συγχώρεση των παραβάσεων:

Μελέτησε τις παρακάτω αναφορές: Ιωάν.α:29    Εφεσ.α:7     Αποκ.α:5   Ιωάν.ε:24        Εβρ.θ:22-28

2.  Απελευθέρωση από την αμαρτία

Όχι μόνο ελεύθεροι απ’ την ενοχή της αμαρτίας αλλά επίσης ελεύθεροι από τη δύναμη της αμαρτίας (Ρωμ.ς:14).

3.  Ελευθερία από το θάνατο

Ο θάνατος είναι το αποτέλεσμα της αμαρτίας.

Εβρ.β:9 «Δια να γευθή θάνατον υπέρ παντός ανθρώπου δια της χάριτος του Θεού.»

Ιωάν.ια:26 «Και πας όστις ζη και πιστεύσει εις εμέ, δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα».

Κ α λ η μ έ ρ α

Του Αγίου Βαλεντίνου: Η γιορτή των ερωτευμένων

Είναι μερικά χρόνια τώρα που κι’ αυτό το έθιμο έφτασε στη χώρα μας από τη Δύση για να γίνει απ’ τις πιο αγαπητές μέρες των ανθοπωλών και εμπόρων δώρων. Αν δεν κάνουμε λάθος, αυτοί ήταν και οι αυτουργοί της εισαγωγής της στην κοινωνική μας ζωή και φυσικά κάνουν σοβαρό τζίρο με την ευκαιρία.

Ποια όμως είναι αυτή η γιορτή, από που κρατάει και πόσο αρμόζει σε αληθινούς χριστιανούς;

Η Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει: «Η μέρα του Αγ. Βαλεντίνου σαν γιορτή των ερωτευμένων, η εκλογή ερωμένων και η ανταλλαγή καρτών από τους ερωτευμένους, δεν έχει καμιά σχέση με τον Άγιο ή κάποιο γεγονός στη ζωή του».

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ (Μέρος Ι)

Α. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ

Εβρ.θ:22  «Και σχεδόν με αίμα καθαρίζονται πάντα κατά τον νόμον, και χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσις.»

Ολόκληρη η διδασκαλία της σωτηρίας είναι οικοδομημένη πάνω στην εξιλέωση η οποία επιτυγχάνεται με το θάνατο, τη θυσία του Χριστού. Αν ο άνθρωπος μπορούσε να σωθεί διαφορετικά, ο Χριστός ποτέ δεν θα πέθαινε τον απολυτρωτικό θάνατο στο Γολγοθά. Καθώς μελετούμε την εξιλέωση, μπορούμε να δούμε τι έκανε ο Θεός για να προμηθεύσει τη σωτηρία στον πεσμένο άνθρωπο.

Ο απολογισμός του τι έκανε, η φανέρωσή Του εν Χριστώ, η διακονία του Χριστού στη γη, ο θάνατος, η ταφή και η ανάσταση του Χριστού, βρίσκονται στα τέσσερα ευαγγέλια. Μία μελέτη του βιβλίου των Πράξεων θα αποκαλύψει τι ο άνθρωπος θα πρέπει να κάνει για να είναι ικανός να λάβει αυτό που ο θεός έχει προμηθεύσει γι’ αυτόν.

Κ α λ η μ έ ρ α

70 εβδομάδες

Θα δούμε την προφητεία που αναφέρεται στο Δαν.θ:24-29, η οποία εφαρμόζεται τέλεια στο σφράγισμα των 144.000.

Είναι η προφητεία των εβδομήντα εβδομάδων του Δανιήλ.

Αυτός που μιλάει στο Δανιήλ, είναι ένας άγγελος που ήρθε για να του δώσει αυτή την αποκάλυψη.

Οι 70 εβδομάδες διαιρούνται αρχικά σε δύο χρονικά διαστήματα των 7 εβδομάδων και των 62 εβδομάδων.

Στο εδ.27 λέει: και θέλει στερεώσει την διαθήκη σε πολλούς εν μια εβδομάδι. Αυτός που θα στερεώσει τη διαθήκη είναι ο Ιησούς Χριστός. Αυτή είναι η 70ή εβδομάδα. Επομένως έχουμε 7+62+1=70 εβδομάδες.

Οι 70 εβδομάδες πρέπει να περάσουν για να γίνουν έξι πράγματα:

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 Α. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

Α’ Ιωάν.δ:8  «Όστις δεν αγαπά, δεν εγνώρισε τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη».

Α’ Ιωάν.δ:16 «Και ημείς εγνωρίσαμεν και επιστεύσαμεν την αγάπην, την οποίαν έχει ο Θεός προς ημάς, ο Θεός είναι αγάπη, και όστις μένει εν τη αγάπη, εν τω Θεώ μένει, και ο Θεός εν αυτώ.»

            Υπάρχουν κι άλλες Γραφές που δηλώνουν ότι:

·     ο Θεός είναι πνεύμα - Ιωάν.δ:24

·     ο Θεός είναι φως - Α’ Ιωάν.α:5

Αυτά τα εδάφια μιλούν για την βαθιά ουσία του είναι Του. Δεν είναι σωστό να πιστεύουμε ότι «πνεύμα» και «φως» είναι ιδιότητες του Θεού.

Για να κάνουμε πιο ζωντανή αυτή την εικόνα ας σκεφτούμε το νερό.  Το νερό συνίσταται από Η₂ & Ο, είναι στερεό, αέριο αλλά και υγρό. Το ότι είναι υγρό είναι μια ιδιότητα του νερού, αλλά το Η₂Ο δεν είναι.

Ο Θεός είναι πνεύμα και φως αλλά είναι επίσης και αγάπη.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

«Χριστιανικές» μεταμφιέσεις

Υπάρχει κίνδυνος να πέσουν σε θρησκευτικό καρναβάλι ακόμη και οι πιστοί. Αυτό συμβαίνει όταν παρασυρθούμε από τον ΠΑΛΑΙΟ ΜΑΣ ΕΑΥΤΟ στην παγίδα να θέλουμε να μοιάζουμε με τον κόσμο. Απέναντι σ’ αυτό ο απόστολος προειδοποιεί και συμβουλεύει: «Μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον» (Ρωμ.ιβ:2).

Συμμορφώνονται εκείνοι που ενώ από την φύση τους πρέπει να έχουν μια άλλη μορφή, για λόγους που οι ίδιοι ξέρουν, αποφασίζουν ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ – και στο προκείμενο αυτός ο άλλος είναι Ο ΚΟΣΜΟΣ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Έχεις αναγεννηθεί;

Ιωάν.γ:5 Απεκρίθη ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.

Η αναγέννηση, είναι κάτι που οι άνθρωποι έχουν κατανοήσει πολύ λάθος. Τυφλωμένοι από τον διάβολο, οι κήρυκες πλανώνται εν τη οράσει, προσκόπτουσιν εν τη κρίσει και λένε ότι κάποιος έχει αναγεννηθεί με διάφορες αντιγραφικές δηλώσεις όπως:

   · Δέξου τον Χριστό στην καρδιά σου τώρα, όπως είσαι.

   · Πάρε μια απόφαση για τον Χριστό.

   · Σκύψε το κεφάλι σου και σήκωσε τα χέρια ψηλά. 

   · Έλα στην εκκλησία.

   · Αφού έκλαψες….

   · Επανέλαβε τα λόγια που θα πω…

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα

Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Α.  Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα με πολλές ανάγκες. Έξω απ’ το Χριστό ελαττώνεται, αδυνατίζει και δεν έχει πνευματική κι αιώνια ζωή. Η κατάστασή του μακριά απ’ το Χριστό μπορεί να περιγραφεί με τις εξής Γραφές:

1.  Έχει αποξενωθεί εκ μήτρας

Ψαλμ.νη:3 «Απεξενώθησαν οι ασεβείς εκ μήτρας.»

2.  Έχει συλληφθεί εν ανομία

Ψαλμ.να:5 «Ιδού, συνελήφθην εν ανομία.»

3.  Η καρδιά του είναι σφόδρα διεφθαρμένη

Ιερεμ.ιζ:9 «Η καρδιά είναι απατηλή υπέρ πάντα, και σφόδρα διεφθαρμένη .»

4.  Ελέγχεται από το Σατανά

Εφεσ.β:2 «...κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας.»

Κ α λ η μ έ ρ α

Το Καρναβάλι

Παρότι το καρναβάλι έχει, τις ρίζες του αιώνες πριν, το εύρος των εκδηλώσεων, η φαντασία και η συμμετοχή του κόσμου αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Χιλιάδες είναι οι καρναβα­λιστές που συμμετέχουν στα δρώμενα και αυτό προξενεί σοβαρό προβληματισμό για τη θέση που πρέπει να κρατήσει ο Χριστιανός.

Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα» ο ορισμός του καρναβαλιού έχει ως εξής: «ονομασία της Αποκριάς και ιδίως του εορ­τασμού της με τις μεταμφιέσεις και τις άλλες εκδηλώσεις». Εδώ θα αναλύ­σουμε τους λόγους που φανερώνουν ότι το καρναβάλι δεν είναι χριστιανικό και, κα­τά συνέπεια, ένας πιστός άνθρωπος του Θεού δεν μπο­ρεί να συμμετέχει σ' αυτό. Η προέλευση του καρναβαλι­ού φανερώνει τον ειδωλολατρικό του χαρακτήρα, ο οποί­ος οδηγεί σε ηθική ασυδοσία και εναντιώνεται στις αρχές της Γραφής.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κήρυγμα